Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της έμφυλης βίας η 25η Νοεμβρίου και όπως κάθε χρόνο, το φεμινιστικό κίνημα θα διαδηλώσει ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις, τις γυναικοκτονίες και την πατριαρχική καταπίεση.
Την ώρα που οι γυναικοκτονίες στη χώρα μας και αλλού συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς, και οι καταγγελίες για παραβιαστικές συμπεριφορές, σεξουαλικές παρενοχλήσεις και βιασμούς σε χώρους εργασίας, στο σπίτι και αλλού διαδέχονται η μία την άλλη, το φεμινιστικό κίνημα, οι αγωνιζόμενες γυναίκες και όσοι στηρίζουν έμπρακτα τον αγώνα τους, συνεχίζουν να μάχονται ενάντια σε τέτοιου είδους φαινόμενα, ξεκαθαρίζοντας ότι «καμία δεν είναι μόνη» και ότι το πλαίσιο συγκάλυψης τέτοιων πρακτικών στην κοινωνία μας θα καταστραφεί.
Στην Αθήνα, σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι, φεμινιστικές συλλογικότητες και πολιτικές οργανώσεις καλούν την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου, σε διαφορετικά σημεία, σε συγκεντρώσεις και πορείες ενάντια στην έμφυλη βία, προκειμένου να επικοινωνήσουν τα αιτήματά τους με την κοινωνία.
————-
Tμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: Δικαιοσύνη παντού! Τέρμα στη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών
Η 25η Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί από τους διεθνείς και ευρωπαϊκούς οργανισμούς ως ημέρα της καταπολέμησης της βίας εναντίον των γυναικών.
Για μια ακόμη χρονιά και φέτος, η «ΗΜΕΡΑ » αυτή, δυστυχώς, έχει μαύρο χρώμα.
Γυναικοκτονίες, κακοποίηση, βιασμοί, σεξουαλική παρενόχληση, οικονομική-συναισθηματική-ψυχική βία, συνθέτουν το πάζλ της καθημερινότητας μεγάλου αριθμού γυναικών στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια. Στην πατρίδα μας ήδη μέσα στο 2022, έχουν γίνει 21 γυναικοκτονίες.
Πρόκειται για κοινωνικά εγκλήματα που στόχο έχουν την διατήρηση της ανδρικής εξουσίας –μέχρι το σημείο, οι άντρες κακοποιητές να θεωρούν ότι έχουν «δικαίωμα ζωής και θανάτου» στα κορίτσια και τις γυναίκες τους, την συμμόρφωση στους πατριαρχικούς κανόνες, την διατήρηση των ρόλων και της οικογενειακής «κανονικότητας». Είναι εγκλήματα που απολαμβάνουν, δυστυχώς, την ανοχή και συχνά και την αποδοχή ενός μέρους της κοινωνίας, παρά τη μεγάλη ανάπτυξη του κινήματος κατά της έμφυλης βίας, που ενθάρρυνε πολλές γυναίκες σήμερα να αντιστέκονται και να μιλάνε.
Δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά ή για ειδικές κατηγορίες ανδρών που κακοποιούν ή δολοφονούν. Κάθε μορφή έμφυλης βίας –σεξουαλικής βίας ενάντια στις γυναίκες, σε άλλες θηλυκότητες και στα παιδιά, είναι το αποτέλεσμα της πατριαρχίας. Είναι η τιμωρία των γυναικών σε οποιαδήποτε αμφισβήτηση της εξουσίας και της κυριαρχίας της «ανδρικής ανωτερότητας». Η επίκληση των έμφυλων στερεότυπων, της φύσης και των ρόλων, δικαιολογεί τους δράστες και τα φαινόμενα βίας και μετατρέπει τα θύματα σε κατηγορούμενες.
Η αντιμετώπιση της έμφυλης βίας, απαιτεί πολιτικές και δράσεις σε πολλά επίπεδα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής αλλά και ταυτόχρονη αντιμετώπιση των έμφυλων ανισοτήτων με στόχο την κατάκτηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων.
Σήμερα, η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, παρά τα ευχολόγια και τα επικοινωνιακά κροκοδείλια δάκρυα, είναι συμμέτοχη με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, σε αυτή την οδυνηρή κατάσταση. ΟΛΟΙ οι νόμοι και οι θεσμικές παρεμβάσεις της, ενισχύουν τα φαινόμενα πατριαρχίας και έχουν τεράστια επίπτωση στις μακροχρόνιες γυναικείες κατακτήσεις.
Δεν εφησυχάζουμε-Δεν συγκαλύπτουμε-Δεν ανεχόμαστε!
Απαιτούμε δικαιοσύνη παντού!
Να σταματήσει η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών!
ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ:
- Νομοθετική κατοχύρωση του όρου «γυναικοκτονία».
- Πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης (ν.4531/2018) και της Διεθνούς Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού.
- Επέκταση – αναβάθμιση – μονιμότητα όλων των Συμβουλευτικών Κέντρων, των Ξενώνων φιλοξενίας και της Γραμμής SOS 15900 για τη στήριξη των γυναικών (ν.4604/2019). Να μην κλείσει καμία δομή. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων στις δομές.
