*Του Γιάννη Μπασκάκη –
Με την εξαγγελθείσα χορήγηση της επιστολικής ψήφου στους ομογενείς, έστω σε πρώτο στάδιο σε επίπεδο ευρωεκλογών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αισθάνεται ότι είναι γι’ αυτόν η κατάλληλη πολιτική συγκυρία προκειμένου να προχωρήσει την ολοκλήρωση του παλιού σχεδίου της Δεξιάς και δικού του διακαούς πόθου, ήδη από την αρχή της πρώτης κυβερνητικής του θητείας, για την αλλοίωση του εκλογικού σώματος στη χώρα μας.
Πρώτα νομοθέτησε, στην αρχή της δεύτερης θητείας του, την άρση όλων των περιορισμών στην ψήφο των εκτός Επικρατείας εκλογέων από τον τόπο διαμονής τους, οι οποίοι θεσπίστηκαν επί της πρώτης του θητείας με ευρύτατη διακομματική συναίνεση, προκειμένου να αποτρέψουν τη δημιουργία μιας «φάμπρικας» μαζικής απόκτησης ιθαγένειας και απευθείας εγγραφών στους εκλογικούς καταλόγους ενός απροσδιόριστου αριθμού δυνητικών εκλογέων (που δεν έχουν σχέση με εκείνους που έφυγαν από τη χώρα μας στα χρόνια της οικονομικής κρίσης), με μακρινή καταγωγή από Ελληνες γονείς και που ενδεχομένως νιώθουν μια νοσταλγία για την Ελλάδα, την οποία όμως δεν γνωρίζουν στ’ αλήθεια και δεν έχουν κανέναν βιοτικό δεσμό μαζί της, ούτε βέβαια και ουσιαστική γνώση του εγχώριου πολιτικού σκηνικού.
Και τώρα ο πρωθυπουργός επανέρχεται για να ευνοήσει και στην πράξη τη δημιουργία αυτής της «φάμπρικας», με το να άρει μέσω της επιστολικής ψήφου και όλες τις πρακτικές δυσκολίες των αποστάσεων που πρέπει να διανύσουν όσοι ψηφίζουν στο εξωτερικό με φυσική παρουσία. Και βέβαια ο πραγματικός στόχος του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι να διευκολυνθούν οι Ελληνες του εξωτερικού, που πράγματι έχουν ισχυρούς δεσμούς με τη χώρα μας και είναι αυτονόητο ότι πρέπει να ψηφίζουν από τον τόπο διαμονής τους.
Ο πραγματικός πρωθυπουργικός στόχος (εξού και η άρση όλων των περιορισμών στην ψήφο των αποδήμων) είναι να κάνει θελκτική τη διαδικασία της ψήφου σε πολίτες άλλων χωρών με πολύ μακρινή καταγωγή από τη δική μας -πολλών γενεών- προκειμένου να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους (όπως προβλέπεται από τον Κώδικα Ιθαγένειας) και έτσι να επηρεάζεται αισθητά το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα. Αλλωστε η Ν.Δ. παραδοσιακά φλερτάρει με τη λεγόμενη ομογένεια, γιατί θεωρεί ότι πρόκειται για ένα κατά βάση συντηρητικό και δεξιό (και άρα δικό της) ακροατήριο.
Και τώρα η κυβέρνηση βλέπει την κατάλληλη πολιτική συγκυρία να ολοκληρώσει το σχέδιό της αυτό, όχι μόνο λόγω της απουσίας ενός ισχυρού αντίπαλου πόλου στο πολιτικό σκηνικό, αλλά και εξαιτίας της πλήρους μεταστροφής της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπό τη νέα της ηγεσία στο θέμα αυτό.
Oι εποχικοί
Την ίδια ώρα με την επιστολική ψήφο στους εντός Επικρατείας εκλογείς, αφενός η κυβέρνηση θέλει να κλείσει μία εστία κριτικής από την αντιπολίτευση, όπως λ.χ. για το ζήτημα της διευκόλυνσης της ψήφου των εποχικών εργαζομένων, αλλά κυρίως επιχειρεί να περιορίσει την αποχή, καθώς είδε ότι έπαιξε ρόλο στο στραπατσάρισμα που η Ν.Δ. υπέστη στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Εως τώρα βέβαια η κυβέρνηση μιλά για εφαρμογή του μέτρου της επιστολικής ψήφου μόνο σε ευρωεκλογές και δημοψηφίσματα, αλλά είναι σαφές ότι κοιτάζει και το πώς μπορεί να το φέρει και για τις βουλευτικές εκλογές. Και συγκεκριμένα κοιτάζει το άρθρο 51 παρ. 4 του Συντάγματος που προβλέπει ως γενική αρχή την ταυτόχρονη διενέργεια των (βουλευτικών) εκλογών.
