*Γράφει ο Φοίβος Κλαυδιανός –
Η αντιπαράθεση με επίδικο μια ενδεχόμενη ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς έχει ήδη ξεκινήσει από την Κυριακή το βράδυ, με φόντο την αδυναμία των ηγεσιών του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Αριστεράς να καρπωθούν, έστω στο ελάχιστο, η κάθε μία ξεχωριστά, τη μεγάλη αποδοκιμασία που εισέπραξε η ΝΔ.
Η μάχη μέχρι στιγμής είναι υπόκωφη, αν και στην πραγματικότητα σχεδόν όλοι οι παράγοντες που συμμετέχουν σε αυτές τις 3 δυνάμεις, αλλά και πέρα από αυτές, αυτή την περίοδο σκέφτονται, χαράζουν στρατηγική και τοποθετούνται με βάση αυτή τη συζήτηση, η οποία ξεκινά.
Τα δύο στρατόπεδα
Από τη μια πλευρά οι εσωκομματικές αντιπολιτεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, το συντριπτικό ποσοστό στελεχών της Νέας Αριστεράς και όλοι όσοι πιστεύουν ότι η ανασύνθεση του χώρου αποτελεί αναγκαιότητα. Από την άλλη, οι Στέφανος Κασσελάκης και Νίκος Ανδρουλάκης, οι οποίοι αντιλαμβάνονται πως, εάν αυτή η κουβέντα ευοδωθεί, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να συνεχίσουν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ποιοι μίλησαν ήδη και ποιοί περιμένουν
Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, με διαφορετική ένταση, υπέρ της ανάγκης συγκλίσεων έχουν τοποθετηθεί οι Διονύσης Τεμπονέρας, Αντώνης Κοτσακάς, Χάρης Καστανίδης, Κώστας Ζαχαριάδης, Παύλος Γερουλάνος, Όλγα Γεροβασίλη, Χρήστος Σπίρτζης, Κατερίνα Νοτοπούλου, Γιώργος Βασιλειάδης, Νίκος Κοτζιάς. Ωστόσο, από την εξίσωση λείπει η κρίσιμη ομάδα, η οποία θα μετατρέψει τη συζήτηση από υπόκωφη σε εκκωφαντική. Και αυτή η ομάδα δεν είναι άλλη από τη γενιά των 40ντάρηδων της Χαριλάου Τρικούπη, η οποία βρίσκεται στην προμετωπίδα του κόμματος τα τελευταία χρόνια. Επίσης, η Νέα Αριστερά τελεί υπό καθεστώς σοκ, αν και ο Νάσος Ηλιόπουλος, εξέφρασε σε ανάρτηση του ότι το κόμμα του αναγνωρίζει την ύπαρξη πολιτικού κενού και την ανάγκη συνεργασιών ευρύτερων δυνάμεων, θέτοντας όμως, ως προϋπόθεση συμμετοχής, ένα ξεκάθαρα αντινεοφιλελεύθερο πολιτικό περιεχόμενο.
Η κοινή τακτική Κασσελάκη και Ανδρουλάκη
Σε ότι αφορά τις ηγεσίες των δύο κομμάτων, φαίνεται να έχουν αρκετές κοινές, αλλά και κάποιες διαφορετικές τακτικές. Ο μεν Νίκος Ανδρουλάκης μοιάζει να αντιλαμβάνεται την πίεση που του ασκείται και δεν λέει όχι στον διάλογο, προαναγγέλλοντας μάλιστα προσωπικές πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση. Ο, δε, Στέφανος Κασσελάκης έχει επιλέξει προεκλογικά τον συνηθισμένο του συγκρουσιακό ύφος, ξεκόβοντας κάθε κουβέντα. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, ο στόχος και τον δύο είναι πιθανότατα κοινός. Δηλαδή, φαίνεται πως επιδιώκουν η συζήτηση να ξεκινήσει, αλλά χωρίς να παράγει αποτέλεσμα, μέχρι να φτάσει στα μέσα φθινοπώρου ή ώρα για προχωρήσουν σε Συνέδρια, προκειμένου να ανανεώσουν την εξουσία τους. Άλλωστε, γνωρίζουν, ότι το πολιτικό μομέντουμ με τα συγκεκριμένα αποτελέσματα είναι αρνητικό για τους ίδιους, ενώ η δική τους δύναμη εδράζεται στην οργανωτική τους κυριαρχία στο εσωτερικό των δύο κομμάτων. Προφανώς, τα καλέσματα από τον καθένα ξεχωριστά σε διάφορες κοινωνικές δυνάμεις και πρόσωπα δεν θα πάψουν το επόμενο διάστημα, περισσότερο όμως ως φύλλα συκής.
Παρασκηνιακές ζυμώσεις
Αυτός είναι περίπου ο χάρτης του πεδίου της μάχης που διαμορφώνεται. Αυτό που μένει να δούμε είναι τις δυνάμεις να τοποθετούνται επί του πεδίου. Όπως όλα δείχνουν, το κρίσιμο διάστημα για μια σημαντική ανάφλεξη, είναι οι επόμενες εβδομάδες, με αρκετούς να βρίσκονται σε σκέψεις για τον τρόπο που θα τοποθετηθούν, αλλά και να βρίσκονται σε διαρκείς ζυμώσεις.
Πηγή: dnews.gr