- Ίδρυση των Γραφείων Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας σε όλα τα Αστυνομικά Τμήματα Πανελλαδικά – Επαρκή στελέχωση με εξειδικευμένο προσωπικό.
- Ενίσχυση και 24ωρη λειτουργία όλες τις μέρες του χρόνου, της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας.
- Οικονομική και δωρεάν νομική στήριξη των γυναικών και των παιδιών που «δραπετεύουν» από την ενδοοικογενειακή βία.
- Χορήγηση ασύλου στα σύνορα σε προσφύγισσες που καταγγέλλουν βία και βιασμούς είτε στις χώρες που έφυγαν είτε στη διάρκεια του ταξιδιού τους.
- Κατάργηση των δυσμενών διατάξεων του νόμου 4800/2021 για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια που αναγκάζει τις γυναίκες και τα παιδιά να παραμένουν μαζί με τους κακοποιητές.
- Πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τη βία και την παρενόχληση στον κόσμο της εργασίας, στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
- Επανίδρυση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ).
- Ένταξη της οπτικής του φύλου και της σεξουαλικότητας στην εκπαιδευτική διαδικασία όλων ων βαθμίδων με την αντίστοιχη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.
- Εφαρμογή μέτρων για την προώθηση της ισότητας των φύλων στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στη διαφήμιση και στις αρμοδιότητες του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (άρθρο 24 ν.4604/2019).
- Να σταματήσει η αναπαραγωγή των έμφυλων στερεότυπων και του σεξισμού από τα ΜΜΕ και το Διαδίκτυο.
- Συντασσόμαστε με την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου: να συμπεριληφθεί η έμφυλη βία ως έγκλημα στο ευρωπαϊκό δίκαιο και να θεσπιστεί μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή οδηγία για την καταπολέμηση της βίας λόγω φύλου.
Ενώνουμε τις δυνάμεις μας και συμμετέχουμε μαζί με άλλες γυναικείες και συνδικαλιστικές οργανώσεις, στη Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας, την Παρασκευή 25 Νοέμβρη 2022, στην Αθήνα – Πλατεία Κλαυθμώνος, στις 6 μ.μ. και σε άλλες πόλεις.
ΑΣ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΧΡΩΜΑ
ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΑΛΕΙΨΗΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ.
«Η 25η Νοέμβρη έχει καθιερωθεί ιστορικά ως ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και αφιερώνεται θεσμικά στις γυναίκες με την “βιολογική” έννοια του όρου. Εμείς την επανανοηματοδούμε, ως μέρα ενάντια στην έμφυλη πατριαρχική βία γενικώς, βία που στρέφεται κατά και cis και τρανς ατόμων, θηλυκότητων και γυναικών (όχι απλώς με τη βιολογική έννοια του όρου), ατόμων που δεν χωρούν στην κυρίαρχη ετεροκανονικότητα. Μιας βίας σωματικής, λεκτικής και ψυχολογικής. Μιας βίας ταξικής, καθώς ασκείται εντονότερα στην εργατική τάξη (ειδικότερα σε μετανάστ(ρι)ες και πρόσφυγισσες). Οι πραγματικές ρίζες της έμφυλης βίας βρίσκονται βαθιά μέσα στις δομές του κράτους, και στην βαθιά σχέση πατριαρχίας και καπιταλισμού», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η φεμινιστική συλλογικότητα Sabbat, που καλεί από κοινού με άλλες συλλογικότητες σε συγκέντρωση στην Πλατεία Ομονοίας, στις 18:30 και πορεία στις 19:30.
«H 25η Νοεμβρίου έχει ανακηρυχθεί από τον ΟΗΕ Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, με σκοπό να γίνει ορατό ένα καθημερινό παγκόσμιο φαινόμενο, που παρά τη τεράστια έκταση του, παραμένει σε μεγάλο βαθμό αόρατο. Η βία κατά των γυναικών και η ενδοοικογενειακή βία είναι διάχυτες σε ολόκληρη την ΕΕ», τονίζει η ΕΜΕΙΣ-ΑΡΚΙ/ΓΣΕΕ. Και εξηγεί: «Και αν το σπίτι δεν είναι καταφύγιο ασφάλειας για όλες τις γυναίκες, ο χώρος εργασίας μπορεί να αποδειχτεί εξίσου επικίνδυνος. Οι υποτιμητικές συμπεριφορές, η παρενόχληση και η βία μπορούν να μετατρέψουν την επαγγελματική ζωή μιας γυναίκας σε κόλαση. Ενάμιση χρόνο με την επικύρωση και στην Ελλάδα, της Σύμβασης 190 για την Εξάλειψη της Βίας και Παρενόχλησης στον Χώρο της Εργασίας, – που ήταν διαρκές αίτημα των συνδικάτων – υπάρχουν πολλά βήματα ακόμα που πρέπει να γίνουν». Η ΕΜΕΙΣ-ΑΡΚΙ/ΓΣΕΕ καλεί σε συγκέντρωση στην Πλατεία Κλαυθμώνος, στις 6 μ.μ., και πορεία προς τη Βουλή.
«Ανυποχώρητος αγώνας και φεμινιστική αλληλεγγύη είναι το σύνθημά μας.
