*Συνέντευξη στον Βασίλη Σκουρή –
Στην αντεπίθεση περνάει ο Στέφανος Κασσελάκης και δίνει απαντήσεις σε κατηγορίες που δέχεται ενόψει της εκλογής προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ την προσεχή Κυριακή.
»Ζούμε σε μια εποχή όπου παντού στον κόσμο κι όχι μόνο στην Ελλάδα τείνει να επικρατήσει το «έρχονται οι ξένοι και μας παίρνουν τις δουλειές». Η ιδέα της απειλής ενός ξένου που θα έρθει και θα μας πάρει το ένα ή το άλλο για να μας καταστρέψει ανήκει σε άλλους πολιτικούς χώρους. Αλίμονο αν η ελληνική Αριστερά μπει σε τέτοιες λογικές. Όλη η φασαρία γίνεται, επειδή διεκδικώ την προεδρία», αναφέρει χαρακτηριστικά και προειδοποιεί:
«Η ελληνική κοινωνία δεν θα δίνει ευκαιρίες εσαεί στην Αριστερά κι ούτε θα περιμένει μάταια πότε κάποιοι θα δεήσουν να τα βρουν με τις επετηρίδες τους. Το «να μαζευτούμε να πάτε» δεν περνάει πια στον κόσμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να βγει στην κοινωνία και να την πάρει με το μέρος του».
Ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απαντά και στις αιτιάσεις πως αν δεν κερδίσει θα διασπάσει το ΣΥΡΙΖΑ και θα ιδρύσει νέο κόμμα με το οποίο και θα κατέλθει στις ευρωεκλογές: «Θα ήταν εντελώς ανόητο να κατεβαίνω για πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και την ίδια στιγμή να απεργάζομαι σχέδια για ένα νέο κόμμα. Μήπως όσοι τα διακινούν αυτά κρίνουν εξ ιδίων τ’ αλλότρια; Μήπως αυτό είναι ένα βολικό αφήγημα για κάποιους;», σημειώνει.
Το έχετε ακούσει και εσείς φαντάζομαι: «Θάρθει ένας «ξένος» να μας πάρει το κόμμα»;
Ζούμε σε μια εποχή όπου παντού στον κόσμο κι όχι μόνο στην Ελλάδα τείνει να επικρατήσει το «έρχονται οι ξένοι και μας παίρνουν τις δουλειές». Η ιδέα της απειλής ενός ξένου που θα έρθει και θα μας πάρει το ένα ή το άλλο για να μας καταστρέψει ανήκει σε άλλους πολιτικούς χώρους. Αλίμονο αν η ελληνική Αριστερά μπει σε τέτοιες λογικές. Όλη η φασαρία γίνεται, επειδή διεκδικώ την προεδρία. Σε κάποιους δεν πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω στην κοινωνία που θέλουν να αναλάβουν πραγματικές ευθύνες μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Το θέμα είναι να μην μιλάμε προσχηματικά για άνοιγμα και για διερεύνηση. Κάποιοι (ευτυχώς, ελάχιστοι) θέλουν τον κόσμο στο περιθώριο μην τυχόν και μολύνει την ιδεολογική τους καθαρότητα.
Τον θέλουν, όμως, για να τους ψηφίζει. Ξέρω πολύ καλά ότι ο προοδευτικός κόσμος είναι άνθρωποι του μόχθου, της προκοπής και της αλληλεγγύης που δεν αντέχουν άλλο τη διαπλοκή, τη λεηλάτηση του δημοσίου χρήματος, το βάλτωμα, την αναξιοκρατία και τον κυνισμό της Δεξιάς. Ξέρω ότι ο λαϊκός κόσμος απεχθάνεται άλλα να του λες μπροστά του κι άλλα πίσω απ’ την πλάτη του. Ξέρω ότι ο δημοκρατικός κόσμος απαιτεί απ’ όλους μας ένα σχέδιο ανασυγκρότησης που θα ξανακάνει την Ελλάδα χώρα. Η ελληνική κοινωνία δεν θα δίνει ευκαιρίες εσαεί στην Αριστερά κι ούτε θα περιμένει μάταια πότε κάποιοι θα δεήσουν να τα βρουν με τις επετηρίδες τους. Το «να μαζευτούμε να πάτε» δεν περνάει πια στον κόσμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να βγει στην κοινωνία και να την πάρει με το μέρος του.
Έχετε πει ότι δεν γνωρίζετε το κόμμα. Πώς θα επιλέξετε τους ανθρώπους του;
Έχω πει ότι τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τον γνωρίζω από τα γεννοφάσκια μου, αλλά γνωρίζω ποια κόμματα χρεοκόπησαν την Ελλάδα και πώς συνεργάστηκαν αρμονικά για να εφαρμόσουν λιτότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ανέλαβε κι έφερε εις πέρας ένα δύσκολο έργο. Αλλά, στην κοινωνία είχε καλλιεργήσει μεγαλύτερες προσδοκίες που δεν πραγματοποιήθηκαν. Η Αριστερά πρέπει αυτά που ζητά από την κοινωνία και το κράτος να μπορεί και να θέλει να τα εφαρμόζει στους δικούς της χώρους.
