*Του Δημήτρη Ψαρρά
Δεν παραξενεύουν κανέναν οι κυβερνητικές θριαμβολογίες για την αναμενόμενη απόφαση της ολομέλειας του Α1 Τμήματος του Αρείου Πάγου να ανάψει κόκκινο φως στην εκλογική κάθοδο του κόμματος «Ελληνες» του Ηλία Κασιδιάρη.
Οι σχετικές ρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν τμηματικά και εσπευσμένα παραμονές εκλογών από την κυβερνητική πλειοψηφία με τη συμφωνία του ΠΑΣΟΚ δεν άφηναν καμιά άλλη διέξοδο.
Η τελική απόφαση ήταν επομένως αρνητική για τον καταδικασμένο ως διευθυντή εγκληματικής οργάνωσης και το εκτενές σκεπτικό που δημοσιεύτηκε το επιβεβαιώνει (Απόφαση 8/23, 2.5.2023, σελ. 1-404). Η μοναδική αρνητική ψήφος (του αρεοπαγίτη Φώτιου Μουζάκη) στηρίζεται στη θέση ότι οι νομοθετικές αυτές τροπολογίες είναι αντισυνταγματικές.
Είναι γεγονός ότι οι δικαιολογίες που επικαλείται η απόφαση για να αποκρούσει τις ενστάσεις αντισυνταγματικότητας που υπέβαλε και η πλευρά Κασιδιάρη είναι ιδιαίτερα αδύναμες και πρόχειρες. Ιδίως στην αρχή της σχετικής ανάλυσης, εκεί όπου η απόφαση επιχειρεί να ξεπεράσει το γεγονός ότι κατά την ψήφιση του Συντάγματος του 1975 αποσύρθηκε η αρχική πρόταση της Ν.Δ. να προβλέπεται αποκλεισμός κομμάτων στην περίπτωση που η δράση τους τείνει στην ανατροπή του ελεύθερου δημοκρατικού πολιτεύματος. Η πρόταση εκείνη συνάντησε την αντίδραση όλων των κομμάτων της τότε αντιπολίτευσης και δεν περιλήφθηκε στο τελικό Σύνταγμα.
Προκειμένου να ξεπεράσει αυτόν τον συνταγματικό περιορισμό, η απόφαση αναφέρει ότι «υπό τις παρούσες όμως κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, μετά από πεντηκονταετή περίπου ομαλή λειτουργία του κοινοβουλευτικού δημοκρατικού πολιτεύματος στη χώρα, και εν όψει του ότι έχει ήδη εκδηλωθεί δράση αντίθετη σε αυτό μπορούν να θεσπιστούν από τον νομοθέτη τα απολύτως αντικειμενικά κριτήρια, βάσει των οποίων είναι δυνατός ο περιορισμός ή ο αποκλεισμός από την εκλογική διαδικασία ενός πολιτικού κόμματος, που παραβιάζει τον συνταγματικό κανόνα ότι τα πολιτικά κόμματα οφείλουν να υπηρετούν το δημοκρατικό πολίτευμα» (σελ. 15).
Ο τρόπος που ξεπερνιέται ο συνταγματικός περιορισμός, δηλ. το επιχείρημα της «πεντηκονταετίας», και η υποχρέωση των κομμάτων να υπηρετούν το δημοκρατικό πολίτευμα δεν λύνουν το πρόβλημα. Θα ήταν εύκολο να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αν λαμβανόταν υπόψη το περιεχόμενο της καταδικαστικής απόφασης για τη Χρυσή Αυγή που τεκμηριώνει το γεγονός ότι η εγκληματική ναζιστική οργάνωση δεν ήταν κόμμα.
Το «κόμμα», σύμφωνα με όσα αποδείχτηκαν στη δίκη, υπήρξε απλώς ο μανδύας της οργάνωσης, ακριβώς για να χρησιμοποιεί τη συνταγματική προστασία ως ασπίδα για την εγκληματική της δράση. Και ενώ η απόφαση του Αρείου Πάγου αναφέρει ρητά ότι το κόμμα Κασιδιάρη αποτελεί «διάδοχο και συνεχιστή της δράσης και ιδεολογίας της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, με πραγματικό αρχηγό τον ίδιο» (σελ. 83), δεν κάνει χρήση αυτής της σαφούς διαπίστωσης στο σκεπτικό.
Αλλά αυτό που ξενίζει ακόμα περισσότερο στην απόφαση του Αρείου Πάγου είναι το γεγονός ότι δόθηκε άδεια καθόδου στο προσωπικό «κόμμα» του πρώην αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Αναστάσιου Κανελλόπουλου. Σημειώνω ότι τον αποκλεισμό αυτού του κόμματος («Εάν») είχε ζητήσει με το υπόμνημά του το ΠΑΣΟΚ, ενώ η Ν.Δ. στο δικό της υπόμνημα αναφερόταν μόνο στο κόμμα Κασιδιάρη.