Σήμερα, όμως, ο μισογυνισμός και η επίθεση εναντίον των γυναικών κλιμακώνεται.
Από τις ΗΠΑ έως την Ευρώπη, αμφισβητείται το κατακτημένο δικαίωμα στην έκτρωση, ενώ σε πολλές περιοχές του κόσμου παραμένει παράνομη.
Ο συντηρητισμός των θεσμών και η πολλαπλώς εκφραζόμενη αντιδραστικότητα της κοινωνίας αμφισβητούν ή απειλούν ευθέως καταξιωμένα και συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών, σ’ ένα περιβάλλον συστηματικής έκθεσης και εθισμού στην πολλαπλή βία.
Αγωνιζόμαστε ώστε το φεμινιστικό κίνημα να δυναμώσει και να απαντήσει με το μεγαλύτερο δυνατό εύρος της φωνής του. Μέχρι την πλήρη εξάλειψη της πατριαρχίας, της κατίσχυσης της ισότητας των φύλων και την πλήρη επικράτηση της κοινωνικής δικαιοσύνης», σημειώνει η Πρωτοβουλία κατά των Γυναικοκτονιών, που καλεί επίσης στη συγκέντρωση στην Πλατεία Κλαυθμώνος, στις 6 μ.μ., και πορεία προς τη Βουλή.
«Η σαπίλα και η δυσωδία που φέρνουν στην επιφάνεια οι απανωτές αποκαλύψεις περιστατικών βίας σε βάρος γυναικών και παιδιών δεν αποτελούν «μεμονωμένη και ακραία» συμπεριφορά! Αποτελούν την πιο ακραία και αποκρουστική μορφή βίας. Όμως είναι ένα από τα πολλά πρόσωπα της, που βιώνουμε εμείς οι γυναίκες του καθημερινού μόχθου, καθώς είμαστε αντιμέτωπες με: – την ανεργία, τη φτώχεια, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την προσφυγιά. – τα ωράρια – λάστιχο, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, τη δουλειά με ημερομηνία λήξης και χωρίς δικαιώματα, την έλλειψη προστασίας της υγείας και της μητρότητας – τις ευθύνες και τις ανάγκες των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ που φορτώνονται στις δικές μας πλάτες, αφού λογίζονται ως “κόστος” για το κράτος – την ανυπαρξία των αναγκαίων δομών και προγραμμάτων πρόληψης και προστασίας παιδιών και γυναικών. – τους χιλιάδες πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών για να ικανοποιηθούν οι αδηφάγοι τραπεζίτες και τα funds. Πάνω σε αυτό το έδαφος γεννιούνται και αναπαράγονται οι αποκρουστικές ιδέες, αξίες και συμπεριφορές που υποτιμούν την προσωπικότητα και απαξιώνουν την ανθρώπινη ζωή, που αντιμετωπίζουν τη γυναίκα και το παιδί ως “ιδιοκτησία”. Στην αρένα της εκμεταλλευτικής κοινωνίας το γυναικείο σώμα και η σεξουαλικότητα μετατρέπεται σε εμπόρευμα προς αγοραπωλησία, νομιμοποιώντας την εκπόρνευση των νέων γυναικών με νέες μορφές!», αναφέρει από την πλευρά της Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, που καλεί σε συγκέντρωση στο Υπουργείο Εργασίας, στις 5 μ.μ.
Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Η Ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο στις 25 Νοεμβρίου 1960.
Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών αποτελεί σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συνιστά εκδήλωση των ιστορικά άνισων σχέσεων ισχύος μεταξύ των γυναικών και των ανδρών, οι οποίες έχουν οδηγήσει σε επικυριαρχία και διακρίσεις κατά των γυναικών από τους άνδρες και στην παρακώλυση της πλήρους προόδου των γυναικών . Αποτελεί επίσης έναν από τους ζωτικής σημασίας κοινωνικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων οι γυναίκες εξαναγκάζονται σε υποδεέστερη θέση σε σύγκριση με τους άνδρες.
Σύμφωνα με την έρευνα που διεξήχθη από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA,2014), περίπου 13 εκατομμύρια γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) έχουν πέσει θύματα σωματικής βίας, ήτοι ποσοστό 7 % των γυναικών ηλικίας 18–74 ετών, 3,7 περίπου εκατομμύρια γυναίκες έχουν υποστεί σεξουαλική βία ήτοι ποσοστό 2 % των γυναικών ηλικίας 18–74 ετών. Μία στις 20 γυναίκες (5 %) έχει πέσει θύμα βιασμού από την ηλικία των 15 ετών και άνω και 18 % των γυναικών έχουν πέσει θύματα εξακολουθητικής παρενόχλησης από την ηλικία των 15 ετών και άνω. Επίσης, περίπου το 12 % των γυναικών έχουν βιώσει κάποια μορφή σεξουαλικής κακοποίησης ή κάποιο συναφές περιστατικό από κάποιον ενήλικα πριν από την ηλικία των 15 ετών. Και τέλος, το ήμισυ όλων των γυναικών στην ΕΕ (53 %) αυτοπεριορίζουν τις μετακινήσεις τους στον δημόσιο χώρο από φόβο μήπως υποστούν σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση.
