Στην έναρξη του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στους πέντε βασικούς άξονες μιας προοδευτικής πολιτικής αλλαγής: την εργασία, την αντιμετώπιση της ακρίβειας, την κοινωνική ασφάλιση, τη διαγραφή του χρέους της πανδημίας και τη νέα γενιά. Και τόνισε την ανάγκη, πάνω σε αυτό το ελάχιστο πρόγραμμα, να προκύψει κυβέρνηση συνεργασίας από την κάλπη της απλής αναλογικής.
Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. γνωρίζει, φυσικά, ότι είναι εκ των πραγμάτων ο βασικός αποδέκτης της πρότασης αυτής. Γι’ αυτό επιχείρησε να περάσει απαρατήρητο. Ο χαιρετισμός του στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο τυπικότερος που θα μπορούσε, τόσο σε επίπεδο εκπροσώπησης όσο και σε επίπεδο περιεχομένου. Και αυτό προφανώς επειδή πιστεύει ότι με το να κάνει ότι δεν ακούει ωφελείται τακτικά.
Η βάση της κοινωνίας, όμως, αντιλαμβάνεται πλέον ότι δεν είναι όλα ζήτημα τακτικής. Υπάρχει εξαιρετική ανάγκη να αποτραπεί η κοινωνική λεηλασία που διαπράττεται σήμερα υπό τη διεύθυνση της Ν.Δ. – η ενέργεια και το πλιάτσικο του ταμείου ανάκαμψης είναι τα πιο τρανταχτά παραδείγματα.
Και χρειάζεται ένα συνεκτικό σχέδιο στήριξης για τον κόσμο της δουλειάς και την πραγματική οικονομία, που ζουν πλέον στον δωδέκατο χρόνο συνεχόμενης κρίσης. Αυτά απαντώνται με προγραμματικό διάλογο, όχι με μπάλα στην εξέδρα.
Το καλό είναι ότι αυτά θα απαντηθούν πολύ σύντομα. Γιατί την επόμενη ημέρα των εκλογών δεν θα υπάρχουν δύο βάρκες να πατήσει κανείς. Ειδικά όταν η μία μπάζει νερά ήδη από σήμερα.
*Το κύριο άρθρο στην ΑΥΓΗ του Σαββάτου
