Παραδομένη στην ανεπάρκειά της, στα συμφέροντα που την ανέβασαν στην εξουσία και στις ιδεοληψίες του στενού πυρήνα του Μεγάρου Μαξίμου και του αρχηγού της συνεχίζει η κυβέρνηση. Τα επικοινωνιακά της καύσιμα λιγοστεύουν ολοένα και περισσότερο, όχι στενά από την επέλαση της ακρίβειας αλλά από το κόστος της δικής της επέλασης σε μια σειρά τομέων της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Πίσω από το ράλι ανατιμήσεων, η σκιά θανάτου που ρίχνει η ανάλγητη διαχείριση της πανδημίας απειλεί την κοινωνία αλλά και την οικονομία, σε συνδυασμό πάντα με την τοξική αντίληψη της κυβέρνησης περί δημόσιας σφαίρας. Εχοντας βρεθεί στη γωνία ποικιλοτρόπως, η κυβέρνηση στρέφεται στη «μεγάλη εικόνα» ποντάροντας σε κέρδη, την ώρα που σειρά παραγόντων την τοποθετούν πλέον καθημερινά εκτός πραγματικότητας.
Σήμα ότι «πρέπει να μαζευόμαστε»
Στην οικονομία η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ευρεία βεντάλια ζητημάτων, μόνο που κάθε φορά που τη χρησιμοποιεί για να πάρει αέρα καταλήγει να αφαιρεί οξυγόνο από τους πολίτες που πλήττονται. Το σίριαλ των ελαφρύνσεων των φόρων στα καύσιμα ή τα τρόφιμα που άνοιξε με δηλώσεις στελεχών της όπως ο Αδωνης Γεωργιάδης και ο Στέλιος Πέτσας συνεχίζει να παρατείνεται παρά τις μανιασμένες προσπάθειες του οικονομικού επιτελείου να περιορίσει ή ακόμη και να εξαφανίσει τις προσδοκίες.
Τελευταίο δείγμα της κυβερνητικής αδυναμίας ήταν αναμφίβολα ο αγροτικός τομέας, στον οποίο οι ισχνές ενισχύσεις δεν κατάφεραν να κάμψουν τις αγωνίες των αγροτών, με τις παρενέργειες να συνδέονται ακόμη και με την αποπομπή του πρώην –πλέον– υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης. Οπως τονίζουν με κάθε ευκαιρία στην κυβέρνηση, πασχίζοντας να αποκρούσουν επιπλέον αιτήματα, οι παροχές των 170 εκατ. ευρώ που δόθηκαν αγγίζουν το ταβάνι των δυνατοτήτων της.
Αυτή είναι και η στάση που τηρείται συνολικά απέναντι στους πολίτες, αφού εδώ και εβδομάδες γίνεται επανειλημμένως «αποτίμηση» της στήριξης που έχει παράσχει η κυβέρνηση σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας, πάντα με τη σημείωση πως αντιμετώπισε πολλαπλές κρίσεις και βέβαια πως η διπλή σημερινή –ενεργειακή και οικονομική– «είναι εισαγόμενη». Στην πράξη, τόσο ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας όσο και ο επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης που επιστρατεύτηκε εσχάτως διαμηνύουν πως ό,τι ήταν να δοθεί δόθηκε. Μάλιστα ο πρώτος ξεκαθάρισε πως ακόμη και ο χώρος που δημιουργούν οι βελτιωμένες προβλέψεις της Κομισιόν έχει ήδη διατεθεί στη μείωση του ΕΝΦΙΑ, ένα ακόμη σημάδι της ταξικής μεροληψίας της κυβέρνησης υπέρ των κατεχόντων, στέλνοντας παράλληλα το μήνυμα ότι «πρέπει να μαζευόμαστε».
Πίσω από τα πανηγύρια των ρεκόρ
Στην… πραγματική πραγματικότητα οι ευρωπαϊκοί θεσμοί ήδη προβλέπουν συνέχιση της επέλασης του πληθωρισμού, οι διεθνείς αγορές καταγράφουν ράλι στο κόστος δανεισμού την ώρα που αποπληρώνονται εξαιρετικά φτηνότερα δάνεια, το ηλεκτρικό ρεύμα και η βενζίνη καταγράφουν τιμές πρωταθλητισμού στη χώρα μας και συνολικά το κόστος διαβίωσης μόνο σε «καταπληκτική ποιότητα ζωής» δεν παραπέμπει, με τα βασικά αγαθά να ακριβαίνουν καθημερινά. Το εμπορικό έλλειμμα στο τέλος του περασμένου χρόνου αυξήθηκε κατά ένα τρίτο, με ανησυχητική αύξηση των εισαγωγών παρά τους διθυράμβους για «ρεκόρ εξαγωγών», ενώ η επιδείνωση του διεθνούς οικονομικού περιβάλλοντος για τη χώρα φτάνει ακόμη και σε πρωτοσέλιδα όπως των «Financial Times».