Την πρώτη περίοδο της πανδημίας του Covid-19, η βία κατά των γυναικών χαρακτηρίστηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης ως η «σκιώδης πανδημία». Η πρόεδρος της GREVIO 3 , Marceline Naudi σε ανακοίνωσή της ανέφερε ότι «για
πολλές γυναίκες και παιδιά, το σπίτι δεν είναι ένα ασφαλές μέρος», δεδομένου ότι οι πολιτικές απομόνωσης και περιορισμού που εφαρμόστηκαν από τα κράτη προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διάδοση του κορωνοϊού, για τα θύματα
ενδοοικογενειακής βίας είχε ως συνέπεια την περαιτέρω αύξηση του κινδύνου και την έκθεσή τους σε όλες τις μορφές έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας λόγω του περιορισμού της μετακίνησής τους και της συγκατοίκησης συνεχώς με τον κακοποιητή τους. Ο κίνδυνος αυτός υπήρξε ακόμη μεγαλύτερος για γυναίκες και κορίτσια ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, όπως για παράδειγμα οι γυναίκες προσφύγες και αιτούσες άσυλο, μετανάστριες, γυναίκες με αναπηρία, ηλικιωμένες γυναίκες κ.α.
Για πρώτη φορά καθολικός ορισμός και συστάσεις για τη διαδικτυακή βία κατά των γυναικών από το Συμβούλιο της Ευρώπης
Body shaming, doxing, cyber flashing. Μια σειρά από νέοι όροι έχουν κάνει την εμφάνισή τους στις ζωές μας καταδεικνύοντας μορφές βίας, συχνότερα κατά των γυναικών, που τελούνται διαδικτυακά. Η έμφυλη βία που ασκείται με τη χρήση της τεχνολογίας ή μέσω διαδικτύου είναι ένα ολοένα συχνότερο φαινόμενο, για το οποίο απουσιάζει ωστόσο ένας καθολικά αποδεκτός ορισμός. Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει ο όρος «ψηφιακή διάσταση της βίας κατά των γυναικών», τον οποίο εισάγει για πρώτη φορά το Συμβούλιο της Ευρώπης απευθύνοντας παράλληλα συστάσεις στα κράτη μέλη του.
Στον ορισμό, που παρουσιάστηκε χθες (24 Νοεμβρίου 2021) με την ευκαιρία της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας για την εξάλειψη της βίας κατά των Γυναικών και Κοριτσιών, συνδέονται όλες οι μορφές βίας κατά των γυναικών που γίνονται διαδικτυακά, από τα κοροϊδευτικά σχόλια για το σώμα ή την εμφάνιση (body shaming), την αποστολή ανεπιθύμητων σεξουαλικών εικόνων σε απευθείας σύνδεση (cyber flashing), την κοινοποίηση προσωπικών πληροφοριών ενός ατόμου χωρίς συγκατάθεση (doxing), τη διαδικτυακή παρακολούθηση (online stalking) και την ανάρτηση προσβλητικών ή εχθρικών μηνυμάτων σε κοινωνικά δίκτυα ή φόρουμ (flaming).
Η ομάδα εμπειρογνωμόνων του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (GREVIO) εντόπισε κατά την παρακολούθηση της εφαρμογής της Συνθήκης της Κωνσταντινούπολης ότι υπάρχουν μεγάλα κενά στους εθνικούς νόμους σχετικά με τη βία κατά των γυναικών μέσω της τεχνολογίας, την ώρα που η ταχεία ανάπτυξη των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας ανοίγει νέους δρόμους για τη βία κατά των γυναικών και κοριτσιών, εκθέτοντάς τις σε μεγαλύτερους κινδύνους.
Μάλιστα, εταιρείες ασφάλειας του Διαδικτύου προσδιορίζουν λογισμικά παρακολούθησης προσωπικών δεδομένων (stalkerwares και spousewares), μέσα από τα οποία είναι πιθανή η παρακολούθηση της ιδιωτικής ζωής ενός ατόμου χωρίς τη γνώση ή τη συναίνεσή του, αποκτώντας πρόσβαση σε προσωπικές πληροφορίες όπως επαφές, αρχεία καταγραφής κλήσεων, φωτογραφίες, βίντεο, sms και τοποθεσία.
Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η εκτελεστική γραμματέας της ομάδας GREVIO, Γιοχάνα Νέλες, «τα δεδομένα από διάφορες πηγές υποδεικνύουν αυξανόμενη διαδικτυακή βία και χρήση τεχνολογιών κατά των γυναικών και κοριτσιών», ενώ την ίδια ώρα «η ατιμωρησία είναι περισσότερο ο κανόνας παρά η εξαίρεση». Η κ. Νέλες τονίζει ότι οι τρέχουσες εμπειρίες γυναικών και κοριτσιών δείχνουν ότι γίνονται πολύ λίγα για να λογοδοτήσουν οι δράστες, ενώ, όπως έχει σημειώσει και η επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, η έλλειψη ευαισθητοποίησης σχετικά με αυτό το θέμα κάνει τις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και τη βία κατά των γυναικών να μην λαμβάνονται τόσο σοβαρά υπόψη από τις εθνικές αρχές όσο η βία εκτός διαδικτύου. Επιπλέον, προσθέτει η κ. Νέλες, «οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου και οι δικαστικές αρχές συχνά στερούνται την απαραίτητη τεχνική κατάρτιση για να είναι σε θέση να διερευνήσουν και να διώξουν αποτελεσματικά τέτοια περιστατικά βίας».
