Η επιλογή της Πόπης Τσαπανίδου για την θέση της εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ δεν αλλάζει μόνον την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ «προς τα έξω» – διαμορφώνει και νέο πλαίσιο στην σχέση του κόμματος με τα media.
Η σχέση αυτή υπήρξε εξ αρχής ταραχώδης, έως πολεμική. Πήρε χαρακτηριστικά γενικευμένης σύρραξης την εποχή του δημοψηφίσματος όταν σύσσωμα τα συστημικά μέσα ενημέρωσης έβαλαν τα θεμέλια του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου, πέρασε από σαράντα κύματα με τον διαγωνισμό Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες και εξελίχθηκε σε δομικό στοιχείο της πολιτικής αναμέτρησης μέσα από τα τείχη μιντιακής προστασίας που στήθηκαν υπέρ της διακυβέρνησης Μητσοτάκη.
Από την εποχή που ήταν ακόμη πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας δεχόταν εισηγήσεις να επιχειρήσει ρωγμές σ’ αυτά τα τείχη όχι με μετωπική σύγκρουση αλλά διεμβολίζοντάς τα. Για πολλούς όμως στην Κουμουνδούρου ακόμη και μετά την εκλογική ήττα του 2019 – ακόμη και σήμερα για αρκετούς – όσοι βρίσκονταν από την άλλη πλευρά των τειχών ήταν εξ ορισμού «εχθροί».
Δεν νοείτο η αναζήτηση συμμάχων, και πολύ περισσότερο συνοδοιπόρων, στον κόσμο των mainstream μέσων ενημέρωσης, ειδικά η ιδιωτική τηλεόραση ήταν οχυρό των αντιπάλων και οι εισηγήσεις για αναζήτηση επαγγελματιών της επικοινωνίας προσέκρουαν στο επιχείρημα ότι η Αριστερά οφείλει να ασχολείται και να προτάσσει μόνον την πολιτική ουσία. Επιπλέον, και μέχρι τις αλλαγές και την διεύρυνση του συνεδρίου, ήταν περίπου ταμπού η συζήτηση για εκπροσώπηση του κόμματος από οποιοδήποτε πρόσωπο δεν προερχόταν από τα σπλάχνα της Κουμουνδούρου και από τον παλαιό και «καθαρό» ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα αυτά είχαν σταματήσει να αποτελούν θέσφατο για τον Αλέξη Τσίπρα εδώ και πολύ καιρό. Όπως λένε συνομιλητές του, οι στρατηγικές του αποφάσεις ήταν σαφείς και ειλημμένες και η διαδικασία του συνεδρίου και της εκλογής του στην προεδρία από την βάση απλώς άνοιξε τον δρόμο για την υλοποίησή τους. Σ’ αυτές τις αποφάσεις εντάσσεται και το άνοιγμα του κόμματος ακόμη και στα media. «Δεν μπορείς να διεκδικείς επιστροφή στην διακυβέρνηση εάν δεν μιλήσεις και στο τηλεοπτικό κοινό – σε εκείνους που βλέπουν ειδήσεις στις 7», λέει χαρακτηριστικά στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν πάντα υπέρ μιας νέας, λιγότερο καχύπτοπτης, σχέσης με τα media.
Αυτή την θέση αποτυπώνει, σε μια από τις διαστάσεις της, και η επιλογή Τσαπανίδου. Σφραγίζει την είσοδο του ΣΥΡΙΖΑ και στον τηλεοπτικό χώρο, όσο κι εάν αυτό δεν αρέσει σε όλους στην Κουμουνδούρου. Η Πόπη Τσαπανίδου δεν σηματοδοτεί μόνον την εξωστρέφεια, την διεύρυνση και την ενίσχυση της γυναικείας παρουσίας και της ισότητας – σηματοδοτεί και μια νέα ισορροπία, με λιγότερο εχθρικούς όρους, στην σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τα mainstream media.
Οσοι στην Κουμουνδούρου τάσσονται υπέρ της επιλογής της, λένε ότι είναι ένα πρόσωπο που θα δείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται «σε όλη την κοινωνία» και πως «μπορεί να παίξει επί ίσοις όροις ακόμη και στο γήπεδο του αντιπάλου».
Οσοι παραμένουν επιφυλακτικοί λένε ότι «η Πόπη είναι καλό παιδί, αλλά δεν έχει ψηθεί στα δύσκολα». Προβλέπουν σκληρή, έως και «άγρια» προεκλογική περίοδο και αναρωτώνται εάν η νέα εκπρόσωπος μπορεί να σηκώσει το βάρος της χωρίς να γνωρίζει το «πολιτικό DNA του ΣΥΡΙΖΑ» και χωρίς να έχει εμπειρία σε σκληρές διακομματικές συγκρούσεις. Κάποιοι, επίσης, φοβούνται αλλοίωση της φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ με προσχωρήσεις «αναγνωρίσιμων προσώπων» και υιοθέτησης προεκλογικού μοντέλου «αμερικανικής κοπής».
Πρόκειται για, χαμηλότονες μεν, υπαρκτές δε κομματικές φωνές που θα βρει μπροστά της η Πόπη Τσαπανίδου σε ενδεχόμενο στραβοπάτημα – κι αυτό το γνωρίζει και η ίδια.
*Της Μαρίνας Αλεξανδρή
Πηγή: tvxs.gr
