Την εβδομάδα που πέρασε, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επικύρωσε τη σφαγή 30.000 παιδιών από τις ανώτατες σχολές, ύστερα από δύο συνεχόμενα χρόνια διαλυμένου σχολείου λόγω πανδημίας.
Πίσω από τις χαμηλόφωνες συγκαταβατικές κουβέντες, «δεν χρειάζεται να μπείτε όλοι στα πανεπιστήμια», κρύβεται το πραγματικό σχέδιο. Και το σχέδιο αυτό λέει ότι αν κάποιος θέλει να πάρει έναν τίτλο μετά το Λύκειο, δεν έχει άλλη επιλογή από τα ιδιωτικά κολέγια, όπου κανείς κόφτης δεν περιορίζει την πορεία σου, αρκεί να έχεις να πληρώσεις δίδακτρα.
Τα κολέγια πανηγυρίζουν και περιμένουν το επόμενο βήμα, που είναι η κρατική χρηματοδότηση, η οποία, φυσικά, θα κοπεί από τα δημόσια πανεπιστήμια.
Η εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων και η εγκατάσταση των ειδικών φρουρών του Χρυσοχοΐδη στα ΑΕΙ έχουν φροντίσει να ανοίξουν τον δρόμο, ο οποίος, μεταξύ άλλων, θα οδηγήσει και στην επιβολή διδάκτρων στη δημόσια εκπαίδευση.
Όπως και στο εργασιακό, η κυβέρνηση παρέμεινε αταλάντευτη απέναντι στην κατακραυγή της κοινωνίας. Οι δεσμοί της με τα ισχυρά συμφέροντα και οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει απέναντί τους έρχονται πάνω από κάθε κοινωνική αντίδραση και πάνω από κάθε φόβο για πολιτική φθορά.
Και αυτό φάνηκε και από το ασφαλιστικό, η συζήτηση του οποίου προωθήθηκε στην κοινοβουλευτική επιτροπή με εξοργιστικά συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς χρόνο να ακουστούν οι απόψεις των φορέων και χωρίς ουσιαστική συζήτηση στα άρθρα.
Μόνο με τερατολογίες, εξωφρενικά ψέματα και δημιουργική λογιστική, για να κουκουλωθεί η τεράστια ζημιά που θα προκαλέσει στον προϋπολογισμό, αλλά και με εμπάργκο από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ για να μην πάρει χαμπάρι ο κόσμος.
Η λεηλασία του κοινωνικού συμφέροντος είναι στρατηγικός στόχος αυτής της κυβέρνησης. Μόνο η ίδια η κοινωνία μπορεί να την σταματήσει, αντιδρώντας με συνειδητό και αποφασιστικό τρόπο.
* Το κύριο άρθρο στην ΑΥΓΗ της Κυριακής