Με τον όρο «η ψηφιακή διάσταση της βίας κατά των γυναικών» που εισάγει το Συμβούλιο της Ευρώπης και τις συστάσεις που απευθύνει, εξηγείται πως «η κυβερνο-βία κατά των γυναικών μπορεί να οδηγήσει σε βία εκτός σύνδεσης και ότι μπορεί να επεκτείνει και να ενισχύσει τη βία εκτός διαδικτύου, οπότε παρέχει καθοδήγηση στις χώρες μέλη ως προς τον τρόπο αντιμετώπισής της», όπως αναφέρει η εκτελεστική γραμματέας της ομάδας GREVIO.
Οι συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης περιλαμβάνουν συγκεκριμένες ενέργειες που πρέπει να αναλάβουν οι κυβερνήσεις, όπως την αναθεώρηση της σχετικής νομοθεσίας σύμφωνα με την ψηφιακή διάσταση της βίας κατά των γυναικών, την ανάληψη πρωτοβουλιών για την εξάλειψη των στερεοτύπων και των διακρίσεων γύρω από το φύλο, την προώθηση της ένταξης του ψηφιακού γραμματισμού και της διαδικτυακής ασφάλειας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, την παροχή υπηρεσιών υποστήριξης και συμβουλευτικής σε όλα τα θύματα και την παροχή κινήτρων στους διαμεσολαβητές του διαδικτύου για τη διασφάλιση της εποπτείας του περιεχομένου. Επίσης, τη δημιουργία συστήματος συλλογής δεδομένων για την ψηφιακή βία κατά των γυναικών και τη συμπερίληψη της ψηφιακής διάστασης της βίας κατά των γυναικών στις εθνικές στρατηγικές και σχέδια δράσης.
———-
Οι ανακοινώσεις των φεμινιστικών συλλογικοτήτων:
Η ανακοίνωση της Sabbat: JIN – JIYAN – AZADI
Την Παρασκευή 25 Νοέμβρη συγκεντρωνόμαστε μαζί με άλλες φεμινιστικές συλλογικότητες και ατομικότητες, στις 6.30 στην Πλατεία Ομονοίας και στις 7.30 ξεκινάμε πορεία στο κέντρο της Αθήνας.
Η 25η Νοέμβρη έχει καθιερωθεί ιστορικά ως ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και αφιερώνεται θεσμικά στις γυναίκες με την “βιολογική” έννοια του όρου. Εμείς την επανανοηματοδούμε, ως μέρα ενάντια στην έμφυλη πατριαρχική βία γενικώς, βία που στρέφεται κατά και cis και τρανς ατόμων, θηλυκότητων και γυναικών (όχι απλώς με τη βιολογική έννοια του όρου), ατόμων που δεν χωρούν στην κυρίαρχη ετεροκανονικότητα. Μιας βίας σωματικής, λεκτικής και ψυχολογικής. Μιας βίας ταξικής, καθώς ασκείται εντονότερα στην εργατική τάξη (ειδικότερα σε μετανάστ(ρι)ες και πρόσφυγισσες). Οι πραγματικές ρίζες της έμφυλης βίας βρίσκονται βαθιά μέσα στις δομές του κράτους, και στην βαθιά σχέση πατριαρχίας και καπιταλισμού.
Ο χρόνος που πέρασε σημαδεύτηκε από γυναικοκτονίες με αποκορύφωμα την δολοφονία της νεαρής Ιρανής Mahsa Amini που πλήρωσε με τη ζωή της το «παράπτωμα» να φοράει χαλαρά τη μαντήλα της. Μαζικές μαχητικές διαδηλώσεις ξέσπασαν απέναντι στο πατριαρχικό, καταπιεστικό, αυταρχικό κράτος σε πολλές περιοχές της χώρας. Παρά την υπέρμετρη κρατική καταστολή που έφτασε να αριθμεί πληθώρα δολοφονιών και κακοποιήσεων, οι αδερφές και τα αδέρφια μας στο Ιράν συνεχίζουν τον αγώνα για “ΓΥΝΑΙΚΑ – ΖΩΗ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”. Παρά την γιγαντιώδη προσπάθεια του ιρανικού καθεστώτος να αποσιωπήσει την οργή του ιρανικού λαού, αναπτύσσεται ένα μεγάλο κύμα αντιδράσεων και διεθνιστικής αλληλεγγύης.
Στην Ελλάδα, ζήσαμε περιστατικά αμέτρητων βιασμών και κακοποιήσεων όπως αυτά της Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη, της 19χρονης από μπάτσους στο ΑΤ Ομονοίας, του παιδιού στον Κολωνό από τον παιδοβιαστή και μαστρωπό Ν. Μίχο αποκαλύπτοντας ολόκληρο κύκλωμα trafficking και παιδικής πορνογραφίας.
