Ακούς «νομοσχέδιο για τον εκσυγχρονισμό του ΕΦΚΑ» και λες, δεν μπορεί, ίσως να περιέχει κάτι καλό, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι αντιμετωπίζει τα ασφαλιστικά ταμεία σαν «επενδυτική ευκαιρία». Μελετάς λίγο, ελάχιστα, το εν λόγω σχέδιο νόμου και έρχεσαι αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα.
Ο Κωστής Χατζηδάκης, υπουργός Εργασίας, ξεπέρασε τον χειρότερο εαυτό του με αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο μπορεί να σημάνει όχι μόνο τη διάλυση του ΕΦΚΑ όπως τον ξέραμε, αλλά και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο. Εκτός αυτού επιβεβαιώθηκαν και οι …κλασικοί φόβοι. Με τα 9 από τα 23 άρθρα του νομοσχεδίου να έχουν να κάνουν με τη νεοσυσταθείσα εταιρεία αξιοποίησης ακινήτων του ΕΦΚΑ (συνολικής αξίας περίπου 1δισ. ευρώ) καταλαβαίνει κανείς ότι εδώ μιλάμε για τη χαρά του real estate στη χειρότερη μορφή του. Ήδη ξενοδοχειακές επιχειρήσεις βλέπουν ως ξερολούκουμο τα κτίρια του οργανισμού και αναμένεται να καταθέσουν προσφορές για τις σχετικές αγοραπωλησίες.
Πρόκειται, γενικά, για ένα νομοθέτημα το οποίο είναι βγαλμένο από τα καλύτερα όνειρα των πινοσετικών στελεχών που έστησαν τη δική τους φάμπρικα στο ασφαλιστικό σύστημα της Χιλής, ικανοποιώντας πλήρως τα παιδιά της σχολής του Σικάγο. Εκτός από εταιρεία αξιοποίησης ακινήτων, που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, προβλέπονται προσλήψεις γενικών διευθυντών από τον ιδιωτικό τομέα (ποιος ΑΣΕΠ τώρα) ακόμα και με τη διαδικασία της συνέντευξης, αλλά και Μονάδα Εσωτερικού Ελέγχου που θα «τιμωρεί» τους εργαζόμενους όταν δεν θα πιάνονται οι στόχοι! Και όλα αυτά στο όνομα του εκσυγχρονισμού του οργανισμού και στη διασφάλιση των συντάξεων των ασφαλισμένων.
Ήδη από τη διαβούλευση διαφάνηκε ότι ο υπουργός δεν έχει την κοινωνία μαζί του. Ωστόσο, οι αντιδράσεις δεν έχουν ακόμη μετουσιωθεί σε τσουνάμι αντιδράσεων, κάτι που αναμένεται να γίνει όταν το νομοσχέδιο κατατεθεί στη Βουλή (κατά το τελευταίο δεκαήμερο του Ιανουαρίου, σύμφωνα με τον υπουργικό προγραμματισμό, και αν δεν υπάρξει κάτι απρόοπτο). Σε άλλες εποχές, αν θέλουμε να είμαστε απολύτως ακριβείς, ένα τέτοιο νομοθέτημα θα είχε ήδη προκαλέσει συναγερμό στις τάξεις των συνδικάτων, όχι μόνο του δημοσίου, αλλά και του ιδιωτικού τομέα. Το διακύβευμα (η σταθερότητα και διασφάλιση των συντάξεων στο άμεσο και όχι μόνο μέλλον) είναι τεράστιο και αφορά φυσικά όχι μόνο τους σημερινούς συνταξιούχους, αλλά κυρίως αυτών των επόμενων χρόνων οι οποίοι, λόγω και των προηγούμενων νομοθετημάτων του κ. Χατζηδάκη θα δουν τις συντάξεις τους να γίνονται αντικείμενο τζογαρίσματος στις αγορές χρήματος του πλανήτη, τζογάρισμα που θα έχει άγνωστη κατάληξη.
*Του Νίκου Γιαννόπουλου στην εφημερίδα “Η ΕΠΟΧΗ”