Απόλυτος κυρίαρχος αναδείχθηκε ο Ερντογάν στο εσωτερικό της Τουρκίας μετά την νίκη του στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών με 52,1% έναντι του ηγέτη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου που δεν κατάφερε να ανατρέψει το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου, αυξάνοντας μεν το ποσοστό του, αλλά δεν στάθηκε ικανό το 47,9% να του δώσει τη νίκη.
Αντιμέτωπος με το σύνολο της αντιπολίτευσης που στήριξαν τον υποψήφιο της Εθνικής Συμμαχίας, Κιλιτσντάρογλου, ο Ερντογάν κατάφερε να τον τελειώσει πολιτικά, αφήνοντας του το πεδίο ελεύθερο για να κυβερνήσει τη χώρα για την τελευταία του πενταετή θητεία ως Πρόεδρος της Τουρκίας.
Όπως σημειώνουν τουρκικά μέσα ενημέρωσης, ήδη τα μικρά κόμματα που έχουν εκλεγεί με την Εθνική Συμμαχία, ετοιμάζονται να συγκροτήσουν κοινοβουλευτική ομάδα ή να προσχωρήσουν στην Λαϊκή Συμμαχία του Ερντογάν που έχει και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αν γίνει το δεύτερο τότε η Εθνική Συμμαχία θα έχει την πλειοψηφία για να αλλάξει το Σύνταγμα, κάτι που έχει υποσχεθεί να πράξει ο Ερντογάν.
Έχοντας κλείσει τα εσωτερικά μέτωπα με μια εμφατική νίκη, οι επόμενες κινήσεις του Ερντογάν θα αφορούν την εξωτερική πολιτική, όπου τα μέτωπα είναι πολλά αν και τα τελευταία δυο χρόνια έχει βάλει σε μια πορεία «εξομάλυνσης».
Νίκη Ερντογάν, ήττα Δύσης
Η νίκη του Ερντογάν ήταν συγχρόνως μια ήττα της Δύσης, η οποία επιθυμούσε να νικήσει ο Κιλιτσντάρογλου. Το ότι οι πρώτοι ηγέτες που συνεχάρησαν τον Τούρκο Πρόεδρο ήταν ο Πούτιν, Άραβες ηγέτες, ο Όρμπαν και ο Πρωθυπουργός της Λιβύης, δηλώνει πολλά για τα επόμενα βήματα του.
Εξάλλου και στην πρώτη του ομιλία μπροστά από το σπίτι του στην Κωνσταντινούπολη ανεβασμένος στην οροφή ενός λεωφορείου, ήταν ξεκάθαρος για την ανεξάρτητη πορεία της Τουρκίας, στέλνοντας το μήνυμα του, ότι κανείς δεν μπορεί να κουνά το δάχτυλο στην Τουρκία.
Το όραμα του είναι ξεκάθαρο, θέλει μια ισχυρή, ανεξάρτητη και αδέσμευτη Τουρκία, που κοιτάζει πρώτα τα συμφέροντα της και μετά των εταίρων της.
Η Ελλάδα, δεν είναι προτεραιότητα για τον Τούρκο Πρόεδρο, καθώς ανήκει στο ευρύτερο πλαίσιο της ΕΕ και της Δύσης, όχι όμως ως πρωταγωνίστρια χώρα. Τώρα το ότι εμείς θέλουμε να λέμε ότι μας κοιτάζει παράξενα και εποφθαλμιά την κυριαρχία και την εδαφική μας ακεραιότητα, είναι ο μικρομεγαλισμός που μας διακρίνει ως χώρα και ως πολιτική.
Ευρώπη το πρόβλημα, όχι η Ελλάδα
Τα προβλήματα της Τουρκίας είναι με την ΕΕ, κι όχι τόσο με την Ελλάδα. Απλά την χρησιμοποιεί για να πιέσει την Ευρώπη λόγω των κοινών τους συνόρων.
Η νέα θητεία του Τούρκου Προέδρου, αναγκαστικά θα γίνει αποδεκτή από τους δυτικούς εταίρους της χώρας, παρόλο που προσπάθησαν να μην τα καταφέρει να ξανακερδίσει. Δεν είναι τυχαίο πως ένας από τους πρώτους που τον συνεχάρησαν ήταν ο Πρόεδρος με τον οποίο αντάλλαξαν πολλά γαλλικά μεταξύ τους, ο Εμανουέλ Μακρόν.
