*Γράφει ο Κωνσταντίνος Αλεξάκος – Ο Μητσοτάκης έλεγε για “ρωσικά bots” υπέρ των Τεμπών για να αμαυρώσει όσους βγήκαν στις συγκεντρώσεις, και τελικά βρήκαμε nepo trols against common decency, να λειτουργούν ως οικονομικός δίαυλος (sic) για σημαντικές παρεμβάσεις όπως “η Καρυστιανού δεν έχασε παιδί, δουλειά βρήκε” και άλλα δηλητηριώδη, που ουδόλως απέχουν από τις αθλιότητες των υπουργών ή τον συγκαλυμένο πρωθυπουργικό λόγο. Το λόγο ενός κοινού απατεώνα, που μία φορά ανοίγει το στόμα του, δύο ψέματα βγαίνουν.
Το λόγο ενός πρωθυπουργού που θεωρεί πως υπάρχουν νόμιμοι τσιφλικάδες της χώρας ως νόμιμοι ιδιοκτήτες του εισοδήματος και της περιουσίας των πολιτών που έχουν κατασπαράξει με την ανεξέλεγκτη παρέα του, μέσα από φόρους και “ακρίβεια” aka κλοπή του λαϊκού εισοδήματος στο σουπερμάρκετ, την αντλία καυσίμων, στο ρεύμα, στην υγεία, την παιδεία, την στέγη.
Ποιό είναι το μοντέλο διακυβέρνησης; Ο ανιψιός παρακολουθεί για να συντονίζει αποτελεσματικά το μαγαζί, ο γόνος παρέα με τον πρώην εκπρόσωπο του ΥΠΕΞ επί μπαμπά -αποστάτη- Μητσοτάκη πλήρωναν την διασπορά δηλητήριου (και πόσοι ακόμα άραγε), οι Πορτοσάλτε και οι Αλικάκοι έκαναν τις “αποκαλύψεις” για τα πάντα όλα – από ιδιωτικές στιγμές πρώην πρωθυπουργού μέχρι ψεύτικα βίντεο από το τρένο που σκότωσε 57 και τραυμάτισε 86 – ενώ την ίδια ώρα οι κανονικοί δημοσιογράφοι μηνύονται όταν δεν παρακολουθούνται ή δολοφονούνται όποτε γίνονταν ενοχλητικοί στις μπίζνες. Κι αυτά πολύ πριν πάμε στο τι σημαίνει ιδιωτικός τομέας και επιχειρηματικότητα στη χώρα για όλους αυτούς.
Όταν ο μπαμπάς/ίνδαλμα παραδέχεται με νοσταλγία πως έτρωγε από πέντε συσσίτια όταν κόσμος πέθαινε γιατί δεν έτρωγε ούτε από ένα, όλα τα υπόλοιπα είναι εύκολα.
Αυτό ψηφίσατε, αυτό ενισχύσατε, αυτό οπλίσατε για να διαλύσει θεσμούς, δικαιοσύνη, αλλά και το πολιτικό σύστημα παίζοντας καθοριστικό ρόλο στο εσωτερικό των αντίπαλων κομμάτων.
Το άκουσα και το βρήκα εξαιρετικά ακριβές. Δεν είμαστε στον κατά Γκράμσι “καιρό των τεράτων” αναμένοντας το νέο, αλλά στον καιρό των αρπακτικών, σε καιρούς που ζητούν σύνεση, σχέδιο και προετοιμασία. Κυβερνάει τη χώρα μία παρέα κωλόπαιδα του Κολλεγίου Αθηνών με/για τους λακέδες τους και τα μεγάλα πορτοφόλια, εκφυλίζοντας σε τρολ της τρίτης ηλικίας παρέα με την κάθε Λεξοτανίλ ακόμα και βαριά ονόματα της αστικής τάξης που κάποτε σήμαιναν κάτι.
Δεν θέλω να ξέρω τι έρχεται, αλλά δεν βλέπω τρόπο να το αποφύγω.