Απέναντι σ’ αυτά η κυβέρνηση προτάσσει τους «μεγάλους δείκτες» της οικονομίας με απολύτως επικοινωνιακούς όρους, απαντώντας στις κοινωνικές ανάγκες με επιχειρήματα όπως η αύξηση των καταθέσεων των επιχειρήσεων, η «έκρηξη επενδύσεων», εκθέσεις διεθνών οργανισμών επενδύσεων και κερδοσκοπικών funds και με ρητορική διευθυντικών στελεχών εταιρείας προς τους υπαλλήλους της. Χαρακτηριστικό της μαγικής εικόνας είναι το επιχείρημα με το οποίο απευθύνονται ακόμη και στους εργοδότες αναφορικά με την επικείμενη αύξηση του κατώτατου μισθού τον προσεχή Μάιο, καλώντας τους να γίνουν συμμέτοχοι στην ωραιοποίηση της κατάστασης καθώς «σε μια κανονικότητα δίνονται και αυξήσεις μισθών».
Σε απόλυτη άρνηση της πραγματικότητας, ο οικονομικός σύμβουλος του Κυριάκου Μητσοτάκη έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει την ασφυκτική οικονομική συγκυρία ως «ευκαιρία, όπως και στην πανδημία, για να αλλάξουμε την εικόνα της χώρας», με τη συμπλήρωση «να μην πριονίσουμε το κλαδί στο οποίο καθόμαστε». Στην πράξη έρχονται η ολοκλήρωση του ξεπουλήματος των «κόκκινων» δανείων, υποσχέσεις σε συμφέροντα όπως η ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ, του ΕΦΚΑ και προηγουμένως της ΔΕΗ και σειρά δεσμεύσεων τις οποίες η κυβέρνηση τρέχει να ολοκληρώσει.
Η πανδημία του Μητσοτάκη
Την ώρα που στην υπόλοιπη Ευρώπη η πανδημία παρουσιάζει ελπιδοφόρα υποχώρηση, στην Ελλάδα βρίσκεται στην κορύφωσή της και στον τραγικότερο απολογισμό από το ξέσπασμά της πριν από δύο χρόνια. Ο λογαριασμός της χαλαρής αντιμετώπισης του περασμένου διμήνου και της επιχείρησης «σώστε τα Χριστούγεννα» καταγράφει από τα τέλη Νοεμβρίου αριθμό νεκρών ισάξιο με το ένα τέταρτο του συνόλου. Από τους πάνω από 24.500 νεκρούς, οι 6.600 και πλέον έχασαν τη ζωή τους μετά τον «συναγερμό» που σήμανε ο Κυρ. Μητσοτάκης, με την ανακοίνωση ωστόσο της υποχρεωτικότητας εμβολιασμού των πολιτών άνω των 60 ετών ως μόνου σοβαρού μέτρου. Την ίδια ώρα οι επιστήμονες αποδίδουν ευθέως αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα στην κυβερνητική διαχείριση και στις ελλείψεις του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Η κατάσταση αυτή δεν κάμπτει ούτε τα βραχυπρόθεσμα ούτε τα μακροπρόθεσμα σχέδια της κυβέρνησης. Ηδη, παρότι δεν έχει γίνει καμία αποτίμηση για την καταστροφική διαχείριση και με το εμβολιαστικό
πρόγραμμα να καρκινοβατεί, διακηρύσσεται και πάλι ο τουριστικός στόχος του «Μάρτιου χωρίς μέτρα». Στο βάθος, η πορεία ιδιωτικοποίησης μέρους του δημόσιου συστήματος υγείας συνεχίζεται κανονικά, όπως στην περίπτωση του νοσοκομείου της Σαντορίνης, ενώ στην ίδια λογική κινείται το σήμα στους ιατρούς του ΕΣΥ να εργάζονται παράλληλα και ως ιδιώτες.
