Προχθές αποκαλύφθηκε ότι τα χρέη της Ν.Δ. έχουν εκτιναχθεί μέσα σε έναν χρόνο κατά 40 εκατομμύρια και φτάνουν πλέον τα 391 εκατ. ευρώ. Δεν φταίμε εμείς, λέει αθώα το κυβερνητικό κόμμα, φταίνε οι τόκοι που ανεβαίνουν. Αλήθεια; Σε όλους όσοι πνίγονται στα χρέη αυτό ακριβώς δεν συμβαίνει; Αλλού είναι το θέμα.
Πρώτον, στο ότι η Ν.Δ. δεν εξυπηρετεί αυτό το υπέρογκο χρέος και δεν τα έχει καν ρυθμίσει. Και δεύτερον, στο ότι οι τράπεζες δεν διεκδικούν αυτά τα χρήματα. Είναι σκάνδαλο αν σκεφτεί κανείς με τι ευκολία αυτοί οι άνθρωποι παρέδωσαν επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα στους πιστωτές τους με τον Πτωχευτικό Κώδικα.
Αλλά οι ίδιοι δεν υφίστανται την παραμικρή πίεση. Γιατί με τις τράπεζες παίζουν παιχνίδια. Και στους τραπεζίτες, που τους έδωσαν τα δανεικά κι αγύριστα, έχουν παραχωρήσει πλήρη ασυλία από κάθε δίωξη για κακουργηματική απιστία. Μπίζνες ας γιούζουαλ.
Και χθες αποκαλύφθηκε ότι κρατικά αμερικανικά έγγραφα που αφορούν τον χρηματισμό προσώπων από τη Νοβάρτις έχουν παραποιηθεί κατά τη μετάφρασή τους στα ελληνικά για να φύγει το όνομα του Λοβέρδου.
Του Λοβέρδου που, μαζί με τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Άδωνι Γεωργιάδη, έχουν στήσει δίωξη σε βάρος των εισαγγελέων που τόλμησαν να τους ψάξουν για το συγκεκριμένο σκάνδαλο και των δημοσιογράφων που έγραψαν γι’ αυτό. Γιατί αμφισβήτησαν την κρυστάλλινη αθωότητά τους.
Σαπίλα αναδύεται από παντού. Κι ας την κρύβουν τα φιλοκυβερνητικά μέσα.
*Το κύριο άρθρο σήμερα στην εφημερίδα “Η ΑΥΓΗ”