Προτεραιότητα των δυτικών ηγετών είναι να μην χάσουν την Τουρκία από εταίρο, γιατί έχει βαρύνουσα αξία ως περιφερειακή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή αλλά και την Ευρασία.
Στο πλαίσιο αυτό, το μόνο που θα μπορούσε να θυσιαστεί από τη Δύση, προφανώς είναι η Ελλάδα και τα χρήματα που είναι διατεθειμένοι να δώσουν.
Το να μπει η Δύση και η ΕΕ σε αντιπαράθεση με τον απόλυτο ηγέτη της Τουρκίας, φαντάζει δύσκολο, όταν ο πόλεμος στην Ουκρανία μένετε για πάνω από ένα χρόνο, χωρίς να υπάρχει για άμεση παύση των εχθροπραξιών. Επίσης η δημιουργία ενός πολυπολικού κόσμου στον οποίο συμμετέχει και η Τουρκία, σε τελείως αντίθετη τροχιά με τη Δύση, δεν θα ωφελούσε να τον στείλει πιο γρήγορα στην αντιδυτική αγκαλιά.
Κρίσιμες συναντήσεις στην Σύνοδο του ΝΑΤΟ
Στο δια ταύτα, το επόμενο διάστημα, δεν αναμένονται κάποιες εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Αυτό θα εξαρτηθεί αν στο Βίλνιους τον Ιούλιο, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, συναντηθεί με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, όποιος κι αν είναι μετά τις εκλογές του Ιουνίου.
Όπως επίσης τι απόφαση θα πάρει για την ένταξη της Σουηδίας ο Τούρκος Πρόεδρος και την εξομάλυνση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων.
Όμως η Αμερική, που είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Άγκυρα, είναι βαθιά διχασμένη και συγχρόνως οδηγείται στις προεδρικές εκλογές το 2024. Συνήθως για ένα χρόνο παραλύει αρκετά η εξωτερική πολιτική και θα είναι δύσκολο να εμπλακεί σε μια αντιπαράθεση με την Τουρκία.
Εξάλλου η Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει ότι θέλει να συζητήσει τα πάντα με την Ελλάδα, κάτι που βρίσκει αντίθετη την Αθήνα. Όμως τι θα γίνει αν η Ελλάδα δεχτεί πιέσεις από του δυτικούς της εταίρους;
Ο Ερντογάν έχει θέσει το θέμα όχι μόνο στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά και στη διεθνή σκηνή, επιτακτικά, και μάλιστα φαίνεται ότι ακούγεται ως σοβαρή η πρόταση του, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Δεν είναι λίγες οι φορές που τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Ευρωπαίοι, έχουν εκφραστεί ξεκάθαρα ότι τα ελληνοτουρκικά είναι διμερές πρόβλημα κι όχι διεθνές. Άρα, γι αυτούς, πρέπει να τα βρούμε, χωρίς προαπαιτούμενα.
Στρατηγική η θέση της Τουρκίας για να την αφήσουν να καταρρεύσει οικονομικά
Παρότι η Τουρκία έχει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε καλύτερη θέση. Η διαφορά είναι ότι η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα με την 19η οικονομία παγκοσμίως με σχεδόν 1 τρις ΑΕΠ, και μια πτώχευση της χώρας θα σήμαινε πολλά προβλήματα για την παγκόσμια οικονομία που ακόμα δεν έχει ξεπεράσει τις κρίσεις του Covid-19 και τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Επιπλέον μια κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας θα οδηγούσε εκατομμύρια Τούρκων πολιτών αλλά και 3,5 εκατομμύρια προσφύγων σε μαζική έξοδο από τη χώρα, με ότι αυτό συνεπάγεται για την Ευρώπη και περισσότερο για την Ελλάδα.
Θα διακινδυνέψει η Ευρώπη και η Αμερική μια οικονομική κατάρρευση της Τουρκίας εν μέσω τόσων κρίσεων; Φαντάζει πολύ δύσκολο.
Η Τουρκία έχει μια στρατηγική, του επιτήδειου εμπλεκόμενου και δεν χάνει όποια ευκαιρία εμφανιστεί για να έχει οφέλη. Από την άλλη η Ελλάδα δεν φημίζεται για το στρατηγικό της βάθος.
Το σίγουρο είναι ότι μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, αν δεν υπάρξει κάποια εμπλοκή στη συνάντηση Ερντογάν με τον όποιον Έλληνα Πρωθυπουργό στο Βίλνιους, θα υπάρχει μια ύφεση στις εντάσεις με την Ελλάδα.
Πηγή: ieidiseis.gr