Ζήσαμε τους μπάτσους στα Εξάρχεια να κακοποιούν σωματικά και σεξουαλικά θηλυκότητα μέσα στο εργοτάξιο της πλατείας, να παρενοχλούν καθημερινά θηλυκότητες και ΛΟΑΤΚΙΑ άτομα στο δρόμο, να αποθαρρύνουν και να διώχνουν καταγγέλοντα/ουσες από τα ΑΤ. Ταυτόχρονα οι δυνάμεις καταστολής όλο πληθαίνουν σε κάθε γειτονιά που αντιστέκεται, στα πανεπιστήμια και χτυπάνε όσα αγωνίζονται, επιτελώντας άριστα το έργο τους ως εγγυητές του κράτους.
Αν είσαι μπάτσος, φορέας οποιασδήποτε εξουσίας ή έχεις χρήματα, μπορείς να γλιτώσεις ο,τι κι αν κάνεις! Αυτό μας έμαθαν επιπλέον με την αποφυλάκιση Λιγνάδη, παρά την απόφαση του δικαστηρίου για την ενοχή του για βιασμούς ανηλίκων και το ξέπλυμα των μπάτσων στη δολοφονία της Zackie. Γιατί το σύστημα προωθεί και συγκαλύπτει βιαστές, μαστροπούς και κυκλώματα όταν είναι δικά του παιδιά που κερδοσκοπούν πάνω στα φτωχά σώματά μας. Γιατί η αστική δικαιοσύνη είναι ταξικά και έμφυλα μεροληπτική, ακόμα και με απροκάλυπτο τρόπο αν χρειαστεί.
Έμφυλη βία είναι επίσης η απαγόρευση των αμβλώσεων σε μια σειρά χώρες και στη μητρόπολη του καπιταλισμού, στις ΗΠΑ. Είναι οι δολοφονίες και η καταστολή ενάντια στις μετανάστριες-προσφύγισσες που αναζητούν ένα σημείο της γης να ζήσουν.
Είναι ο νόμος Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, που οδηγεί ακόμη και σε γυναικοκτονίες όπως αυτή στην Καβάλα. Είναι ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη που καταργεί το 8ωρο και ανοίγει το δρόμο για απολύσεις όσων καταγγέλουν περιστατικά έμφυλης βίας στους χώρους εργασίας.
Εμείς θα κάνουμε το συλλογικό τραύμα και το συλλογικό μας πένθος ένα ποτάμι όργης που θα δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο.
Απαντάμε με μαχητικό ταξικό συμπεριληπτικό φεμινισμό σε κάθε κοινωνικό και εργασιακό χώρο, στους δρόμους, στις γειτονιές.
Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για το ρόλο της αστυνομίας και της αστικής δικαιοσύνης. Προτάσσοντας τη φεμινιστική δικαιοσύνη παλεύουμε να χτίσουμε τον δικό μας κόσμο, όχι μέσα από αυστήρες ποινές και φυλακές αλλά μέσα απο δομές φροντίδας, αλληλεγγύης και πρόληψης.
Έναν κόσμο ενάντια στην πατριαρχική ταξική αστική δικαιοσύνη, χωρίς έμφυλη βία και διακρίσεις. Έναν κόσμο που θα εκφραζόμαστε και θα ζούμε ελεύθερες/α.
Παλεύουμε για:
Ασφαλείς ξενώνες στέγασης για επιζώσες/ντα και ψυχολογική, οικονομική, ιατρική, νομική υποστήριξη των επιζώντων έμφυλης βίας
Προγράμματα (επαν)ένταξης για τοξικοεξαρτημένες/α, θύματα τράφικινκ, μετανάστριες και προσφύγισσες
Ανατροπή του νόμου Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια
Ανατροπή του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη
Καμία μόνη. Κανένα λιγότερο.
Η ανακοίνωση της ΟΓΕ: Για την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της βίας κατά των Γυναικών
Με αφορμή την επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών, η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας απευθύνεται σε όλες τις γυναίκες της βιοπάλης που οργίζεστε με τη βία, την κακοποίηση, τις δολοφονίες παιδιών και γυναικών που αγωνιάτε για τα παιδιά σας και τα παιδιά όλου του κόσμου μπροστά στα φρικιαστικά εγκλήματα που βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας που αισθάνεστε εγκλωβισμένες μέσα στις βίαιες και βάρβαρες συνθήκες ζωής και δουλειάς, που σας εξουθενώνουν και σας ξεζουμίζουν καθημερινά.
Η σαπίλα και η δυσωδία που φέρνουν στην επιφάνεια οι απανωτές αποκαλύψεις περιστατικών βίας σε βάρος γυναικών και παιδιών δεν αποτελούν «μεμονωμένη και ακραία» συμπεριφορά! Αποτελούν την πιο ακραία και αποκρουστική μορφή βίας. Όμως είναι ένα από τα πολλά πρόσωπα της, που βιώνουμε εμείς οι γυναίκες του καθημερινού μόχθου, καθώς είμαστε αντιμέτωπες με:
- την ανεργία, τη φτώχεια, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την προσφυγιά
- τα ωράρια – λάστιχο, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, τη δουλειά με ημερομηνία λήξης και χωρίς δικαιώματα, την έλλειψη προστασίας της υγείας και της μητρότητας
- τις ευθύνες και τις ανάγκες των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ που φορτώνονται στις δικές μας πλάτες, αφού λογίζονται ως “κόστος” για το κράτος – την ανυπαρξία των αναγκαίων δομών και προγραμμάτων πρόληψης και προστασίας παιδιών και γυναικών.
