Όλες οι κυβερνήσεις και οι ηγεσίες των οργάνων της Ε.Ε. προβληματίζονται πώς θα αποτραπεί μια βίαιη βουτιά της ευρωπαϊκής οικονομίας σε κατάρρευση της κατανάλωσης και τελικά σε ύφεση, την ώρα που η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ζει τον μύθο της και ζει στον κόσμο της. Σε μια γυάλα εξωραϊσμού, αυτοθαυμασμού και τρομακτικής έλλειψης επαφής με τη δύσκολη πραγματικότητα.
Ήταν μοιραίο να καταγραφούν τα πρώτα ισχυρά πλήγματα της ακρίβειας στην κατανάλωση, στις αγοραστικές επιλογές των νοικοκυριών, στον τζίρο της αγοράς και των επιχειρήσεων και τελικά στα ίδια τα έσοδα του κράτους. Οι πολίτες δεν χρειάζονταν τη στατιστική και τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για να πιστοποιήσουν αυτό που έχει εδώ και μήνες γίνει οδυνηρή καθημερινότητα: η δραστική περικοπή δαπανών σε βασικά είδη διαβίωσης.
Το γέμισμα του ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου έχει γίνει πολυτέλεια για τη συντριπτική πλειονότητα των καταναλωτών. Οι υπάλληλοι των πρατηρίων έχουν συνηθίσει στην «ταρίφα» των είκοσι ευρώ, αλλά για τους κατόχους των Ι.Χ. αυτό σημαίνει απλώς λιγότερες διαδρομές, λιγότερη χρήση του αυτοκινήτου ή του δικύκλου.
Αυτό το οποίο δεν είχε υπολογίσει η αμέριμνη κυβέρνηση, που αρνείται και να συζητήσει κάποια ελάφρυνση στη φορολογία των καυσίμων, είναι ότι η αναγκαστική μείωση της κατανάλωσης από τους πολίτες αργά ή γρήγορα θα έπληττε και τα έσοδα του κράτους.
Αν και μέχρι στιγμής τα φορολογικά έσοδα διασώζονται χάρη στις ανατιμήσεις και τον υψηλό πληθωρισμό, αφού ό,τι χάνεται από τη μείωση της κατανάλωσης αναπληρώνεται από τα αυξημένα έσοδα που φέρνει ο ΦΠΑ επί των πολύ υψηλότερων τιμών, κάποια στιγμή αυτό το θλιβερό πλεονέκτημα του κράτους θα χαθεί.
Αυτό σημαίνει ότι αν οι ανατιμήσεις συνεχιστούν και τα περισσότερα νοικοκυριά περικόψουν ακόμη πιο πολύ τις δαπάνες τους για διατροφή, καύσιμα, ένδυση, υπόδηση, ηλεκτρικά είδη, ηλεκτρονικές συσκευές ή για διακοπές, που αποτελούν τη μεγάλη ελπίδα για ανάκαμψη του τουριστικού τομέα, τα δημόσια οικονομικά θα ξαναμπούν στη ζώνη του λυκόφωτος.
Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα δεν είναι η εξαίρεση, είναι ο κανόνας. Συμβαίνει σε όλες τις χώρες της Ε.Ε, στις οποίες ο υψηλός πληθωρισμός πλήττει πια όχι μόνο την ψυχολογία, αλλά και την πραγματική κατανάλωση.
Όλες οι κυβερνήσεις και οι ηγεσίες των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. προβληματίζονται πώς θα αποτραπεί μια βίαιη βουτιά της ευρωπαϊκής οικονομίας σε κατάρρευση της κατανάλωσης και τελικά σε ύφεση.
Ωστόσο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι μάλλον η μοναδική που ζει τον μύθο της και ζει στον κόσμο της. Σε μια γυάλα εξωραϊσμού, αυτοθαυμασμού και τρομακτικής έλλειψης επαφής με τη δύσκολη πραγματικότητα. Αυτό την καθιστά ολιστικά επικίνδυνη.
Πηγή: efsyn.gr
