*Γράφει η Νικόλ Λειβαδάρη – H πρωτιά της ακρίβειας πάει χέρι-χέρι με την πρωτιά της ΝΔ αλλά δεν φθείρει την κυβέρνηση, η απουσία αντιπολίτευσης επαυξάνει και κάνει εκκωφαντικά ηχηρή την κυριαρχία Μητσοτάκη, και η αριστερά έχει σοβαρούς λόγους πολιτικής αγωνίας με βαθιά πια υπαρξιακά χαρακτηριστικά.
Η εικόνα αυτή είναι ο κοινός τόπος και των τριών δημοσκοπήσεων που παρουσιάστηκαν τις τελευταίες ημέρες, είτε εμφανίζουν ως δεύτερο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ (MRB και Interview) είτε το ΠΑΣΟΚ (GPO). Πρόκειται για τις πρώτες δημοσκοπήσεις που έτρεξαν μετά τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και τον σχηματισμό της «Νέας Αριστεράς» και, από το Σαββατοκύριακο , αποτελούν αντικείμενο ανάλυσης όλων των κομματικών επιτελείων.
Για τη Νέα Δημοκρατία σοβαρές ανησυχίες δεν προκύπτουν, τόσο από τα ποσοτικά όσο και από τα ποιοτικά στοιχεία των μετρήσεων. Στο κυβερνητικό επιτελείο στέκονται ιδιαίτερα στο αλώβητο πολιτικό κεφάλαιο του Κυριάκου Μητσοτάκη παρά το ναυάγιο του επιτελικού κράτους στις πλημμύρες και την ασυγκράτητη πορεία του πληθωρισμού.
Στέκονται επίσης στη χαοτική διαφορά του, έναντι των υπόλοιπων πολιτικών αρχηγών σε ό,τι αφορά τις δημοτικότητες, και επισημαίνουν τα ευρήματα που δείχνουν πως η επιλογή της ΝΔ από τους ψηφοφόρους δεν είναι μόνον παθητική αλλά και ενεργητική: στο γεγονός ότι μεγάλο τμήμα των πολιτών την προτιμά ως θετική επιλογή και όχι ως αναγκαίο κακό λόγω έλλειψης ισχυρής αντιπολίτευσης.
«Η κυβέρνηση δεν δείχνει να έχει ούτε καν γρατζουνιές από τα όσα έγιναν μετά το καλοκαίρι. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται αυτή την στιγμή να μπορεί να κάνει σχεδόν τα πάντα, αρκεί να μην περάσει το όριο θραύσης των κοινωνικών αντοχών» λέει ένας από τους δημοσκόπους που έτρεξαν τις τελευταίες έρευνες. Αυτό το όριο θραύσης είναι προφανές ότι συνδέεται με την ακρίβεια και την εισοδηματική συμπίεση. Στις «Τάσεις» της MRB πάνω από το 80% δηλώνει μερική ή πλήρη αδυναμία να ανταποκριθεί στις οικονομικές του υποχρεώσεις.
Παρά ταύτα τα ποσοστά της ΝΔ φαίνονται να διατηρούνται χονδρικά κοντά στα επίπεδα των εκλογών του Ιουνίου και ο ίδιος δημοσκόπος αποδίδει την αντοχή αυτή κυρίως σε δύο παράγοντες. Ο ένας είναι ότι «η δυναμική του εκλογικού σώματος κινείται στην απογοήτευση και τον φόβο. Αρα, έχουμε να κάνουμε με έναν κόσμο που είναι υπό παραίτηση και απλώς αναζητά μια στοιχειώδη κανονικότητα».
Ο δεύτερος είναι η απουσία αξιόμαχης αντιπολίτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδομείται σταθερά, το ΠΑΣΟΚ ακόμη και στις μετρήσεις που είναι δεύτερο δεν δείχνει ορμή και δεν αποκτά ρεύμα και το νέο τρίπολο του πολιτικού συστήματος μοιάζει βαθιά άνισο.
Και εδώ πάντως, στην εσωτερική μάχη της αριστεράς και της κεντροαριστεράς, καταγράφονται ενδιαφέροντα ποιοτικά στοιχεία. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης φαίνεται να βρίσκεται σχεδόν σε όλους τους δείκτες πίσω από τον Νίκο Ανδρουλάκη με εξαίρεση την οικονομία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης έχει τις μεγαλύτερες διαρροές – 12,3% κατά την MRB – προς το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη όμως δείχνει να στηρίζεται απλώς και μόνον στην συρρίκνωση του αντιπάλου. «Το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει μεν, αλλά το πετυχαίνει μην κάνοντας τίποτα, για να μην κάνει λάθος. Χρειάζεται πιο ενεργές θέσεις, η παθητικότητα μπορεί να είναι η αχίλλειος πτέρνα του», λέει άλλος δημοσκόπος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει επίσης να έχει σοβαρές διαρροές, πάνω από 8%, προς το ΚΚΕ, ενώ εμφανή κέρδη αποκομίζει και η Πλεύση Ελευθερίας.
Σε ο,τι αφορά τον εσωτερικό πόλεμο της Κουμουνδούρου, και πάλι από τις Τάσεις της MRB προκύπτει ότι μεταξύ των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ η πλειοψηφία αποδίδει την ευθύνη για την διάσπαση στα στελέχη που αποχώρησαν. Στο σύνολο του εκλογικού σώματος όμως, πάνω από το 30% την αποδίδει στην πλευρά Κασσελάκη, το 23,8% στην εσωκομματική αντιπολίτευση κι ένα 38% και στις δύο πλευρές.
Το πρώτο δημοσκοπικό αποτύπωμα της «Νέας Αριστεράς» φαίνεται και στις τρεις μετρήσεις πολύ αδύναμο, από 2,1% έως 2,5% στην πρόθεση ψήφου, αλλά η εκτίμηση των δημοσκόπων είναι πως η εικόνα αυτή είναι αρκετά πρώιμη.
Πηγή: tvxs.gr
