*Του Βασίλη Σκουρή
Μαξίμου και ηγεσία της Δικαιοσύνης έσπειραν ανέμους και θερίζουν θύελλες. Στη χώρα δημιουργείται ένα πρωτοφανές μέτωπο συνταγματολόγων και κορυφαίων καθηγητών κατά της γνωμάτευσης του Ισίδωρου Ντογιάκου που επιχειρεί να μπλοκάρει το τις έρευνες της ΑΔΑΕ για το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Είναι χαρακτηριστικό πως δεν βρέθηκε ούτε ένας συνταγματολόγος και καθηγητής, πλην ίσως του υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη, να υπερασπιστεί τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Αντιθέτως, απέναντι στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και, συνεπώς, εναντίον του μεγάρου Μαξίμου, βρίσκονται ένα πολύμορφο μέτωπο συνταγματολόγων και καθηγητών, που τείνει να λάβει χαρακτηριστικά υπεράσπισης της Δημοκρατίας, ίσως και ευρύτερα.
Στο μέτωπο …ραπίσματος του Ισίδωρου Ντογιάκου βρίσκονται κορυφαίοι καθηγητές που είναι ταυτόχρονα και πολιτικοί όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Προκόπης Παυλόπουλος, κορυφαίοι συνταγματολόγοι και καθηγητές όπως ο Γιώργος Σωτηρέλης και ο Ξενοφών Κοντιάδης, ο Ακρίτας Καϊτατζής και αρκετοί άλλοι.
Το μέγαρο Μαξίμου εμφανίζεται όμως απομονωμένο όχι μόνο στο επιστημονικό επίπεδο, αλλά και στο πολιτικό:
- Με εξαίρεση τον …κυβερνητικό εκπρόσωπο Γιάννη Οικονόμου, στελέχη του «επιτελικού κράτους» του πρωθυπουργού (Γιώργος Γεραπετρίτης, Άκης Σκέρτσος κοκ) και τον …Άδωνι Γεωργιάδη, ακόμα και οι υπουργοί δείχνουν να είναι σε …λευκή απεργία, αποφεύγοντας να στηρίξουν τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και κατ΄ επέκταση τον πρωθυπουργό. Στελέχη όπως η Όλγα Κεφαλογιάννη και (κυρίως) ο Κώστας Τζαβάρας, επιχειρούν να σώσουν στο βαθμό που μπορούν την «τιμή της παράταξης», ενώ οι πληροφορίες επιμένουν πως ο Κώστας Καραμανλής επιβεβαιώνει πόσο σωστή ήταν η απόφασή του να μην είναι εκ νέου υποψήφιος βουλευτής, καθώς το κόμμα που υπήρξε ο μακροβιότερος ηγέτης του γράφει μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας του.
- Το «μέτωπο» που είχε χτιστεί τον καιρό των μνημονίων και που ως «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» έκρινε υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη τις εκλογές του 2019, δεν υπάρχει πλέον! Προσωπικότητες όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Νίκος Μαραντζίδης, ο Ξενοφών Κοντιάδης, αλλά και ο Νίκος Αλιβιζάτος και άλλοι, τάσσονται «λαύροι» όχι απλώς κατά της γνωμάτευσης Ντογιάκου, αλλά και κατά της επιχείρησης συγκάλυψης των υποκλοπών που από την πρώτη στιγμή πραγματοποιεί με όλους τους τρόπους το Μαξίμου.
- Το δε ΠΑΣΟΚ, παρά την αρχική του αμηχανία (!), καθώς η προχθεσινή του ανακοίνωση ήταν η πιο χαλαρή αντίδραση κόμματος κατά Ντογιάκου και κυβέρνησης (παρότι παρακολουθούνταν ο αρχηγός του), με την προσωπική χθεσινή δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη ξεκαθάρισε τη θέση του.
Το γεγονός ότι δεν βρέθηκε ούτε ένας (!) συνταγματολόγος ή νομικός που να υπερασπίζεται εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και Μαξίμου, δείχνει και το μέγεθος του σκανδάλου των υποκλοπών, όσο και αν αυτό επιχειρείται να αποσιωποιηθεί από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης που στηρίζουν την κυβέρνηση.
Αξίζει δε να επισημανθεί πως ενέργειες όπως αυτές του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για πολλούς οδηγούν σε βαθιά κρίση τη δικαιοσύνη και υπονομεύουν τις σχέσεις της με την κοινωνία.
Πολύ περισσότερο που, όπως επιμένουν οι πληροφορίες, οι αποκαλύψεις θα συνεχιστούν.
