*Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος – Ο πρωθυπουργός λείπει ταξίδι για δουλειές. Αυτή τη φορά στη Ν. Υόρκη, για –ή απλώς με αφορμή- τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Με την ευκαιρία του κανόνισαν- με την συνήθη υποστήριξη συνεργαζόμενων εταιριών- και συνεντεύξεις σε Μέσα ενημέρωσης.
Μόνο που τα πράγματα άλλαξαν. Τώρα πλέον δεν τον παίρνει να παπαγαλίσει «νικήσαμε τον λαϊκισμό», «έχουμε ανάπτυξη», «είμαστε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας».
Αν ως τώρα μόνη δυσκολία του ήταν ότι τον ρωτούσαν «γιατί δεν έχετε πολλές γυναίκες στην κυβέρνηση ;» -για να απαντάει… «γιατί δεν ενδιαφέρονται»- πλέον άλλαξαν οι ερωτήσεις και δεν έχει απαντήσεις.
Οι σοβαροί – οι κανονικοί δηλαδή- δημοσιογράφοι δεν καταλαβαίνουν από «λίστα Πέτσα»– ούτε μασάνε με τη γελοία προσπάθεια που έγινε με τους Ν Υ Τimes να αλλάξουν όσα έγραψαν- και το θέμα που απαραιτήτως του θέτουν είναι οι υποκλοπές.
Καθαρά, με ευθείες ερωτήσεις και περιμένουν σαφείς απαντήσεις. Δεν έχει και στριμώχνεται όταν τους λέει ότι αντιμετώπισε το σκάνδαλα «με ειλικρίνεια και διαφάνεια». Γελάνε και οι κάμερες…
Τελευταίο δείγμα όσα είπε στο Βloomberg: «Παραδέχθηκα με θάρρος ότι έγινε ένα λάθος, κάνοντας αλλαγές σε πρόσωπα και φροντίζοντας να έχουμε ακόμη πιο αυστηρά φίλτρα όσον αφορά το θέμα των παρακολουθήσεων». Κανείς δεν δείχνει να τον πιστεύει.
Αυτό όμως είναι το λιγότερο: ήδη τον περιέλαβαν οι σατιρικές εκπομπές. Ο γνωστός κωμικός Τζίμι Φάλον, τον παρομοίασε με τον Mr Bean. Πιο εύστοχος δεν γίνεται.
Τη στιγμή που στην Ελλάδα κάποιοι πάνε να τον ντύσουν …Τζον Λένον, όπως τον έντυναν Μωυσή, τα δυτικά ακροατήρια σκάνε στα γέλια, με τις καρτουνίστικες εμφανίσεις του.
Μητσοτάκης όπως Ορμπαν
Με απλά λόγια: ο Μητσοτάκης αποτελεί πλέον παράγοντα δυσφήμησης της χώρας. Όπως ο Ορμπαν για την Ουγγαρία και ο Μπερλουσκόνι για την Ιταλία παλαιότερα.
Εδώ και δυο μήνες δεν υπάρχει μεγάλο διεθνές μέσο ενημέρωσης που να μην περιγράφει με τα μελανότερα χρώματα το σκάνδαλο των υποκλοπών. Οι πολιτικοί στην Ευρωπη του γυρίζουν στην πλάτη, το Ευρωκοινοβούλιο ερευνά τις κυβερνητικές παρεκτροπές, οι οργανώσεις υπεράσπισης του κράτους Δικαίου και των ατομικών δικαιωμάτων τον δείχνουν με το δάκτυλο.
Υπήρχε ήδη αντίστοιχο κλίμα σε βάρος του. Για τις αντιδημοκρατικές πρακτικές του στη Δικαιοσύνη, την Ενημέρωση και τις Επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο, τις διώξεις δημοσιογράφων, την εξαγορά ΜΜΕ. Αλλά πλέον είναι το υπόδειγμα προς αποφυγή. Ακόμη και αναγωγές στη χούντα κάνουν όταν αναφέρουν τις πρακτικές του..
Θα μπορούσε να πει κανείς «πρόβλημά του». Όπως τα έκανε ας τα λουστεί. Αλλά συμβαίνει να είναι – ακόμη- Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Και οι επικρίσεις σε βάρος του μεταφέρονται στη χώρα. Όταν διασύρεται για συμπεριφορές που στιγματίζουν την πολιτική, το χρεώνεται η Ελλάδα.
Από αυτή την άποψη είναι επιζήμιος πρωθυπουργός. Μόνο αν τον τρολάρεις μπορείς να πεις το αντίθετο. Όπως έκανε ο αθεόφοβος Αδωνις Γεωργιάδης που αποφάνθηκε ότι ο Μαρτσέλο ήλθε στον «Ολυμπιακό», επειδή είναι Πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης.
Τρολάρισμα καταλήγουν να είναι και οι φτηνές «αμερικανιές» του πολιτικού μάρκετινγκ στη σκηνοθεσία της δημόσιας παρουσίας του. Αυτή τη φορά του έστειλαν «τυχαία» στο δρόμο του, στο κέντρο της Ν. Υόρκης έναν Έλληνα ταξιτζή.
Σαν τον «καουμπόι του Θεσσαλικού κάμπου», που τον περίμενε μέσα στα χωράφια για να τον θαυμάσει. Σαν να περνάει κάθε μέσα από εκεί… Πεταμένα λεφτά…
Τα κόλπα με τη φρατζόλα στο φούρνο, την «ουρά» βιβλιοπωλείο, την αγορά της «Σχεδίας» στο δρόμο , το εσπρεσσάκι στο πόδι, και την ενδοοικογενειακή επικοινωνία για ευχές μέσω Διαδικτύου- σαν να μην έχουν τηλέφωνο το σπίτι-στο εσωτερικό χρησιμοποιούνται ακόμη.
Αλλά στο εξωτερικό πρέπει να δώσει εξηγήσεις για τις αμαρτίες του και τα βρίσκει μπαστούνια.
Η διεθνής κοινότητα πληροφορείται εγκύρως ότι είναι ένας Πρωθυπουργός που κυβερνάει ακούγοντας τους πολιτικούς αντίπαλους του, που δεν σέβεται την Ενημέρωση και τα δικαιώματα των προσφύγων, που παραβιάζει τους κανόνες Δίκαιου και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Ένας πρωθυπουργός βαρίδι, που πρέπει να διαρκώς απολογείται. Σε ποια χώρα θα τον ήθελαν; Εκτός από τη χώρα των… δημοσκόπων.
*Άρθρο στο ieidiseis.gr