Και μπορεί για τους εκτός Επικρατείας εκλογείς (των οποίων οι όροι άσκησης του εκλογικού δικαιώματος ρυθμίζονται με νόμο, για τον οποίο απαιτούνται 200 ψήφοι), η ίδια συνταγματική διάταξη να προβλέπει ότι «η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο, εφόσον η καταμέτρηση και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διενεργείται όποτε αυτό γίνεται και σε ολόκληρη την Επικράτεια», όμως δεν ισχύει το ίδιο και για τους εντός Επικρατείας εκλογείς.
Οπως εξηγούν νομικοί κύκλοι στην «Εφ.Συν.», για τους ψηφοφόρους του εσωτερικού η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος (η ψηφοφορία) θα πρέπει να γίνεται ταυτόχρονα (την ίδια μέρα) από όλους, προϋπόθεση που, στην πράξη, αποκλείει την επιστολική ψήφο. Κατά τους ίδιους νομικούς κύκλους, λοιπόν, μέχρι να βρεθεί από την κυβέρνηση τρόπος υπέρβασης της πρακτικής αυτής δυσκολίας (ενδεχομένως με πρόβλεψη ηλεκτρονικής/διαδικτυακής ψήφου), όσον αφορά τις βουλευτικές εκλογές είτε η επιστολική ψήφος δεν θα προβλεφθεί καθόλου, είτε θα αφορά μόνο τους εκτός Επικρατείας εκλογείς, οι οποίοι είναι και αυτοί που καίνε την κυβέρνηση, αφού όπως είπαμε ποντάρει στη λεγόμενη ομογένεια για την εφαρμογή του σχεδίου της για αλλοίωση του εκλογικού σώματος.
Σε κάθε περίπτωση όμως, με την αιφνιδιαστική εξαγγελία για το θέμα της επιστολικής ψήφου, το μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να αλλάξει την ατζέντα της επικαιρότητας, την ώρα που ο δημόσιος διάλογος για το θέμα των Γλυπτών του Παρθενώνα είχε αρχίσει να περνάει στην ουσία του ζητήματος, δηλαδή στη μυστική διαπραγμάτευση για δανεισμό, ο οποίος είναι βέβαια κόντρα στην εθνική γραμμή.
Κριτική από δεξιά
Την ίδια ώρα στο Μαξίμου θέλουν να σκεπάσουν και το εσωκομματικό μέτωπο που άνοιξε μπροστά τους μετά τη διπλή εμφάνιση του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος λίγο πριν από την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, προχώρησε σε μια σκληρή εφ’ όλης της ύλης επίθεση στον Κυρ. Μητσοτάκη, αμφισβητώντας ευθέως μια σειρά κεντρικών επιλογών του για το λεγόμενο άνοιγμα στο Κέντρο, την ελληνοτουρκική προσέγγιση, το Κυπριακό, το φορολογικό νομοσχέδιο και την εξαγγελθείσα ρύθμιση για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών (η οποία μετά τις εσωκομματικές αντιδράσεις φαίνεται ότι οδεύει να συναντήσει στις ελληνικές καλένδες τις συμφωνίες συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία).
Την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός βρίσκεται αντιμέτωπος με την έντονη δυσαρέσκεια πολλών στελεχών από τη σκληρή δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. που του καταλογίζουν ότι προεκλογικά πολιτεύτηκε, επενδύοντας σε σκληρή ατζέντα, αλλά μετεκλογικά θεωρούν ότι υπάρχει στροφή σχετικά με την ατζέντα αυτή και αισθάνθηκαν αιφνιδιασμένα από πρωθυπουργικές δηλώσεις, όπως αυτές περί ενδεχόμενων «υποχωρήσεων» στα ελληνοτουρκικά και ότι η απομείωση της εθνικής κυριαρχίας «είναι μια σχετική έννοια».
Πηγή: efsyn.gr
Φωτογραφία: ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ/EUROKINISSI
