Φαίνεται πως έχουν μαζευτεί πολλά προβλήματα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προβλήματα από το παρελθόν, προβλήματα που δημιούργησε η ίδια η πραγματικότητα και δεν ξεπεράστηκαν, προβλήματα που προκάλεσε ο ίδιος ο πρόεδρος ενεργώντας ως να είναι μόνο αυτός το κόμμα, ο ένας και αδιαμφισβήτητος.
Είναι αλήθεια πως η εμφάνιση και η εκλογή του Στ. Κασσελάκη, πέρσι τέτοια εποχή, προκάλεσε ισχυρό σοκ στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι επίσης αλήθεια πως ο ίδιος αμφισβητήθηκε σφόδρα -με αποτέλεσμα να διασπαστεί το κόμμα- πριν ακόμη καθίσει στην καρέκλα του προέδρου και πριν δείξει ποιος είναι και τι θέλει. Είναι όμως εξίσου αλήθεια ότι ούτε εκείνος έδειξε να λογαριάζει την ιστορία και τις παραδόσεις του κόμματος στο οποίο επιδίωξε και κατάφερε να εκλεγεί αρχηγός του.
Κακά τα ψέματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα πολυσυλλεκτικό μέσα στο οποίο συνενώθηκαν αλλά δεν ομογενοποιήθηκαν διαφορετικές πολιτικές ομάδες και τάσεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς. Χάρη σε αυτή την πολυσυλλεκτικότητα έγινε κυβέρνηση, κυριάρχησε στην Κεντροαριστερά και εξακολουθεί να παραμένει αξιωματική αντιπολίτευση, έστω και με μικρή διαφορά από το τρίτο κόμμα.
Αυτά τα ταυτοτικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας τα σεβάστηκε και τα αξιοποίησε στον μέγιστο βαθμό, χωρίς να προκαλέσει ισχυρές τριβές – και στην ανοδική και στην καθοδική πορεία του κόμματος. Αυτά τα ταυτοτικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να τα συμμερίζεται ο Στ. Κασσελάκης, ο οποίος μάλλον θέλει ένα πιο ενιαίο κόμμα, πιο πειθαρχημένο και με πιο αμιγή ιδεολογική και πολιτική γραμμή. Αλλά σε ποια βάση; Με ποια ιδεολογία και ποια πολιτική. Αυτό παραμένει ακόμη υπό διερεύνηση. Αδιευκρίνιστο και αξεκαθάριστο. Κι ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο εκείνο που προτάσσει ο κ. Κασσελάκης είναι το πρόσωπο. Το δικό του ηγετικό προφίλ, αναζητώντας την ενότητα γύρω από τον εαυτό του.
Ο κ. Κασσελάκης ως πρόεδρος του κόμματος δεν αμφισβητείται. Αμφισβητείται όμως σφόδρα ο τρόπος που πολιτεύεται και ο τρόπος που επιδιώκει να αλλάξει το κόμμα χωρίς κανείς να γνωρίζει τι σκοπεύει να φέρει. Αν επιδιώκει ένα κόμμα στα δικά του μέτρα, τότε δεν αναζητεί την ενότητα με τους συντρόφους του αλλά την υποταγή τους. Αν αυτό θέλει, τουλάχιστον οφείλει να το παραδεχτεί ανοικτά.
Πηγή: efsyn.gr
ΦΩΤΟ: INTIME