- τους χιλιάδες πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών για να ικανοποιηθούν οι αδηφάγοι τραπεζίτες και τα funds.
Πάνω σε αυτό το έδαφος γεννιούνται και αναπαράγονται οι αποκρουστικές ιδέες, αξίες και συμπεριφορές που υποτιμούν την προσωπικότητα και απαξιώνουν την ανθρώπινη ζωή, που αντιμετωπίζουν τη γυναίκα και το παιδί ως “ιδιοκτησία”.
Στην αρένα της εκμεταλλευτικής κοινωνίας το γυναικείο σώμα και η σεξουαλικότητα μετατρέπεται σε εμπόρευμα προς αγοραπωλησία, νομιμοποιώντας την εκπόρνευση των νέων γυναικών με νέες μορφές!
Σε αυτό το βούρκο «ξεφυτρώνουν» οι δράστες-τέρατα, θεριεύει η ενδοοικογενειακή βία, τα κυκλώματα trafficking και μαστροπείας με θύματα κυρίως γυναίκες και παιδιά, «ξεπηδούν» νέες μορφές βίας, όπως η λεγόμενη εκδικητική πορνογραφία και η διαδικτυακή σεξουαλική παρενόχληση και καταδίωξη.
Φωτίζουμε τη ρίζα τους που βρίσκεται στην κοινωνία της εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Αυτή γεννά και τρέφει την γυναικεία ανισοτιμία και τη βία που αντιμετωπίζουμε οι γυναίκες σε κάθε πλευρά της ζωής μας.
Δεν συμβιβαζόμαστε η προστασία των κακοποιημένων γυναικών και παιδιών να βρίσκεται στα χέρια επιχειρηματιών, ΜΚΟ, εκκλησιαστικών δομών και διαφόρων “φιλάνθρωπων”.
Δεν ανεχόμαστε να πουλάνε στα τηλε-παράθυρα τον ανθρώπινο πόνο και να κρύβουν τις πραγματικές οικονομικές και κοινωνικές αιτίες πίσω από τα φρικιαστικά εγκλήματα
Αντιπαλεύουμε τη σημερινή βάρβαρη πραγματικότητα:
- της τεράστιας έλλειψης δημόσιων και δωρεάν δομών και υπηρεσιών στήριξης κακοποιημένων γυναικών και παραμελημένων παιδιών, της υποστελέχωσής τους με εργαζόμενους και ευρωπαϊκή χρηματοδότηση με ημερομηνία λήξης
- της αστυνομικής αυθαιρεσίας και αδιαφορίας στις σχετικές καταγγελίες των κακοποιημένων γυναικών, των μακροχρόνιων και πολυδάπανων νομικών διαδικασιών, των ελλείψεων σε ιατροδικαστικές υπηρεσίες και σε εισαγγελείς για την ενδοοικογενειακή βία
- των τραγικών ελλείψεων σε μέτρα πρόληψης της βίας, ιδιαίτερα στις σχολικές μονάδες που οι ανάγκες καλύπτονται από ελάχιστους, περιπλανώμενους ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, η πλειοψηφία τους αναπληρωτές
- των απαράδεκτων συνθηκών διαβίωσης των απροστάτευτων παιδιών, που λόγω έλλειψης σε δημόσιες δομές παιδικής προστασίας, καταλήγουν για μήνες να φιλοξενούνται σε παιδιατρικά νοσοκομεία
- της λογικής της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων, που για να αποποιηθούν τις διαχρονικές ευθύνες τους για τις ελλείψεις σε δημόσιες δομές παιδικής προστασίας, προωθούν την αναδοχή ως επάγγελμα, καταργώντας κάθε επιστημονικό, κοινωνικό κριτήριο
Η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών συνδέεται με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που θα εξασφαλίσουν τη δυνατότητα σε μία γυναίκα να σπάσει τα δεσμά μιας βίαιης οικογενειακής ή διαπροσωπικής σχέσης.
Ασπίδα προστασίας για εμάς και τα παιδιά μας είναι η συλλογική, οργανωμένη πάλη για τη γυναικεία ισοτιμία και τη χειραφέτηση, για την κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών μας στην εργασία, στην προστασία της μητρότητας και των παιδιών, στον δημιουργικό ελεύθερο χρόνο. Είναι η πάλη ενάντια στους εκμεταλλευτές του μόχθου μας, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν, υλοποιώντας την πολιτική Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΝΑΤΟ που τσακίζει τη ζωή μας και αναπαράγει τη βία σε κάθε πλευρά της καθημερινότητάς μας.
Στο δρόμο του συλλογικού αγώνα βρίσκουμε το κουράγιο, τη δύναμη, την αντοχή να αλλάξουμε τη ζωή μας μαχόμενες.
Η ΟΓΕ σε καλεί να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να διεκδικήσουμε:
- Σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, κατοχυρωμένους από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού και της μητρότητας, για να μπορέσουμε οι γυναίκες να σταθούμε με αξιοπρέπεια στα πόδια μας και να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας.