*Πηγή: ieidiseis.gr
ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΓΙΑ ΝΤΟΓΙΑΚΟ:
«Εκφράζουμε τη ζωηρή ανησυχία μας για τη γνωμοδότηση»
Δήλωση 16 καθηγητών του Συνταγματικού Δικαίου
Οι υπογραφόμενοι, ομότιμοι καθηγητές, εν ενεργεία καθηγητές και λοιποί διδάσκοντες Συνταγματικό Δίκαιο στις δύο παλαιότερες Νομικές Σχολές και τα άλλα Πανεπιστήμια της χώρας, εκφράζουμε τη ζωηρή μας ανησυχία για την υπ’ αριθμ. 1/2023 γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, σε ερώτημα τηλεπικοινωνιακού παρόχου. Και τούτο διότι η γνωμοδότηση αυτή υποπίπτει σε μια σειρά σοβαρών ατοπημάτων:
- Ο κ. εισαγγελέας συγχέει αβασάνιστα το δικαίωμα ενημέρωσης των θιγομένων με την ελεγκτική αρμοδιότητα της ΑΔΑΕ. Το μεν πρώτο μπορεί πράγματι να ρυθμιστεί από τον νομοθέτη, όπως έγινε πρόσφατα με τον ν. 5002/2022. Η ρύθμιση του τελευταίου και ειδικά η προβλεπόμενη τριετία είναι προβληματική. Εν τούτοις, μέχρις ότου κριθεί αντισυνταγματική ή και αντίθετη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ισχύει.
- Τουναντίον, η ελεγκτική αρμοδιότητα της ΑΔΑΕ απονέμεται σε αυτήν απ’ ευθείας από το Σύνταγμα (άρθρο 19§2) και η έκτασή της δεν μπορεί να περιοριστεί ούδ’ επ’ ελάχιστο από τον νομοθέτη. Αρμόδια κατά το Σύνταγμα να διασφαλίζει το απόρρητο, η ΑΔΑΕ δεν έχει απλώς τη δυνατότητα αλλά την υποχρέωση να ελέγχει την ΕΥΠ, τους παρόχους και κάθε άλλον εμπλεκόμενο παράγοντα για το αν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Και τούτο ανά πάσα στιγμή, αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν καταγγελίας και χωρίς να μπορεί να της αντιταχθεί οποιοδήποτε απόρρητο ακόμη και για λόγους εθνικής ασφάλειας. Είναι άλλο η ενημέρωση του θιγομένου, ύστερα από αίτησή του, και άλλο ο έλεγχος της ΑΔΑΕ, ο οποίος αποβλέπει στην τήρηση της αντικειμενικής νομιμότητας. Αυτό θέλησε ο συνταγματικός νομοθέτης και η περί του αντιθέτου άποψη του κ. εισαγγελέα, ότι δηλαδή ο εκάστοτε νομοθέτης μπορεί να καθορίζει κατά το δοκούν την έκταση της ελεγκτικής αρμοδιότητας της ΑΔΑΕ, δεν έχει το παραμικρό έρεισμα.
- Σε κάθε περίπτωση, εν όψει της εκκρεμούς δίκης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας για το δικαίωμα ενημέρωσης των θιγομένων, η έκδοση της ανωτέρω γνωμοδότησης ήταν άτοπη, διότι, όπως έχει αποφανθεί παλαιότερα η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, γνωμοδοτήσεις δεν εκδίδονται για υποθέσεις «επί των οποίων επελήφθησαν ήδη ή πρόκειται να επιληφθούν οι αρμόδιες δικαστικές αρχές». Και τούτο, «προς αποφυγή επηρεασμού της κρίσης τους». (ΓνωμΕισΑΠ 10/2018, 15/2021 και 3/2022). Για το ζήτημα άλλωστε του αθέμιτου επηρεασμού εκκρεμών δικών έχουν αποφανθεί από μακρού οι Ολομέλειες τόσο του Αρείου Πάγου όσο και του Συμβουλίου της Επικρατείας, κάθε φορά που η κυβερνώσα πλειοψηφία θέλησε να παρακάμψει την ετυμηγορία της Δικαιοσύνης [ΑΠ(Ολ.)40/1988, ΣτΕ(Ολ.) 542/1999, 677/2010].
- Μια φράση τέλος όσον αφορά την αναφορά του κ. εισαγγελέα για πιθανή άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον, μεταξύ άλλων, και μελών της ΑΔΑΕ, ακόμη και για κατασκοπία (άρθρο 148 Π.Κ.). Επισημαίνουμε ότι η δύσκολα αποκρυπτόμενη αυτή απειλή δεν είναι σε καμιά περίπτωση ο προσήκων τρόπος για την υπέρβαση των διαφωνιών δύο άμεσων οργάνων του κράτους.
Αθήνα, 11 Ιανουαρίου 2023
Νίκος Κ. Αλιβιζάτος (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Ευάγγελος Βενιζέλος (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Γιώργος Δελλής (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Γιάννης Δρόσος (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Ακρίτας Καϊδατζής (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Ιφιγένεια Καμτσίδου (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Αλέξανδρος Κεσσόπουλος (Πανεπιστήμιο Κρήτης), Ξενοφών Κοντιάδης (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου), Χαράλαμπος Κουρουνδής (Ανοικτό Πανεπιστήμιο), Παναγιώτης Μαντζούφας (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Λίνα Παπαδοπούλου (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Νίκος Παπασπύρου (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Φίλιππος Σπυρόπουλος (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Γιώργος Σωτηρέλης (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Γιάννης Τασόπουλος (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Βασιλική Χρήστου (Πανεπιστήμιο Αθηνών).
Πηγή: efsyn.gr
