*Της Μαργαρίτας Βεργολιά –
Εάν υπάρχει κάποια ασφαλής πρόβλεψη για το αποτέλεσμα των πρόωρων βουλευτικών εκλογών αυτής της Κυριακής στην Πορτογαλία είναι ότι θα σηματοδοτήσουν και τυπικά το τέλος της πρωθυπουργίας του Σοσιαλιστή Αντόνιο Κόστα.
Είναι άλλωστε ο μεγάλος απών από την κάλπη, έπειτα από οκτώμισι χρόνια στο «τιμόνι» της εξουσίας -τα δύο τελευταία με αυτοδυναμία των Σοσιαλιστών- και τέσσερις μήνες μετά την αιφνιδιαστική παραίτησή του υπό το βάρος ερευνών για διαφθορά. Οχι του ίδιου, αλλά στενών συνεργατών του. Τώρα, στο μετεκλογικό τοπίο όλα είναι θολά.
Για την πρωτιά «κονταροχτυπιούνται» οι Σοσιαλιστές υπό έναν νέο ηγέτη, τον Πέδρο Νούνο Σάντος, και ένας δεξιός συνασπισμός υπό τους Σοσιαλδημοκράτες του Λουίζ Μοντενέγκρο, ο οποίος κάνει επίσης σε αυτές τις εκλογές ντεμπούτο ως κομματικός ηγέτης.
Ο μεν υπόσχεται συνέχιση της πολιτικής του Κόστα, ο δε μια φιλελεύθερη στροφή στην οικονομία, με μαζικές ιδιωτικοποιήσεις. Ενεκα ωστόσο ένθεν κακείθεν σκανδάλων διαφθοράς και των άλυτων προβλημάτων του μέσου Πορτογάλου -από το κόστος ζωής και τη στεγαστική κρίση έως την υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών- τα δύο κυρίαρχα πολιτικά «στρατόπεδα» στη χώρα της Ιβηρικής διαγκωνίζονται για μια πύρρειο νίκη, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Οι προβλέψεις είναι ότι η εξασφάλιση αυτοδυναμίας παραμένει για αμφότερα όνειρο μακρινό.
Μέσα σε αυτό το κενό προβάλλει στον ορίζοντα ως πολιτική «καταιγίδα» το ακροδεξιό κόμμα Chega -«Φτάνει» ελληνιστί- που κεφαλαιοποιεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια και βλέπει τα ποσοστά του να εκτοξεύονται δημοσκοπικά κοντά στο 20%. Σχεδόν τριπλάσια σε σχέση με το 2022.
Αν και ο Μοντενέγκρο απέκλεισε προεκλογικά κάθε συνεργασία με το Chega, εκφράζονται φόβοι ότι η πορτογαλική Ακροδεξιά μπορεί να διαδραματίσει ρόλο ρυθμιστή του μετεκλογικού σκηνικού, πρώτη φορά στον μισό αιώνα που έχει μεσολαβήσει από την Επανάσταση των Γαριφάλων και το τέλος της φασιστικής δικτατορίας Σαλαζάρ. Αδίστακτος, ο αρχηγός του Chega -πρώην αθλητικός σχολιαστής- Αντρέ Βεντούρα, έχει καλέσει στους Σοσιαλδημοκράτες ακόμη και σε αλλαγή ηγεσίας, προκειμένου να συνεργαστούν μετεκλογικά.
Για να ανακόψει τη φόρα του Βεντούρα, ο νέος ηγέτης των Σοσιαλιστών έχει δηλώσει πρόθυμος -σε περίπτωση δική του ήττας- να στηρίξει μια κυβέρνηση μειοψηφίας της Δεξιάς. Ο Μοντενέγκρο, αντίθετα, αρνείται να ανταποδώσει την προσφορά στον Σάντος, σε περίπτωση νίκης των Σοσιαλιστών. Και αυτοί θα μπορούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση μειοψηφίας, με την κοινοβουλευτική στήριξη των αριστερών κομμάτων και την αποχή του δεξιού μπλοκ, που θα έστελνε την αρνητική ψήφο των ακροδεξιών στον «κουβά».
Τούτων λεχθέντων, ίσως ο μεγαλύτερος αστάθμητος παράγοντας (και) αυτής της κάλπης είναι το ποσοστό των αναποφάσιστων. Παραμονές των εκλογών άγγιξε το 20%. Σε κάθε περίπτωση, η προοπτική προκήρυξης νέων δείχνει να μην ενθουσιάζει κανέναν πλην του ακροδεξιού Chega, ως άδοξη εξέλιξη της τελευταίας εθνικής αναμέτρησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πριν από τις κρίσιμες ευρωεκλογές του Ιουνίου. Φευ, για το «δημοκρατικό τόξο» προδιαγράφονται ήδη ως ένα πολιτικά ανατριχιαστικό «κρύο ντους».
Πηγή: efsyn.gr