- Μέτρα στήριξης των εργαζόμενων, των άνεργων γυναικών, των γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
- Εκτεταμένο δίκτυο δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για την ολόπλευρη προστασία των γυναικών και των παιδιών από τη βία, ιδιαίτερα των απροστάτευτων, στελεχωμένων με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, χωρίς καμία επιχειρηματική δράση και εμπλοκή των ΜΚΟ.
- Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία και σχολές από επιστημονικούς και κρατικούς φορείς για την πρόληψη.
- Συμμετέχουμε μαζικά και μαχητικά στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας, την Παρασκευή, 25 Νοέμβρη ατις 5μμ, στο Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29).
Το Γραφείο Τύπου της ΟΓΕ
————
Τα συχνότερα λάθη των κακοποιημένων γυναικών
Τα τρία συχνότερα λάθη των γυναικών θυμάτων βίας, ειδικά τις πρώτες κρίσιμες ώρες μετά από ένα περιστατικό βίας, επισημαίνει η Ελληνική Ιατροδικαστική Εταιρία με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.
1ο λάθος: Θα βγάλω μία φωτογραφία για να αποδείξω τον ξυλοδαρμό μου.
Η φωτογραφία δεν είναι από μόνο της ικανό αποδεικτικό μέσο. Αυτό συμβαίνει αφενός γιατί μπορεί με κατάλληλα μέσα να υποστεί επεξεργασία αφετέρου γιατί το άτομο προ της φωτογράφισής του μπορεί να μακιγιαριστεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να αλλοιώνει την πραγματική εικόνα. Συνεπώς, το άτομο που έχει υποστεί κακοποίηση εάν απλά φωτογραφίσει τις κακώσεις του δεν θα μπορέσει να αποδείξει την κακοποίηση.
2ο λάθος: Θα πάω στο πλησιέστερο νοσοκομείο και θα πάρω ιατρικό πιστοποιητικό από τον χειρουργό.
Πράγματι, το πρώτο που πρέπει να κάνει το θύμα που φέρει σοβαρά τραύματα (ανοιχτά θλαστικά, πιθανά κατάγματα κ.λπ.) είναι να επισκεφθεί ένα νοσοκομείο για την παροχή πρώτων βοηθειών και εξετάσεων. Στη συνέχεια, όμως, είναι απαραίτητη η εξέταση από ιατροδικαστή.
Ο ιατροδικαστής είναι ο μόνος ιατρός που έχει την κατάλληλη εκπαίδευση για την πιστοποίηση των σωματικών βλαβών. Καμία άλλη ιατρική ειδικότητα δεν έχει αντίστοιχη εκπαίδευση, συνεπώς ιατρός άλλης ειδικότητας δεν μπορεί να καταγράψει ορθά και πλήρως τις σωματικές βλάβες. Για μία εκχύμωση, για παράδειγμα, ο ιατροδικαστής περιγράφει πλήρως τα χαρακτηριστικά της, δηλαδή τις διαστάσεις, τη χροιά και το σχήμα της, με αποτέλεσμα να μπορεί να δώσει απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα της υπόθεσης.
3ο λάθος: Δεν θέλω να υποβάλω μήνυση οπότε δεν μπορώ να εξεταστώ από ιατροδικαστή.
Όταν μία γυναίκα έχει αποφασίσει να υποβάλει μήνυση στον δράστη, θα πρέπει να το κάνει το συντομότερο δυνατό στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Σε αυτήν την περίπτωση, η αστυνομία εκδίδει εντολή κλινικής ιατροδικαστικής εξέτασης στην πλησιέστερη ιατροδικαστική δομή και η όλη διαδικασία είναι δωρεάν.
Σε περίπτωση, όμως, που το θύμα δεν είναι έτοιμο για μία νομική διαδικασία, είναι σημαντικό για να υπάρξει πιστοποίηση της κακοποίησης για μελλοντική χρήση, να υπάρξει ιατροδικαστική εξέταση σε κάποιο ιατροδικαστικό ιατρείο. Ιατρεία υπάρχουν στις κυριότερες πόλεις της χώρας. Και στις δύο περιπτώσεις, η έκθεση κλινικής εξέτασης που εκδίδεται έχει το ίδιο κύρος και την ίδια νομική ισχύ ως προς τις νόμιμες χρήσεις και ενώπιον όλων των αρχών και υπηρεσιών.
«Είναι σημαντικό όλες οι γυναίκες να γνωρίζουν τις ορθές διαδικασίες. Ακόμη κι αν δεν συμβεί στις ίδιες ένα τέτοιο περιστατικό, βάσει των επιδημιολογικών δεδομένων, είναι εξαιρετικά πιθανό να χρειαστεί να συμβουλεύσουν κάποιο άτομο του οικογενειακού ή του φιλικού τους περιβάλλοντος. Μόνο με τη σωστή ενημέρωση η γυναίκα θα μπορέσει να προβεί στις σωστές κινήσεις και τελικά να καταφέρει να δικαιωθεί. Οι ιατροδικαστές είμαστε δίπλα στα θύματα βίας όποτε και αν μας χρειάζονται», τόνισε ο πρόεδρος της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρίας, Γρηγόρης Λέων.
Mε πληροφορίες από: Sansimera.gr
Πηγή: left.gr