Ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι ο σαγηνευτικότερος αφηγητής-παραμυθάς, πρόθυμος να πει ιστορίες με κάθε ευκαιρία. Αφηγείται με μουσικότητα, μεταμορφώνει τη συγκίνησή του σε στίχους, τους πλαισιώνει με νότες και ζωντανεύει με λόγο και μελωδίες βιώματα, ανθρώπους και εποχές.
Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη εξιστορεί τη ζωή του που είναι η ζωή μας, αναβιώνει την εποχή του που είναι η εποχή μας και μας ταξιδεύει στον τόπο του που είναι ο τόπος μας.
Ξεκινώντας από το 1944, έτος της γέννησής του στη Θεσσαλονίκη, παρακολουθούμε την ανάσα και το αγκομαχητό της Ελλάδας μέσα από το διχασμό και τον αγώνα της επιβίωσής της. Ταυτόχρονα με την επώδυνη ιστορική πορεία της χώρας ο Διονύσης Σαββόπουλος κάνει τα πρώτα του βήματα ανακαλύπτοντας μέσα στο σκοτεινό περίγυρο τις ομορφιές που θα χαράξουν τα μονοπάτια της προσωπικής του διαδρομής.
Σημαντικό οδηγό της ζωής του θα αποτελέσει η στιγμή της δολοφονίας του Λαμπράκη το 1963. Καλείται να απαντήσει στο ερώτημα του Άλκη Σαχίνη: Τι θα κάνουμε, τι θα κάνουμε; μέσα στη σύγχιση της στιγμής, και εκείνος απαντά: Θα γίνουμε αληθινοί. Και αυτό πράττει σε όλη του τη ζωή με όλα τα πιθανά λάθη και τις ανθρώπινες αδυναμίες που θα βιώσει. Αλήθεια προσωπική και καλλιτεχνική.
Ανακαλύπτει την ομορφιά των λέξεων, των ήχων, των αισθημάτων και των ανθρώπων σε μια Ελλάδα που αναζητά κι εκείνη εναγωνίως τη χαμένη ομορφιά της. Μεγαλώνει σε μια οικογένεια που δεν αφήνει καμμιά στιγμή του βίου ανεόρταστη. Γνωρίζει τη θαλπωρή του σπιτιού, της γειτονιάς και της ενορίας, αλλά παράλληλα νιώθει την ανάγκη να απομακρυνθεί και να αναμετρηθεί με τις δικές του δυνάμεις. Μικρό παιδί όταν υποχρεώνεται από τους γονείς του να παραμένει ήσυχος στο κρεββάτι του αρχίζει να σκαρώνει τραγουδάκια .Στίχους και μουσική ταυτόχρονα που θα συνοδεύσουν και θα καθορίσουν για πάντα τη ζωή του.
Αφοσιώνεται στο λόγο και στις μελωδίες, συνυπάρχει με μουσικούς που γίνονται σύντροφοι και συνοδοιπόροι. Συμπορεύεται με παλαιότερους αλλά και σύγχρονους δημιουργούς έχοντας παράλληλα κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες σε καιρούς δύσκολους και επικίνδυνους. Παράλληλα με τα οικονομικά προβλήματα και τις δυσκολίες επιβίωσης, δημιουργούνται ισχυροί φιλικοί δεσμοί και επαφές με σημαντικούς μουσικούς που καθόρισαν την καλλιτεχνική δημιουργία του τόπου και συνδέθηκαν με την επώδυνη διαδρομή του. Άνθρωποι που αποτελούν μύθους και άφησαν ισχυρό αποτύπωμα στο συλλογικό αίσθημα του λαού.
Μέσα από την αφήγηση του Διονύση Σαββόπουλου γνωρίζουμε όλα τα μουσικά στέκια της εποχής αλλά και τις απρόβλεπτες ανατροπές που ταλάνισαν τις ζωές των ανθρώπων -η Δικτατορία, τα σκοτεινά χρόνια της λογοκρισίας, των διώξεων και της εξορίας. Η ζωή όμως αμείλικτα συνεχίζεται και το διάστημα της Δικτατορίας δεν εμποδίζει τη δημιουργία οικογένειας αλλά και την πλούσια καλλιτεχνική παραγωγή παρ΄ όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θέτει ακατάπαυστα η Χούντα.
Αν όμως τραγουδήσεις αυτή την πληγή, τότε η θυσία που δεν έκανες είναι λίγο σαν να την έκανες. Η πληγή μαλακώνει, η ζωή αλαφραίνει και συνεχίζεται.
Ο παραλογισμός των Χουντικών δεν εμποδίζει και τη λογοκρισία από νεολαίες και διάφορες συλλογικότητες. Η κοινωνία εύθραυστη και διχασμένη κατορθώνει να απαλλαγεί από τους δικτάτορες και η Ελλάδα προσπαθεί να ορθοποδήσει έχοντας ως καταφύγιο την παρουσία και το έργο ιδιοφυών αθρώπων. Ο Σαββόπουλος καταφεύγει στους δασκάλους του και αντλώντας από τις πολύτιμες παρακαταθήκες τους συνεχίζει το δημιουργικό του έργο. Στη σκέψη και στην ψυχή του φωτεινές οι εικόνες του καθηγητή του Δ. Βαφειάδη, του ποιητή Ν. Ασλάνογλου, καθώς και του συνθέτη Μ. Χατζιδάκι. Η Μεταπολίτευση αρχίζει να διαμορφώνει το νέο της πρόσωπο με την τέχνη όπως πάντα να αφουγκράζεται πρώτη τις υποδόριες δονήσεις και να αισθητοποεί κάθε τι γνήσιο, λαικό, επαναστατικό.
Οι Αχαρνής, η Ρεζέρβα, τα Τραπεζάκια εξω, ορόσημα της Μεταπολιτευτικής εποχής. Μια Μεταπολίτευση μακράς διάρκειας. Προσπαθήσαμε ο καθένας απ’τη μεριά του,να φτιάξουμε ένα έργο που να δίνει φώς και νόημα στα χρόνια που μας χαρίστηκαν.
Ενας απολογισμός δημιουργίας, σχέσεων αλλά κυρίως Μουσικής που ακούγεται σε κάθε σελίδα της συναρπαστικής αφήγησης του Διονύση Σαββόπουλου, ηχεί μελωδικά συναποκομίζοντας, αντίς για τον θάνατο και την απελπισία, ένα ευώδες τριαντάφυλλο επάνω στην καρδιά μου.
Το βιβλίο Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα του Διονύση Σαββόπουλου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη.
ΠΗΓΗ: cuemagazine.gr
