Νέο θανατηφόρο εργατικό ατύχημα σήμερα το μεσημέρι, στις εγκαταστάσεις της Βιομηχανίας Λιπασμάτων, στην Καβάλα την ώρα της συντήρησης ενός μηχανήματος. Το θύμα, εργαζόμενος 30 χρονών, ο οποίος σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες κλήθηκε να κάνει συντήρηση σε ένα μηχάνημα το οποίο αποδείχτηκε ότι ήταν εν λειτουργία. Ο θάνατος του διαπιστώθηκε στο Νοσοκομείο της Καβάλας.
Το Σωματείο Εργαζομένων, όπως υπενθυμίζει σε ανάρτηση του ο εκπρόσωπος Τύπου της ΓΣΕΕ, Δ. Καραγεωργόπουλος, προειδοποιεί εδώ και χρόνια για το γεγονός ότι υπολειτουργούν οι εγκαταστάσεις (σ.σ. γίνεται επεξεργασία νιτρικής αμμωνίας που υπό προϋποθέσεις λειτουργεί ως μηχανή έκρηξης) και ελλοχεύει κίνδυνος σοβαρού ατυχήματος, που μπορεί να τινάξει την Καβάλα στον αέρα.
Η κατάσταση στα Λιπασματα Καβάλας έχει καταγγελθεί πολλές φορές, καθώς συνήθως ανειδίκευτο προσωπικό καλείται να εργαστεί μέσω δεκάδων παρένθετων εταιρειών, σε έναν τομέα υψηλής επικινδυνότητας στη βαριά βιομηχανία.
Ανακοίνωσή της ΤΕ ΚΚΕ Καβάλας σημειώνει:
«Σήμερα ένας εργάτης στην Καβάλα δεν γύρισε στο σπίτι του μετά τη βάρδια στο κάτεργο της ΒΦΛ. Έναν νέο άνθρωπο δεν θα τον ξαναδούνε οι δικοί του άνθρωποι, οι συνάδελφοί του. Τα συλλυπητήρια και το κουράγιο, ξέρουμε ότι δεν μπορούν να απαλύνουν τον πόνο.
Τα μέτρα ασφαλείας στο εργοστάσιο έχουν γίνει κενό γράμμα μπρος στην εντατικοποίηση, στην ελαχιστοποίηση του κόστους συντήρησης, στο σπρώξιμο για να βγει η παραγωγή, να καλυφθούν οι παραγγελίες.
Το τραγικό νέο ήταν η μοιραία συνέχεια των σοβαρών εργατικών ατυχημάτων που συνέβησαν στο εργοστάσιο τους τελευταίους μήνες. Οι καταγγελίες και οι κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις του ΚΚΕ, η απαίτηση για ελέγχους και μέτρα, αντιμετωπίστηκαν από την κυβέρνηση με τις συνήθεις υπεκφυγές, την απαξίωση ακόμα και στο να δοθούν απαντήσεις και την συνήθη κατάληξη: “όλα καλώς καμωμένα”. Η εργοδοσία έκανε κάθε προσπάθεια να συγκαλύψει τις εγκληματικές ευθύνες της.
Αντίθετα με όσα στηρίζουν και νομοθετούν τα κόμματα του κεφαλαίου, η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν συμβαδίζει με τα δικαιώματα των εργαζομένων. Γίνεται καθεστώς η υπερεργασία, η εργολαβοποίηση, η σιγή νεκροταφείου για τις συνθήκες δουλειάς. Διαλύεται και ιδιωτικοποιείται ό,τι είχε απομείνει από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. “Παράπλευρη απώλεια” γίνονται ακόμα και οι ζωές.
Μόνο αποκούμπι για τους εργαζόμενους είναι η οργάνωση και η διεκδίκηση με τα σωματεία τους, σωματεία που πρέπει να είναι στα χέρια τους και να παλεύουν για τα συμφέροντά τους κι όχι καρικατούρες – σφραγίδες στα χέρια των εργοδοτών.
- Να διερευνηθεί, χωρίς συγκαλύψεις, η νέα δολοφονία.
- Να επιβληθούν όλα τα μέτρα και οι έλεγχοι, ώστε οι εργάτες να ξέρουν ότι θα γυρίσουν στα σπίτια τους όρθιοι.
- Να στηριχθεί η οικογένεια του εργάτη που σκοτώθηκε».
Πηγή: left.gr & 902.gr
