Εδώ και εβδομάδες η κυβέρνηση επιδίδεται σε επικοινωνιακά και στατιστικά τεχνάσματα για τη διαχείριση της ενεργειακής κρίσης και το κόστος της στα νοικοκυριά. Πριν από λίγες μέρες ο αρμόδιος υπουργός έσπευσε να «διορθώσει» τα στοιχεία της Eurostat, που έδειχναν ότι η Ελλάδα είχε το ακριβότερο ρεύμα στην Ε.Ε. το πρώτο εξάμηνο του έτους.
«Δεν είναι αυτό που νομίζετε», απάντησε περίπου ο υπουργός Ενέργειας, αντιπαραθέτοντας άλλα στοιχεία της ευρωπαϊκής στατιστικής αρχής, που έδειχναν ότι μετά τις επιδοτήσεις η Ελλάδα ήταν η 10η ακριβότερη στην Ε.Ε. Αλήθεια έλεγε. Γιατί, πράγματι, με τα 7 δισ. που έχει δώσει φέτος η κυβέρνηση για να επιδοτεί τους λογαριασμούς νοικοκυριών και επιχειρήσεων, το τελικό κόστος μειώνεται.
Έχει όμως σημασία η τελική κατάταξη; Αλλάζει μήπως τη συνολική εικόνα, ότι αφενός τα δισεκατομμύρια των επιδοτήσεων καταλήγουν στα ταμεία των κερδοσκόπων του ρεύματος, αφετέρου φτωχοποιούν τα νοικοκυριά που τα πληρώνουν ως φορολογούμενοι και καταναλωτές;
Μήπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που κομπάζει ως πρωταθλήτρια των επιδοτήσεων, έχει καταφέρει να απαλλάξει την ελληνική κοινωνία από τις θλιβερές πρωτιές στους δείκτες ενεργειακής φτώχειας, που για ακόμη μία φορά αποκάλυψε η ευρωπαϊκή «ΡΑΕ», ο οργανισμός ACER;
Όχι. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά, έστω κι αν αφορούν τα προ ενεργειακής κρίσης έτη. Ένα στα δύο φτωχότερα νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, τέσσερα στα 10 δεν μπορούν να ζεστάνουν τα σπίτια τους τον χειμώνα.
Στους δείκτες ενεργειακής φτώχειας η χώρα μας έχει κατακτήσει τις κορυφαίες θέσεις μετά από μία δεκαετία εξουθενωτικής λιτότητας, δίπλα στις βαλκανικές χώρες, από τις οποίες άλλοτε είχαμε μια απόσταση καθησυχαστικής ασφάλειας.
Σε αυτόν τον καμβά εδραιωμένης φτώχειας, που αφορά τουλάχιστον το 20% του πληθυσμού, έρχεται να προστεθεί το βάρος της ενεργειακής κρίσης και ενός άγριου πληθωρισμού που ροκανίζει τα ήδη ισχνά εισοδήματα. Είναι, άραγε, οι επιδοτήσεις η κατάλληλη απάντηση στην ενεργειακή φτώχεια, αντί της παρέμβασης στις αγορές που παίζουν με τις τιμές και της δραστικής φορολόγησης των υπερκερδών σε όλο το κύκλωμα της ενέργειας;
Προφανέστατα όχι. Και ισχυρή απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι δύο μέρες πριν το πετρέλαιο θέρμανσης βγει στην αγορά, τα διυλιστήρια απογειώνουν τα περιθώρια κέρδους, αξιοποιώντας την υπεσχημένη από την κυβέρνηση επιδότηση. Αυτό σημαίνει επιδότηση της κερδοσκοπίας των μεν και της ένδειας των δε.
Πηγή: efsyn.gr