Αλλά είναι γνωστό ότι ο Κανελλόπουλος συμφώνησε με τον Κασιδιάρη και υποτίθεται ότι «εκλέχτηκε ομοφώνως» νέος αρχηγός του κόμματος «Ελληνες», ενώ ο Κασιδιάρης δήλωνε ότι ο ίδιος έχει παραιτηθεί από κάθε κομματικό αξίωμα και δεν θα είναι ούτε καν υποψήφιος. Η ίδια η απόφαση του Αρείου Πάγου αναφέρει εξώδικη δήλωση Κασιδιάρη στις 7.4.2023, με την οποία ο καταδικασμένος ναζιστής δήλωνε ότι «έχει παραιτηθεί από την προεδρία και δεν ασκεί ούτε πραγματική ούτε τυπική ηγεσία ή διοίκηση» (σελ. 77). Είχε προηγηθεί στις 3.4.2023 ο Κανελλόπουλος με δηλώσεις του, τις οποίες επίσης αναφέρει η απόφαση: «Εγώ θα είμαι επικεφαλής στο κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη στις εκλογές, έχει δρομολογηθεί» (σελ. 80).
Η απόφαση όμως παραλείπει να αναφέρει ότι η διαδικασία αυτή υποτίθεται ότι ολοκληρώθηκε με την εκλογή Κανελλόπουλου. Η παύση της ηγεσίας Κανελλόπουλου και η ανάθεση του ίδιου ρόλου στον απόστρατο ταξίαρχο Δημήτριο Χατζηλιάδη, συνεργάτη του Κασιδιάρη, έγιναν κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, όπως και η απόφαση του Κασιδιάρη να είναι τελικά υποψήφιος.
Αλλά εδώ δεν ενδιαφέρουν οι σχεδιασμοί από τις φυλακές Δομοκού του καταδικασμένου πρώην υπαρχηγού του Μιχαλολιάκου. Μας αρκεί ότι όλες τις πρωτοβουλίες του τις μαθαίνουμε από τη δικηγόρο που έχει αναλάβει τη βαριά ποινική του υπόθεση. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι με την ανάθεση από την κυβέρνηση στον Αρειο Πάγο της δικαιοδοσίας να ελέγχει την ουσία και το πολιτικό πρόγραμμα των κομμάτων (και όχι απλά αν καλύπτονται οι τυπικές προϋποθέσεις) ανοίγει ένα τεράστιο κενό στην τήρηση των δημοκρατικών διαδικασιών.
Το δεδομένο ότι δεν λήφθηκε υπόψη το γεγονός ότι βρέθηκε αρχηγός του κόμματος Κασιδιάρη ο Κανελλόπουλος, θα άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υποδειχτεί το «Εάν» ως εναλλακτική διέξοδος στους ψηφοφόρους Κασιδιάρη.
Ο ίδιος ο Κασιδιάρης το απέκλεισε χθες με δηλώσεις του εναντίον του Κανελλόπουλου, λες και δεν τον είχε δεχτεί ως εικονικό «αντικαταστάτη» πριν από έναν μήνα. Ο στόχος του είναι να εμφανιστεί στις επόμενες εκλογές ένα νέο κόμμα με άλλο όνομα και αρχηγό τον Χατζηλιάδη. Αυτό κανείς δεν θα μπορεί να το κόψει –αφού δεν έκοψε το «Εάν»–, αλλά όλοι θα γνωρίζουν ότι είναι το υποκατάστατο των «Ελλήνων».
Οσο για τον κ. Κανελλόπουλο, που ο Αρειος Πάγος έκρινε ότι δεν εμπίπτει στα χαρακτηριστικά που απαιτεί ο νόμος για τον αποκλεισμό του κόμματός του, είναι ο ίδιος που πριν από τρεις μέρες εμφανίστηκε στο κανάλι του Αλέξανδρου Στεφανόπουλου στο youtube περιγράφοντας ακριβώς το πρόγραμμα Κασιδιάρη: «Η Ελλάδα χρειάζεται ένα βαρύ, δυνατό σιδερένιο χέρι, που θα κυβερνήσει την Ελλάδα διαφορετικά. Πόθος του ελληνικού λαού είναι να εμφανιστεί στην πολιτική σκηνή ένας πολιτικός ηγέτης που θα αναλάβει το πηδάλιο της δεινοπαθούσης αυτής χώρας. […] Ενας, ο οποίος θα επιβληθεί των άλλων».
Και όταν ο οικοδεσπότης του τόλμησε να τον ρωτήσει αν αυτό θα γίνει «μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες», ο Κανελλόπουλος ήταν κατηγορηματικός: «Δημοκρατικές είναι το δευτερεύον. Οι ηγέτες επιβάλλονται».
Πηγή: efsyn.gr
Φωτογραφία: ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI
