Τα μέτρα στήριξης νοικοκυριών και επιχειρήσεων που εξειδίκευσαν χθες οι υπουργοί και εξήγγειλε προχθές ο πρωθυπουργός έχουν ήδη περάσει στη σφαίρα της σάτιρας και των ανεκδότων. Δεν τον γλίτωσε τον Κυρ. Μητσοτάκη η… μισή ειλικρίνεια, δηλαδή η παραδοχή ότι όσα υποσχέθηκε είναι ψίχουλα μπροστά στην τρομακτική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι πολίτες.
Ούτε ελαφραίνει τη θέση της κυβέρνησης η επίκληση των δημοσιονομικών περιορισμών, δηλαδή της ανάγκης να διαφυλαχθούν τα έσοδα του προϋπολογισμού, που σε μεγάλο βαθμό εξαρτώνται από τους ειδικούς φόρους στα καύσιμα και την έμμεση φορολογία στα βασικά αγαθά.
Ακόμη και ο ΟΟΣΑ, που κανείς δεν μπορεί να του καταλογίσει λαϊκισμό ή… σοσιαλιστικές προθέσεις, υπογραμμίζοντας την ανησυχία του για τις επιπτώσεις του πολέμου και των ανεξέλεγκτων ανατιμήσεων στην ανάπτυξη, συστήνει στις κυβερνήσεις να αυξήσουν τις δημόσιες δαπάνες στήριξης των καταναλωτών κατά της ακρίβειας.
Προτείνει, μάλιστα, να αντλήσουν πόρους από τα «ουρανοκατέβατα» κέρδη των πετρελαϊκών και άλλων ενεργειακών εταιρειών, δηλαδή να φορολογήσουν εκτάκτως τα κέρδη που έχουν προκύψει από την τεράστια αύξηση των χρηματιστηριακών τιμών του πετρελαίου, του αερίου, του ρεύματος.
Και δεν είναι μόνο ο ΟΟΣΑ που το προτείνει. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εντάξει τη φορολόγηση και αναδιανομή στους πολίτες αυτών των κερδών στα μέτρα που συστήνει στις κυβερνήσεις ήδη από τον προηγούμενο μήνα. Τουλάχιστον επτά χώρες της Ε.Ε το έχουν ήδη κάνει για να χρηματοδοτήσουν τα μέτρα στήριξης των νοικοκυριών και άλλες 17 έχουν μειώσει ειδικούς φόρους και ΦΠΑ σε συγκεκριμένα αγαθά, πρωτίστως στα καύσιμα, κάτι που πεισματικά αρνείται η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Στην Ελλάδα, από το καλοκαίρι οι εταιρείες παραγωγής ρεύματος, ΔΕΗ και ιδιώτες, έχουν συσσωρεύσει τουλάχιστον 2 δισ. «ουρανοκατέβατα» υπερκέρδη, αυτά που ακόμη και το «ιερατείο» των Βρυξελλών αντιμετωπίζει ως «ανήθικα», άρα και φορολογήσιμα.
Η κυβέρνηση, αν είχε τη στοιχειώδη πολιτική βούληση, θα μπορούσε ήδη να έχει βάλει χέρι σε αυτή την εξόφθαλμη κερδοσκοπία, που εσχάτως ενοχλεί ακόμη και τον πρωθυπουργό. Και θα μπορούσε έτσι να διπλασιάσει τουλάχιστον το συνολικό πακέτο στήριξης νοικοκυριών και επιχειρήσεων κατά της ακρίβειας, περιορίζοντας την επιβάρυνση του προϋπολογισμού.
Μπορεί να το κάνει εδώ και τώρα, χωρίς θεατρινισμούς περί συνολικής ευρωπαϊκής απόφασης. Αλλά θα πρέπει να δυσαρεστήσει τους φίλους της. Τολμάει;
Πηγή: “Εφημερίδα των Συντακτών”