Η κατάρα των Κινέζων «έπιασε» την Ε.Ε.
*Της Μαρίας Ψαρά –
Μια… ανήσυχη χρονιά ξεκίνησε για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Κι αναμένεται να είναι ένα έτος που θα έχει από όλα: πολέμους σε πλήρη εξέλιξη, μεγάλες οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις και πολλές, πολλές εκλογές!
Μετά τις χρονιές της πανδημίας του Covid-19, της ενεργειακής κρίσης και της (σχεδόν) μηδενικής ανάπτυξης, το 2024 θα είναι ένα ακόμα δύσκολο έτος για τις Βρυξέλλες που ετοιμάζονται για πολλές ανακατατάξεις. «ορόσημο» είναι οι ευρωεκλογές του Ιουνίου, που αναμένεται να ανοίξουν ένα νέο γαϊτανάκι συζητήσεων για τα πρόσωπα που θα καθορίσουν την τύχη της Ευρώπης τα επόμενα πέντε χρόνια. Ενας δύσκολος γρίφος, αφού θα πρέπει να τηρηθεί μια ισορροπία σχετικά με το φύλο, την πολιτική οικογένεια και τις χώρες καταγωγής των αξιωματούχων…
Στο μεταξύ, απομένουν λίγοι μόλις μήνες για να ολοκληρωθεί το έργο της παρούσας θητείας των θεσμών. Η βελγική προεδρία της Ε.Ε. που ξεκίνησε την 1η Ιανουαρίου πρέπει να παλέψει με τον χρόνο, για να «κλείσει» όσα περισσότερα θέματα μπορεί πριν αναλάβει την προεδρία η Ουγγαρία (τον Ιούλιο) –που όλοι γνωρίζουν ότι μάλλον θα… μπλοκάρει τις ευρωπαϊκές εξελίξεις– αλλά και πριν η ενισχυμένη Ακροδεξιά στις ευρωεκλογές αναστείλει την πρόοδο σε διάφορα θέματα.
Οι εκλογές θα γίνουν στις 9 Ιουνίου, αλλά η Ευρωβουλή κλείνει στα τέλη Απριλίου. Αυτό σημαίνει ότι οι ευρωβουλευτές θα έχουν μόνο 4 μήνες για να ψηφίσουν περισσότερους από 140 νομοθετικούς φακέλους. Η δε Κομισιόν θα πρέπει να εγκρίνει άμεσα το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο, τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό δηλαδή που θα κρίνει ποιες πολιτικές και πόσο θα υποστηριχθούν ώς το 2027. Τα θέματα είναι σοβαρά: το Κοινοβούλιο θα πρέπει να οριστικοποιήσει –μεταξύ άλλων– βασικούς νόμους όπως το σύμφωνο μετανάστευσης, το νόμο για την τεχνητή νοημοσύνη και τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες της Ε.Ε. Σε αυτά, πρέπει να προστεθούν τα ζητήματα των εργαζομένων στις πλατφόρμες –που έχει ήδη καταρρεύσει– αλλά και μια σειρά ζητημάτων όπως η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και η αναθεώρηση των κανόνων της Ε.Ε. ενόψει διεύρυνσης – μια μακρά συζήτηση που θα αφορά κυρίως, αλλά όχι μόνο, τη λήψη αποφάσεων με ομοφωνία.
Στο… Game of Thrones των Βρυξελλών, τα μέτωπα, αλλά και τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Θα μείνει η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν στη θέση της προέδρου της Κομισιόν; Αμφίβολο, μετά την στάση που έσπευσε να υιοθετήσει στον πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς, η οποία κλόνισε την εμπιστοσύνη πολλών κρατών-μελών. Θα βρεθεί όμως κάποιο άλλο καταλληλότερο πρόσωπο; Είναι ένα ερώτημα.
Θα πάει η Φον Ντερ Λάιεν στο ΝΑΤΟ; Κι αυτό είναι πιθανό, παρόλο που οι «δικοί της» το απορρίπτουν προς το παρόν. Για τη θέση αυτή προαλείφεται ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας (ο οποίος βρίσκεται υπό αποχώρηση) Μαρκ Ρούτε, που θεωρείται ένα «αξιοποιήσιμο» πρόσωπο στο γαλαξία των Ευρωπαίων αξιωματούχων.
