Οι επιστήμονες, το τελευταίο δεκαπενθήμερο, προειδοποιούν με αγωνία για τους κινδύνους που κρύβει η επερχόμενη νέα έξαρση της πανδημίας, λόγω της μετάλλαξης Ομικρον. Ολα δείχνουν πως και αυτή τη φορά οι εκτιμήσεις τους θα επιβεβαιωθούν.
Πράγμα που σημαίνει εκτίναξη των κρουσμάτων και πρωτοφανή πίεση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο ήδη σε πολλούς τομείς -αν όχι σε όλους- έχει ξεπεράσει τα όριά του. Για τους ανθρώπους που το υπηρετούν, ούτε λόγος. Αυτοί τα έχουν ξεπεράσει προ πολλού.
Το παράδοξο και ταυτόχρονα εξοργιστικό είναι ότι αυτές τις προειδοποιήσεις τις αγνοεί επιδεικτικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αποκλείει το ενδεχόμενο μιας νέας καραντίνας, αν και στο παρελθόν μόνο αυτό το μέτρο ήξερε να λαμβάνει. Δεν παίρνει κανένα μέτρο για να αντιμετωπιστεί η υπερμεταδοτικότητα σε χώρους συνωστισμού, όπως σχολεία, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, χώροι στρατωνισμού κ.α.
Ταυτόχρονα, για τα μέτρα που πρόκειται να πάρει κάθε φορά, πρώτα «δοκιμάζει» την κοινωνία και μετά αποφασίζει ανάλογα με τις αντιδράσεις. Οπως έγινε, για παράδειγμα, με το μέτρο του υποχρεωτικού ράπιντ τεστ για την είσοδο των εμβολιασμένων στους κλειστούς χώρους της εστίασης με δική τους οικονομική επιβάρυνση. Αφού διαφημίστηκε ως δεδομένο και οριστικό, στη συνέχεια το πήρε πίσω ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος τάχα ακούει την κοινωνία.
Μια σοβαρή κυβέρνηση που δεν βρίσκεται σε πανικό, αλλά έχει τον έλεγχο της κατάστασης στα χέρια της, σε τέτοιες συνθήκες κινείται στη βάση δύο αρχών. Δεν επιβαρύνει τους πολίτες οικονομικά, καθώς η επιδημιολογική κρίση και η ακρίβεια τους έχουν εξουθενώσει, και δεν ακούει την κοινωνία, αλλά αυτό που επιτάσσει η επιστήμη.
Η πρόληψη και η αντιμετώπιση προβλημάτων που σχετίζονται με την υγεία των πολιτών δεν καθορίζεται ούτε με ψηφοφορίες ούτε με εκλογικές πελατείες. Δυστυχώς, όμως, αυτή η κυβέρνηση δεν είναι σοβαρή και βρίσκεται σε σύγχυση. Τις επόμενες ημέρες, αναμένεται να ανακοινώσει κάποια νέα μέτρα και το ίδιο μάλλον σχεδιάζει να κάνει μετά τις γιορτές.
Στην πραγματικότητα, ό,τι κάνει, γίνεται κατόπιν εορτής και με γνώμονα αυτό που κάθε φορά νομίζει ότι συνάδει με το μικροπολιτικό συμφέρον της. Κατά συνέπεια, μόνο από τύχη μπορούν να αποφευχθούν τα χειρότερα. Ας ελπίσουμε ότι η τύχη θα είναι με το μέρος μας.
* Το κύριο άρθρο στην “Εφημερίδα των Συντακτών”