Το έκανε; Αν ρωτήσετε οποιονδήποτε στην κοινωνία, θα σας πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έφερε εις πέρας όλα όσα έπρεπε. Για πολλούς λόγους. Δεν μπορούμε να παραμυθιαζόμαστε ότι όλα είναι καλώς καμωμένα στο κόμμα. Εν τέλει, ένα κόμμα της ήττας και της εσωστρέφειας και να το ξέρεις, σύντομα το ξεχνάς κι είναι σαν να μην το έμαθες ποτέ. Σε ένα δημοκρατικό κόμμα τους ανθρώπους δεν τους επιλέγει ο πρόεδρος. Αναδεικνύονται μέσα από την πολιτική, κοινωνική δράση τους και τη δημόσια παρουσία τους. Υπάρχουν διαδικασίες, οι οποίες μπορούν πάντα να βελτιωθούν, για να ξέρουμε ποιος κάνει τι και πώς. Και, κυρίως, για να ξέρουμε ποιον και τι αντιπροσωπεύουμε μέσα στην κοινωνία.
Και όργανα κομματικά θα υπάρχουν; Ή θα είναι -για να το πω χυδαία- ο πρόεδρος και τα μέλη του, όπως περίπου στις Ηνωμένες Πολιτείες;
Είστε σίγουροι ότι είναι έτσι στις Ηνωμένες Πολιτείες; Έχετε την εντύπωση ότι το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ είναι ο πρόεδρος και τα μέλη του; Δύσκολα θα πίστευε κανείς ότι τα 81 εκατομμύρια ψήφοι που ψήφισαν τον Μπάιντεν προκύπτουν χωρίς οργάνωση, χωρίς κόμμα. Κάθε κόμμα έχει όργανα και οργανόγραμμα, πόσο μάλλον ένα μαζικό κόμμα με ισχυρή παρουσία στα κινήματα, στα συνδικάτα, στα επιμελητήρια, παντού.
Μην μπερδεύουμε, όμως, τη λειτουργία και την ύπαρξη των οργάνων με προσωποπαγείς θέσεις και επετηρίδες, που υπάρχουν μόνο για να μαζεύονται κομματικά ένσημα.
Οι αντίπαλοί σας σας κατηγορούν ότι αν δεν κερδίσετε θα κάνετε δικό σας κόμμα και θα κατέβετε στις ευρωεκλογές…
Θα ήταν εντελώς ανόητο να κατεβαίνω για πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και την ίδια στιγμή να απεργάζομαι σχέδια για ένα νέο κόμμα. Μήπως όσοι τα διακινούν αυτά κρίνουν εξ ιδίων τ’ αλλότρια; Μήπως αυτό είναι ένα βολικό αφήγημα για κάποιους;
Αν κερδίσετε, θα χρησιμοποιήσετε τους ανθυποψηφίους σας; Την Αχτσιόγλου, τον Τσακαλώτο, τον Παππά, τον Τζουμάκα;
Έχω ξαναπεί σε προηγούμενη συνέντευξή μου ότι θα ήταν αλαζονικό να μπω σε μια τέτοια συζήτηση. Σέβομαι απεριόριστα την συνυποψήφια και τους συνυποψήφιούς μου, όλοι τους έχουν τη δική τους διακριτή διαδρομή και σημαντική προσφορά στην Αριστερά και τους δημοκρατικούς αγώνες. Θέλω η επόμενη μέρα να μας βρει ενωμένους.
Θέλω αμέσως μετά την ανάδειξη του νέου προέδρου να εργαστούμε και να συνεργαστούμε σοβαρά, για να κάνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ένα ισχυρό, λειτουργικό και δημοκρατικό κόμμα της Αριστεράς. Πρέπει όλοι μαζί να δουλέψουμε για να δείξουμε στην κοινωνία ότι υπάρχει σοβαρή εναλλακτική πρόταση στη λαίλαπα της ΝΔ του κ. Μητσοτάκη.
Αν εκλεγείτε πρόεδρος τι ποσοστό θα βάλετε στόχο στις ευρωεκλογές;
Αν σας πω 35% και πιάσουμε 34%, θα με πείτε αποτυχημένο ή εκτός τόπου και χρόνου; Δεν γίνονται έτσι οι στοχοθεσίες και δεν στήνονται έτσι οι στρατηγικές. Θέλει όραμα και σύνεση, θέλει μετρημένα βήματα και μεγάλα άλματα, το καθένα όπως πρέπει κι όταν πρέπει με δεδομένο το χρονικό περιθώριο που έχουμε. Ο αντικειμενικός μας στόχος είναι η ανατροπή του καθεστώτος Μητσοτάκη.
