Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο θρύλος του R&B.
Ο B.B. King (16/9/1925 – 14/5/2015), ο βασιλιάς της μπλουζ, έγραψε το δικό του ξεχωριστό και τεράστιο κεφάλαιο στο βιβλίο της μουσικής ιστορίας, αφήνοντας πίσω του, κληροδότημα στην ανθρωπότητα, όλο του τον πλούτο… Τη μουσική του!
Ο Ρίλεϊ Μπι Κινγκ, όπως ήταν το πραγματικό όνομα του BB King, μεταξύ άλλων είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε τον Έλβις Πρίσλεϊ.
Σήμα κατατεθέν του η κιθάρα «Lucille», μια ειδικής κατασκευής Gibson που ξεκίνησε να χρησιμοποιεί τη δεκαετία του 1950 οπότε κι έγινε ευρέως γνωστός.
The Thrill Is Gone
Τιμήθηκε με πολλά βραβεία. Ανάμεσα τους το National Medal of Arts το 1990, το τιμητικό Ph.D από το πανεπιστήμιο του Μισισίπι, το και το Polar Music Prize από τη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Μουσικής, το Presidential Medal of Freedom καθώς και βραβεία Grammy.
Η ζωή του θρύλου της μπλουζ
Το 1949 ο B. B. King ξεκίνησε να ηχογραφεί δίσκους στην εταιρεία RPM Records η οποία έδρευε στο Λος Άντζελες. Πολλές από τις πρώτες δουλειές του καλλιτέχνη ηχογραφήθηκαν από τον Sam Phillips, ο οποίος αργότερα ίδρυσε την θρυλική Sun Records. Ο King ήταν επίσης disc jockey στο Μέμφις, όπου και του δόθηκε το παρατσούκλι Beale Street Blues Boy, αργότερα γνωστό σαν B.B.
Την δεκαετία του ’50, ο King έγινε ένα από τα πιο σημαντικά ονόματα της R&B μουσικής, θέση στην οποία οδηγήθηκε από τραγούδια όπως τα You Know I Love You, Woke Up This Morning, Please Love Me, When My Heart Beats like a Hammer, Whole Lotta Love, You Upset Me Baby, Every Day I Have the Blues, Sneakin’ Around, Ten Long Years, Bad Luck, Sweet Little Angel, On My Word of Honor, και Please Accept My Love. Το 1962 υπέγραψε με την εταιρεία ABC-Paramount Records.
Τα βλέμματα όλων κέρδισε όταν έκανε το άνοιγμα στις συναυλίες της περιοδείας των Rolling Stones το 1969. Η επιτυχία του King συνεχίστηκε τη δεκαετία του ’70. Από το 1951 έως και το 1985 εμφανίστηκε στον πίνακα των charts του Billboard για την R&B 74 φορές.
Τις δεκαετίες που ακολούθησαν, δηλαδή αυτές του ’80, του ’90 και του ’00, ο B. B. King ηχογραφούσε ολοένα και λιγότερα νέα τραγούδια. Αντ’ αυτού, αφιερώθηκε σε εμφανίσεις σε τηλεοπτικές εκπομπές, κινηματογραφικές ταινίες αλλά και ζωντανές εμφανίσεις, οι οποίες μετρούσαν 300 νύχτες κάθε χρόνο.
