«Τα Βαλκάνια παράγουν περισσότερη Ιστορία από αυτήν που μπορούν να καταναλώσουν» έλεγε ο Τσόρτσιλ προφανώς για να αναδείξει την εγγενή αστάθεια της Νοτιανατολικής Ευρώπης.
Αρκετές δεκαετίες πριν, την εποχή του Ρωσοτουρκικού Πολέμου του 1877-78 που παραλίγο να οδηγήσει σε πόλεμο την Βρετανία και την Ρωσία ο Καγκελάριος της Γερμανίας Μπίσμαρκ όταν ρωτήθηκε αν η χώρα του θα εμπλακεί στην σύγκρουση απάντησε ότι «Τα Βαλκάνια δεν αξίζουν ούτε τα κόκαλα ενός Πομερανού Γρεναδιέρου».
Ο Σιδηρούς Καγκελάριος όμως πρωταγωνίστησε στο Συνέδριο του Βερολίνου το 1878 που αναθεώρησε την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου του 1877 που δημιουργούσε Μεγάλη Βουλγαρία υπό την προστασία αν όχι την χειραγώγηση της Αγίας Πετρούπολης.
Σήμερα τα Βαλκάνια έχουν ήδη αναδειχθεί ως ο πρώτος ενδεχόμενος σταθμός μιας ευρύτερης αποσταθεροποίησης που θα φέρει την σύγκρουση της Ουκρανίας εκτός όχι μόνον των συνόρων της αλλά και αυτών της πρώην ΕΣΣΔ.
Οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις όταν καταλάβουν την Οδησσό πρώτον θα αποκαταστήσουν χερσαία πρόσβαση στην αυτοανακηρυχθείσα ντε φάκτο ανεξάρτητη Τρανδνειστρίας χωρίς να αποκλείεται και να εισέλθουν στην Μολδαβία.
Έτσι η πρώτη πλην Βαλτικών Χωρών και του θύλακα του Καλίνινγκραντ χερσαία γειτνίαση και επαφή των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων με χώρα του ΝΑΤΟ θα γίνει στα χερσαία σύνορα της Ουκρανίας και πιθανόν και της Μολδαβίας με την Ρουμανία, μια εξέλιξη που δεν μπορεί παρά να αναζωπυρώσει τον εθνικιστικό αλυτρωτισμό στο Βουκουρέστι για την αδελφή χώρα που στην περίοδο 1918-1940 ήταν η ρουμανική επαρχία της Βεσαραβίας.
Τα παραπάνω δεν θα είναι παρά το Πρελούδιο μιας γενικευμένης βαλκανικής αποσταθεροποίησης που έχει ήδη καταγραφεί με επίκεντρο την Βοσνία –Ερζεγοβίνη και η οποία στην βέβαιη περίπτωση εκμετάλλευσης της από την Μόσχα μπορεί να προκαλέσει τεκτονικές δονήσεις στο σύνολο της πρώην Γιουγκοσλαβίας συμπαρασύροντας χώρες εντός και εκτός ΝΑΤΟ και Ε.Ε
Αν για παράδειγμα η Μόσχα ενθαρρύνει την Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας να αποσχισθεί πλήρως από την Βοσνία –Ερζεγοβίνη τότε νομοτελειακά θα εμπλακεί η Σερβία αλλά και η Κροατία.
Αναζωπύρωση της σύγκρουσης στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη θα δημιουργήσει ένα τσουνάμι αποσταθεροποίησης που θα αγγίξει τον πρώην γιουγκοσλαβικό νότο με επίκεντρο την Βόρεια Μακεδονία και θα εμπλέξει την Σερβία, το Κόσσοβο, την Αλβανία αλλά και την Βουλγαρία.
Σερβία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη και Κόσσοβο είναι χώρες εκτός ΝΑΤΟ ενώ πλην της Σλοβενίας, Κροατίας, Ρουμανίας και Βουλγαρίας οι υπόλοιπες βαλκανικές χώρες δεν ανήκουν την Ε.Ε.
Η πιθανή δραστηριοποίηση της Μόσχας στα Βαλκάνια μπορεί να στοχεύει στην αποσταθεροποίηση του πιο αδύνατου κρίκου του ΝΑΤΟ.
Άλλωστε και πολύ πριν ξεσπάσει ο πόλεμος Ρωσίας –Ουκρανίας είχε αρχίσει στην πρώην Γιουγκοσλαβία συζήτηση για αλλαγή συνόρων σε μια ανοικτή αμφισβήτηση των Συμφωνιών του Ντέιτον που τον Νοέμβριο του 1995 τερμάτισαν την σύγκρουση στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Η δραστηριοποίηση του Κρεμλίνου στα Βαλκάνια μπορεί όπως είδαμε παραπάνω να είναι και πίεση στον αδύναμο κρίκο της ευρωατλαντικής σταθερότητας αλλά και απάντηση σε μια επιθετική στα μάτια της Μόσχας διεύρυνση του ΝΑΤΟ με την ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας.
Προς το παρόν η προσοχή επικεντρώνεται στα σύνορα της Ουκρανίας με την Μολδαβία και την Ρουμανία και συμπυκνώνεται στο ερώτημα που θα σταματήσουν τα ρωσικά στρατεύματα στον ποταμό Δνείστερο η πιο δυτικά στον Προύθο;
*Του Γιώργου Καπόπουλου, δημοσιογράφου-διεθνολόγου από το ieidiseis.gr