Δίνουμε όραμα στον κόσμο που έχει χάσει την ελπίδα του αλλά και στον κόσμο που επιμένει να μην το βάζει κάτω. Δίνουμε βηματισμό στα μέλη μας με την οργάνωση και τον τρόπο δουλειά μας. Δίνουμε ιδεολογικό στίγμα στην κοινωνία με τις θέσεις και το πρόγραμμά μας. Δίνουμε μήνυμα σε εχθρούς και φίλους με την αποφασιστικότητά μας. Δεν έχουμε εύκολο δρόμο. Πρέπει να ξανασυναντηθούμε σ’ αυτόν τον δρόμο με το ένα εκατομμύριο συμπολίτες μας που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αυτό ξεκινάμε από την ερχόμενη Κυριακή.
Επόμενη μέρα των πλημμυρών. Αν ο πρωθυπουργός έχει τις πολιτικές ευθύνες, όπως τον κατηγορείτε, μπορεί να είναι αυτός που θα κάνει την ανασυγκρότηση της περιοχής; Και τι πρέπει να γίνει;
Μετά από τις καταστροφές του Ιανού το 2020 έλεγε πως, όταν ξανάρθει στην Καρδίτσα, ο θυμός, η στεναχώρια, η απογοήτευση θα έχουν δώσει τη θέση τους στην ανακούφιση ότι η κυβέρνηση έκανε αυτό που της αναλογεί. Μίλησε για δείγματα αποτελεσματικότητας και αυστηρά χρονοδιαγράμματα. Στην πορεία μαθαίνουμε ότι δόθηκαν σε εταιρεία που συνδέεται με κορυφαίο υπουργό του 145 εκατ. ευρώ για αντιπλημμυρικά έργα στη Θεσσαλία. Και τώρα, με την τραγωδία σε εξέλιξη, με τη μία εθνική καταστροφή να διαδέχεται την άλλη, βγαίνει ο ίδιος και λέει ότι θα βάλει όλες τις μεγάλες κατασκευαστικές στο παιχνίδι της εργολαβίας.
Ως πολιτικός έχει, δυστυχώς, μετατρέψει το πρωθυπουργικό αξίωμα σε κρουπιέρη. Τα πράγματα είναι σοβαρά. Και για τη Θεσσαλία και για τον Έβρο και για τη Ρόδο και για την Αττική. Διαλύεται καθημερινά και με γρήγορους ρυθμούς το παραγωγικό δυναμικό της χώρας, εξαϋλώνεται ο φυσικός μας πλούτος, φτωχαίνει ο τόπος και οι άνθρωποί του. Ο Μητσοτάκης έχει διαλύσει κυριολεκτικά το κράτος. Μετέτρεψε το ΕΣΥ σε ζόμπι, σακάτεψε τη δημόσια παιδεία, καταργεί ακόμα και την έννοια του δημόσιου χώρου. Δεν περιμέναμε ίσως πως η διάλυση θα έφτανε μέχρι τον σκληρό πυρήνα του κράτους. Αν και από το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων –το εύρος και το βάθος τους– θα έπρεπε να το είχαμε καταλάβει.
Φανταστείτε τι μήνυμα έλαβαν στο εξωτερικό για την κατάσταση του στρατού μας με τις εικόνες των καθηλωμένων ελικοπτέρων. Από τη μία πούλαγε στις τηλεοράσεις «Έπος του Έβρου», απ’ την άλλη μοίραζε σε ιδιώτες ακόμη και τη συντήρηση εναέριων μέσων, όπως τα C-130 και τα Chinook, απαξιώνοντας τη δυνατότητα τεχνικής υποστήριξης από την εγχώρια, κρατική βιομηχανία.
Απορώ πότε περιμένει ο πρωθυπουργός να καλέσει τη συνδρομή των αρμόδιων ευρωπαϊκών μηχανισμών. Αναρωτιέμαι, επίσης, αν οι τράπεζες θα απαιτήσουν αποπληρωμή δανείων από τους ανθρώπους που έχασαν τα πάντα στις πλημμύρες. Οι εταιρείες θα τους κόβουν το ρεύμα; Αυτοί οι άνθρωποι πού θα μείνουν και για πόσο;
Αν ισχύει ότι ο κάμπος θα πάρει τρία χρόνια να συνέλθει, ποιος θα διασφαλίσει το εισόδημα και τα πάγια κεφάλαια αυτών των ανθρώπων, προκειμένου να είναι σε θέση να επανέλθουν στην παραγωγή; Ή το πλάνο είναι να τους μετατρέψει το επιτελικό κράτος σε υπαλλήλους των μηδενικών συμβάσεων; Ποιος οργανισμός θα αναλάβει τον σχεδιασμό και την ανοικοδόμηση; Και, κυρίως, πότε επιτέλους θα καταλάβει ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του ότι οι σκανδαλώδεις επιλογές τους στον διαμοιρασμό των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης πρέπει να αλλάξουν άμεσα;
Πηγή: ieidiseis.gr
Φωτογραφία: EUROKINISSI
