*Του Σπύρου Ραπανάκη
Η ΔΕΘ ολοκληρώθηκε, η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε. Τα κομμάτια έχουν αρχίσει να μπαίνουν σε σειρά και όλα δείχνουν ότι ο δρόμος μέχρι τις κάλπες θα είναι γεμάτος ένταση και σκληρή αντιπαράθεση. Ένταση στην οποία ήδη καταφεύγει η πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου, με εμφανή στόχο να σηκώσει σκόνη που θα καλύψει τα κρίσιμα ζητήματα των παρακολουθήσεων, της ακρίβειας και της στρατηγικής επιλογής της κυβέρνησης να στηρίξει τα κέρδη των παρόχων έναντι των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων στο πεδίο της ενεργειακής κρίσης.
Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε στη Θεσσαλονίκη μια εμφάνιση out of the box. Δεν ακολούθησε την πεπατημένη, να καταγγείλει, δηλαδή, την κυβερνητική πολιτική. Αντίθετα, ανέβηκε στο βήμα της ΔΕΘ ως αυριανός πρωθυπουργός, παρουσιάζοντας ένα πλήρες, συγκεκριμένο και κοστολογημένο πρόγραμμα, διαρθρωμένο σε έξι άξονες που διαμορφώνουν και το πεδίο προοδευτικής σύγκλισης στο οποίο θα βασιστεί η διαμόρφωση της επόμενης κυβέρνησης. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι στη διάρκεια της ομιλίας του δεν ανέφερε ούτε μία φορά το όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη ή της Ν.Δ. Μια επιλογή ουσίας και όχι απλού συμβολισμού, αφού, όπως τονίζουν στην Κουμουνδούρου, οι πολίτες, οι επιχειρηματίες, οι επαγγελματίες βιώνουν στην καθημερινότητα την πολιτική Μητσοτάκη. Αυτό που αναζητείται είναι η προοπτική, ο άλλος δρόμος στον οποίο θα πορευτούν η κοινωνία και η οικονομία σε ένα διεθνές περιβάλλον πιο αβέβαιο από ποτέ στη μεταπολεμική Ιστορία.
Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν οδηγούν στον σοσιαλισμό ούτε εμφορούνται από σοβιετικές αντιλήψεις. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις, στη λογική που αναζητούν και εφαρμόζουν η μία μετά την άλλη χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κορυφαίο παράδειγμα, η επαναφορά του 51% της ΔΕΗ στο Δημόσιο ώστε να επιτελέσει ξανά τον κοινωνικό της ρόλο και όχι να λειτουργεί με μοναδικό γνώμονα το κέρδος των μετόχων της, την ώρα που οι καταναλωτές αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα και με νοικοκυριά να βυθίζονται στο σκοτάδι. Ανεξάρτητα από τη μέθοδο και τα εργαλεία που επιλέγει κάθε κυβέρνηση, η ουσία παραμένει πως η ανεξέλεγκτη αγορά απέτυχε. Το αναγνώρισε η Γαλλία του Μακρόν, το αναγνωρίζει η Γερμανία του Σολτς. Στην ίδια λογική κινούνται οι προτάσεις για την ενίσχυση των μισθών και την προστασία των μικρομεσαίων. Ο Αλ. Τσίπρας θα επιλέξει την προγραμματική αντιπαράθεση, ιδίως στο πεδίο της ενέργειας και της ακρίβειας.
Το στοίχημα της πρωτιάς
Η πίεση που δέχεται η Ν.Δ. είναι μεγάλη, καθώς όσο προσεγγίζουμε τις εκλογές τόσο πιο κρίσιμο χαρακτήρα αποκτούν οι κάλπες της απλής αναλογικής. Η αυτοδυναμία μοιάζει πια όνειρο θερινής νυκτός -ακόμα και σε δεύτερες εκλογές ενισχυμένης αναλογικής-, ενώ το αποτέλεσμα μπορεί να οδηγήσει σε σχηματισμό κυβέρνησης. Εξού και το δίλημμα «Μητσοτάκης ή χάος» που θέτουν κυβερνητικά στελέχη, αλλά και οι διαρροές περί συνεργασίας με Βελόπουλο, αφού οι γέφυρες με το επίσημο ΠΑΣΟΚ έχουν καεί.
Η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. διασφαλίζει «την πιο δημοκρατική κυβέρνηση που είχε ποτέ ο τόπος», την επόμενη ημέρα, ξεκαθαρίζουν στην Κουμουνδούρου, ενώ, όπως διευκρίνισε ο Αλ. Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη, δεν θα επιχειρήσει τη συγκρότηση «κυβέρνησης των ηττημένων», αποδομώντας το επιχείρημα Μητσοτάκη περί «τερατουργήματος». Χωρίς κάτι τέτοιο, βέβαια, να αποκλείεται από το σύνταγμα, αφού και στο κακό σενάριο για την Κουμουνδούρου οι προοδευτικές δυνάμεις θα διασφαλίζουν πλειοψηφία στην απλή αναλογική. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ξεκαθάρισε πως όποιος χάσει τις πρώτες εκλογές «χάνει και το τρένο των πολιτικών εξελίξεων». «Αν ο κ. Μητσοτάκης βγει πρώτος, θα πάμε σε δεύτερες εκλογές. Οι πρώτες εκλογές είναι οι κρίσιμες» τόνισε. Θα ρισκάρει το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα προοδευτικά κόμματα να συμπιεστούν εκλογικά σε μια δεύτερη αναμέτρηση ακραία πολωμένη ή, ακόμα χειρότερα, να δώσουν μια δεύτερη τετραετία στον Κ. Μητσοτάκη, από το να μπουν σε μια προοδευτική συγκυβέρνηση; Κρίσιμος παράγοντας που πρέπει να απαντηθεί.
*Ανάλυση στην εφημερίδα “Η ΑΥΓΗ”
