Μπορεί το Μαξίμου επισήμως να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει το νόημα της παρέμβασης Καραμανλή και να προσπαθεί να κάνει τα ξινά γλυκά, αλλά ο θυμός και ο αναβρασμός στο παρασκήνιο δεν κρύβεται.
Η υπόθεση των υποκλοπών έχει οδηγήσει το σύστημα Μητσοτάκη σε ολοκληρωτική απομόνωση. Και η γραμμή άμυνας αδυνατίζει ολοένα και περισσότερο: προχθές ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που παίζει το παιχνίδι του Πούτιν και του Ερντογάν, χθες ήταν ο Καραμανλής που παίζει το παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά είναι και ο Βενιζέλος, που δεν χωράει σε αυτή την ανάλυση πανικού. Και οι συνταγματολόγοι.
Και τα κυβερνητικά στελέχη, που με εξαίρεση τους προερχόμενους από το ΛΑΟΣ κρατάνε επιδεικτικά αποστάσεις. Κάθε μέρα ο Μητσοτάκης και ο κύκλος των στενών του συνεργατών απογυμνώνεται ολοένα και περισσότερο και αυτό χωρίς να υπολογίσει κανείς και ενδεχόμενες νέες αποκαλύψεις που μπορεί να βγουν το επόμενο διάστημα.
Κάτω από τέτοιες συνθήκες, δύσκολα η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα φτάσει μέχρι τον χειμώνα, ο οποίος αναμένεται εξαιρετικά δύσκολος για τα νοικοκυριά. Οι επιλογές είναι δύο: Ή θα πάνε σε εκλογές άμεσα, πριν εξανεμιστεί και το λίγο που τους απομένει από το δημοσκοπικό προβάδισμα. Ή θα εξαντλήσουν τον συνταγματικό τους χρόνο, με κίνδυνο να διαλυθούν εντελώς.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραπαίει. Το κλειδί για τις εξελίξεις βρίσκεται πλέον στα χέρια της αντιπολίτευσης. Είναι η στιγμή να διεκδικήσει αποφασιστικά την πολιτική ηγεμονία και την πρωτοβουλία των κινήσεων.
*Το κύριο άρθρο στην εφημερίδα “Η ΑΥΓΗ”