Και ποιος θα διαδεχθεί τον Σαρλ Μισέλ στη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του οποίου η θητεία λήγει και δεν μπορεί να ανανεωθεί ξανά; Μέχρι πρότινος ακουγόταν το όνομα του Σοσιαλιστή Πορτογάλου πρωθυπουργού Αντόνιο Κόστα, ο οποίος όμως «κάηκε» λόγω σκανδάλων στην κυβέρνησή του που τον οδήγησαν σε παραίτηση. Την ίδια τύχη είχε και η φήμη για την πρώην Φινλανδή πρωθυπουργό Σάνα Μαρίν, η οποία αποχώρησε άδοξα από την εξουσία της χώρας της. Οι άλλες επιλογές που έχουν ακουστεί είναι μάλλον αδύναμες.
Πάντως, παρά τις φήμες στην Ελλάδα περί του αντιθέτου, το όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν έχει ακουστεί στους διαδρόμους των Βρυξελλών για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Θα ήταν σίγουρα μια καλή υποψηφιότητα για την ευρωδεξιά του ΕΛΚ, αν το όνομά του δεν είχε αμαυρωθεί από το σκάνδαλο των υποκλοπών. Σε μια εποχή που οι Βρυξέλλες έχουν ανοίξει πόλεμο με τον Ορμπαν της Ουγγαρίας και που η Ευρώπη κουνάει το δάκτυλο για το κράτος Δικαίου στις υποψήφιες για ένταξη χώρες, η Ε.Ε. δεν θα μπορούσε να δώσει την προεδρία του Συμβουλίου σε έναν πρωθυπουργό με βαριά ακόμα τη σκιά του σκανδάλου πάνω του.
Για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τα πράγματα είναι πιο εύκολα και θα κριθούν εν πολλοίς από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Η νυν πρόεδρος Ρομπέρτα Μέτσολα θεωρείται επιτυχημένη, αλλά η ισορροπία των πολιτικών δυνάμεων εντός της Ευρωβουλής θα δώσει τις απαντήσεις.
Κι αυτό γιατί είναι η πρώτη χρονιά που η ανησυχία της σύμπραξης όλων των δυνάμεων της Ακροδεξιάς είναι υπαρκτή. Οι προβλέψεις από Ευρωπαίους αναλυτές όπως η πλατφόρμα Europe Elects καταγράφουν αποδυνάμωση των σοσιαλδημοκρατών και των φιλελευθέρων, οι οποίοι μπορούν να διατηρήσουν τη δεύτερη και την τρίτη θέση, αλλά κινδυνεύουν από την αύξηση των συντηρητικών (ECR) και της ομάδας ID της Ακροδεξιάς, που υπό ορισμένες συνθήκες και αν συνεργάζονταν, θα μπορούσαν να βρεθούν στην τρίτη ή και ακόμα τη δεύτερη θέση.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι αβέβαιο αν μπορεί να συνεχιστεί η εναλλαγή του ΕΛΚ και των σοσιαλιστών στην προεδρία του Κοινοβουλίου, κάτι που θα ανατρέψει μια παράδοση χρόνων. Μέχρι στιγμής, οι ακροδεξιοί δεν έχουν καταφέρει να βρουν κοινή συνισταμένη, ωστόσο, η εξουσία μπορεί να τους ανοίξει την όρεξη.
Πέρα από τις ευρωεκλογές, όμως, είναι και οι εκλογές σε άλλα μέρη του πλανήτη που αναμένεται να ανακατέψουν την τράπουλα και να επηρεάσουν τις εξελίξεις. Με βασική αναμέτρηση αυτή του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, η Ε.Ε. θα κληθεί να προσαρμόσει τις πολιτικές και τις δυνατότητές της για μια σειρά ανοιχτών ζητημάτων που δεν πρόκειται να κλείσουν άμεσα.
Το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών θα κρίνει μια σειρά από ζητήματα, όπως τη συνέχιση ή μη της υποστήριξης της Ουκρανίας στον πόλεμο με τη Ρωσία, τις σχέσεις με την Κίνα, αλλά και την οικονομική ανάπτυξη. Ερώτημα παραμένει και αν η Ε.Ε. θα μπορέσει τελικά να οριστικοποιήσει εμπορικές συμφωνίες με εταίρους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Τα ερωτήματα είναι πολλά, οι απαντήσεις εκκρεμούν. «Την κατάρα μου να ’χεις και να γεννηθείς σε μια ενδιαφέρουσα εποχή», λένε οι Κινέζοι. Η κατάρα τους έπιασε.
Πηγή: efsyn.gr
