*Γράφει ο Κώστας Πουλακίδας – Τώρα αυτό πώς έγινε; «Πώς γκενέν ατό;» θα ρωτούσε αφελώς τον Κυριάκο ο Πάτρικ Ογκουνσότο. Πώς ο γητευτής του Λευκού Οίκου, ο μέγας διπλωμάτης, ο δεινός στρατηγικός νους, ο «θα πάω και στο ΝΑΤΟ άμα με πρήζετε, Μπυθουλαίοι» κατάφερε να τρώει ξύλο και από τη Ρωσία, και από την Ουκρανία; Και δεν μιλάμε για διπλωματικές φάπες. Μιλάμε για κανονικό φατούρο, όπως λέγαμε παιδιά εκείνη την κατάσταση που τις τρως κατακέφαλα και δεν ξέρεις ποιος στις ρίχνει. Και πόσο άδικο είναι να κάνουν του Έλληνος πρωθυπουργού τέτοια χουνέρια την ώρα που εγκαινιάζει την παράκαμψη μιας κωμόπολης 3.500 κατοίκων; Χάθηκε το τακτ στη διπλωματία… Θα του χαλάσουν το τριήμερο.
Η Ρωσία έβαλε επισήμως την Ελλάδα στον κατάλογο με τις μη φιλικές χώρες – οπότε τέλος οι φράουλες με τη Ζαχάροβα. Και ταυτόχρονα η Ουκρανία (του Ζελένσκι βεβαίως βεβαίως) κάθε πέντε μέρες στέλνει τον εν Αθήναις πρέσβη της στο υπουργείο Εξωτερικών να διαμαρτυρηθεί και να ζητήσει εξηγήσεις γιατί Έλληνες εφοπλιστές κάνουν μπίζνες με τη Ρωσία και κατά τη γνώμη της παραβιάζουν τις κυρώσεις.
Και τι να πει ο Μητσοτάκης; Ότι μπορεί να επιβληθεί στον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον Γιάννη Αλαφούζο; Ή μήπως στον Ανδρέα Μαρτίνο, τον Νίκου Τσάκο, την Αγγελική Φράγκου, τον Γιώργο Οικονόμου; Γιατί αυτά είναι τα ονόματα των εφοπλιστών που γράφεται ότι μπορεί να κάνουν τέτοιες δουλειές.
Η Ελλάδα έχει την ατυχία να έχει μια πολιτική ηγεσία η οποία υποκλίνεται στην ηγεσία του χρήματος. Αυτό είναι πρόβλημα δημοκρατίας. Από αυτή την ανισορροπία ξεκινούν αρκετά από τα σημερινά προβλήματα της χώρας. Όταν οι οικονομικά ισχυροί επιβάλλονται στην πολιτική εξουσία και την καθιστούν εντολοδόχο της, οι οικονομικά ανίσχυροι πρέπει να προασπίσουν τα συμφέροντά τους. Και να αλλάξουν την πολιτική εξουσία που δεν τους εκπροσωπεί.
Πηγή: Εφημερίδα “Η ΑΥΓΗ”