Το φάντασμα της μισαλλοδοξίας
Η συμφωνία της περασμένης εβδομάδας με την κυβέρνηση του Πακιστάν για τη μετανάστευση έφερε ξανά στην επιφάνεια έναν ακόμη λογαριασμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Το ακροδεξιό της ακροατήριο βρίσκεται και πάλι στα κάγκελα, όπως και σε περιοχές της χώρας που ο υπουργός Νότης Μηταράκης στήνει κέντρα-φυλακές θυμίζοντας τις μισαλλόδοξες προεκλογικές της υποσχέσεις. Στη βάση αυτής της δυσαρέσκειας βρίσκονται μια επικρεμάμενη ενδοτικότητα έναντι της Τουρκίας και η ζαλάδα που προκαλούν η στροφή στο μακεδονικό και η αποδοχή της συμφωνίας των Πρεσπών.
Μπορεί η οικονομία να ήταν πάντα ένα πρώτης τάξεως θέατρο επιχειρήσεων της λαϊκής Δεξιάς για την εσωκομματική αντιπολίτευση, όμως η «μετάσταση» του ΛΑΟΣ στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας έχει διασαλεύσει για τα καλά τον κεντροδεξιό χαρακτήρα της, απειλώντας με ένα πολιτικό κόστος που η κυβέρνηση δεν μπορεί να παραβλέψει. Ούτε και να αποφύγει, ωστόσο, όσο επιχειρεί να συντηρήσει τον φιλελεύθερο μανδύα της τηρώντας τις δεσμεύσεις της χώρας, των διεθνών συμβάσεων και της νομοθεσίας.
Η… φιλελεύθερη παράταξη δεν είναι εδώ
Μιλώντας για τον φιλελεύθερο μανδύα της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει τα συνεχή πλήγματα που υφίσταται εντός και εκτός συνόρων, τα επικοινωνιακά μπαλώματα των οποίων δεν αρκούν για να τον καλλωπίσουν. Ο συναγερμός που χτύπησε διεθνώς για την ελευθερία του Τύπου με τις διώξεις των δημοσιογράφων Κώστα Βαξεβάνη, Γιάννας Παπαδάκου και άλλων συμπληρώνεται στις ημέρες μας με τη δίωξη της τελευταίας εισαγγελέα κατά της διαφθοράς, της Ελένης Τουλουπάκη, για την έρευνά της στο σκάνδαλο Novartis.
Ευρωπαϊκοί θεσμοί και όχι μόνο έχουν στρέψει το βλέμμα τους στη μετατροπή του σκανδάλου σε «σκευωρία» Novartis, της οποίας βασικό κομμάτι αποτελούν και οι αρχειοθετήσεις των υποθέσεων των Αδ. Γεωργιάδη και Δημήτρη Αβραμόπουλου, πάντα υπό την απειλή κυρώσεων για όσους κατήγγειλαν ή ερεύνησαν το σκάνδαλο. Το μήνυμα που εκπέμπεται ολοένα και καθαρότερα σε ελληνικό και ξένο ακροατήριο είναι πως η Ελλάδα κινείται στις συνταγές της μη απονομής δικαιοσύνης που την οδήγησαν και στη χρεοκοπία. Και αν στο εθνικό ακροατήριο η κυβέρνηση παλεύει να αναστήσει το «αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» για να απαντήσει, ο διεθνής παράγοντας δεν φορά κομματικά γυαλιά.
Στα παραπάνω προστίθενται και οι συνεχείς αναφορές διεθνών οργανισμών για την καθυστέρηση εξιχνίασης της δολοφονίας του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, που συνεχίζουν να ζητούν απαντήσεις. Και ακόμη η αναμενόμενη κατάληξη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας για τις λίστες Πέτσα ως «καθαρές και νόμιμες», που έχουν εξίσου προσελκύσει το ενδιαφέρον διεθνώς για την ταύτισή τους με τις πρακτικές Ορμπάν.
Τελευταίο χτύπημα στον φιλελεύθερο χαρακτήρα που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, η πραξικοπηματική αποπομπή του προέδρου της Κεντρικής Ενωσης Επιμελητηρίων Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, ο οποίος εκλέχτηκε ομόφωνα μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Μίχαλου το περασμένο καλοκαίρι. Σήμερα, με την υπογραφή του γενικού διευθυντή της Νέας Δημοκρατίας Γιάννη Μπρατάκου υπό τη δεύτερη ιδιότητά του, αυτήν του προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, γίνεται αλλαγή της κεφαλής ενός εκ των κορυφαίων θεσμικών φορέων, από αυτούς που θα έπρεπε να χαρακτηρίζονται από αυτοτέλεια και ανεξαρτησία.
*Του Μηνά Κωνσταντίνου στο documentonews.gr