*Γράφει ο Τάκης Ψαρίδης – Πλησιάζοντας προς την Κυριακή των εκλογών ολοένα και περισσότεροι «πιστοί» του κου Πολάκη κατανοούν ότι η αμέριστη στήριξη στον κο Κασσελάκη όχι μόνο δεν έχει κάποια σχέση με την αριστερά αλλά δεν είναι και έντιμη.
Κι αυτό γιατί άλλα έλεγε στους θαυμαστές του ο κος Πολάκης ότι θα είναι η «δεύτερη φορά αριστερά». Δεν τους έλεγε ότι πρέπει να έχει έναν αρχηγό που να είναι πιο «άριστος» και από τον κο Μητσοτάκη, ούτε και ότι η «δεύτερη φορά» θα μετατρέψει το αμερικάνικο όνειρο της «ατομικής αυτοπραγμάτωσης» σε ελληνικό(!)
Οι πιο ενημερωμένοι από αυτούς τρίβουν τα μάτια τους. Ξέρουν ότι η διαβόητη «αυτοπραγμάτωση» που ξεκίνησε από τον Μάσλοου επιδιώκοντας την ολοκλήρωση του εαυτού, έφτασε να αποτελεί την σημαία των μεγάλων επιχειρήσεων και των νεοφιλελεύθερων CEO, ώστε τα στελέχη τους να κυνηγούν αδιάκοπα μια απραγματοποίητη «ατομική ολοκλήρωση» μέσα από την αγοραία «επιτυχία», αυξάνοντας ολοένα τις επιδόσεις τους! Μια εξέλιξη που ούτε ο Μάσλοου θα την ήθελε.
Και καλά ο κος Κασσελάκης που ως αρχηγός της αριστεράς μόνο ως ανέκδοτο θα μπορούσε να εκληφθεί. Ως καλός επιχειρηματίας πού είναι, είδε φως για να ανεβάσει τις πολιτικές μετοχές του και μπήκε. Είναι δε τόσο αδίστακτος και αλαζονικός που εργαλειοποιεί ακόμα και την Μακρόνησο και ό,τι άλλο του πουν οι επικοινωνιολόγοι του για να φανεί τάχα μου αριστερός, ενώ ούτε καν μπορεί να ξεχωρίσει το απολιτίκ απ το πολιτικό. (καμία έκπληξη για τον κο Αποστολάκη)
Όμως ο κος Πολάκης; Ο έντιμος και καθαρός αριστερός κος Πολάκης; Ξέχασε τι έλεγε για το πώς θάναι η «δεύτερη φορά αριστερά»; Γιατί στηρίζει με τόσο πάθος τον κο Κασσελάκη; Επειδή είναι πιο «άριστος» από τον κο Μητσοτάκη; Και αν νικηθεί ο κος Μητσοτάκης τι θα γίνει μετά; Θα μετατρέψουν το αμερικάνικο όνειρο της «ατομικής αυτοπραγμάτωσης» σε ελληνικό; Εδώ η απάντηση μόνο σουρεαλιστική μπορεί να είναι..
Προφανώς ο κος Πολάκης, για άλλη μια φορά θέτει πάνω απ όλα το λεβέντικο «εγώ» του, όπως έκανε πάντα και γιαυτό βρέθηκε στην κόψη της διαγραφής από τον Τσίπρα. Όμως, πόσο έντιμο είναι να ιδιοποιείται τις ψήφους του κου Κασσελάκη όταν ο ίδιος δεν τολμά να θέσει υποψηφιότητα; Πόσο έντιμο είναι να εξαπατά τους οπαδούς του λέγοντας άλλα πριν και άλλα μετά; Πόσο έντιμες είναι οι ανοίκειες επιθέσεις στον Δραγασάκη και στην Αχτσιόγλου; Πόσο έντιμο και αριστερό είναι το σόου στην Μακρόνησο;
Όλα αυτά τα καταλαβαίνουν οι θαυμαστές του και νιώθουν μετέωροι. Πικραμένοι και απογοητευμένοι βαθιά από την αντιπολιτευτική επικοινωνιακή ανικανότητα του συριζα, τις «γραμμές» των καρεκλοκένταυρων και των «τάσεων» που μαστίζουν εδώ και χρόνια το κόμμα, είδαν στην λεβεντιά του κου Πολάκη την μοναδική φωνή αντιπολίτευσης και τον λάτρεψαν. Και αυτός εκμεταλλεύτηκε την λατρεία τους επιτρέποντας, ακόμα και επιδιώκοντας, να χρησιμοποιείται από το σύστημα ως εργαλείο προπαγάνδας σε βάρος του κόμματος του και του Τσίπρα..
Πλησιάζοντας προς την Κυριακή των εκλογών γίνεται ολοένα και πιο καθαρό ότι η Έφη Αχτσιόγλου είναι η καταλληλότερη, όχι μόνο για την ήττα του κου Μητσοτάκη, αυτό από μόνο του δεν λέει τίποτα, αλλά και για την ηγεσία μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής και πρωτίστως κυβερνώσας αριστεράς που μπορεί να αντιμετωπίσει την Δεξιά και ακροκεντρώα νεοδεξιά και να συνεργαστεί με κάθε σοβαρή και υπεύθυνη προοδευτική δύναμη.
Προφανώς στην περίπτωση που εκλεγεί ο κος Κασσελάκης, αν και μάλλον απίθανο, η διάσπαση του συριζα είναι μαθηματικώς βέβαιη και αυτό το ξέρει πολύ καλά ο κος Πολάκης. Αλλά, ακόμα και στην δεύτερη Κυριακή αν περάσει, τότε ποια θα είναι η στάση του κου Πολάκη και του εναπομείναντος «στρατού» του; Ο δρόμος της διάσπασης θα είναι και πάλι ανοιχτός και όπως λέει η Ο. Γεροβασίλη οι διασπάσεις δεν είναι πάντα κακές..
ΣΗΜ. Για όσους-ες ενδιαφέρονται για την «αυτοπραγμάτωση» του Μάσλοου, υπάρχει αναλυτική προσέγγιση στο βιβλίο μου «Χειραγωγική Ελευθερία» εκδ. Εύμαρος.
Πηγή: facebook @Takis Psaridis
