Ο Νάσος Αθανασίου δημοσιογράφος μιας άλλης γενιάς η οποία ζώντας σημαντικά πολιτικά γεγονότα, απέκτησε πολιτικό ένστικτο, λέει μεγάλες αλήθειες σε μία συνέντευξη του στην εφημερίδα Παρασκήνιο.
Μία απ΄ αυτές είναι πολύ επίκαιρη. Την ώρα που γίνονται εκδηλώσεις με θέμα «ποιος θα σταθεί απέναντι στην κυριαρχία Μητσοτάκη», ο κ. Αθανασίου λέει ότι «ο πρωθυπουργός ενσαρκώνει μια παλιά αμερικανική ρήση: «Καλός διευθυντής δεν είναι όποιος ξέρει τη δουλειά, αλλά όποιος ξέρει να βρίσκει εκείνους που ξέρουν τη δουλειά». Και δεν εννοώ τους υπουργούς του, αλλά τους επαγγελματίες που –έμμεσα ή άμεσα– έχει προσλάβει».
Ότι υπάρχει «πολιτική κυριαρχία» ενός πολιτικού με τα χαρακτηριστικά του κ. Μητσοτάκη, είναι από μόνο του ένα θέμα που θα έπρεπε όλους να μας προβληματίζει.
Ο κ. Αθανασίου δημοσιογράφος αλλά και πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν «μασά τα λόγια του» και για την αντιπολίτευση.
«Χρειάζεται ανασύνταξη και ανασύνθεση» γενικά στην αντιπολίτευση, λέει στο «Π» ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Αθανασίου, προσθέτοντας ότι «απαιτούνται αμοιβαίες μετατοπίσεις θέσεων απ’ όλους, αλλά στα πολιτικά μας πράγματα τούτο θεωρείται προδοσία. Ο δογματισμός δεν πέθανε».
Απαντώντας σε ερώτηση για την κυριαρχία Μητσοτάκη απαντά:
«Το αποτέλεσμα αυτό δεν οφείλεται βέβαια στις ικανότητες του κ. Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός ενσαρκώνει μια παλιά αμερικανική ρήση: «Καλός διευθυντής δεν είναι όποιος ξέρει τη δουλειά, αλλά όποιος ξέρει να βρίσκει εκείνους που ξέρουν τη δουλειά». Και δεν εννοώ τους υπουργούς του, αλλά τους επαγγελματίες που –έμμεσα ή άμεσα– έχει προσλάβει. Μισθοδοτεί γενναία ικανούς ανθρώπους που έχουν καλές σπουδές και επαρκή εμπειρία ο καθένας στο αντικείμενό του. Σε πλήρη αντίθεση, κάποιοι στην αντιπολίτευση είχαν μανία στο να διαλέγουν συμβούλους «από το πανέρι της οδού Αθηνάς», όπως έλεγαν οι παλιοί Αθηναίοι.
Τελικά, η ερμηνεία που δίνω είναι απλή. Πληρώνουμε ακόμη την ήττα. Δεν έχει τώρα σημασία αν είναι άδικη. Σημασία έχει ότι είναι μεγάλη. Είναι συντριβή. Κατακερμάτισε την αντιπολίτευση. Χρειάζεται ανασύνταξη και ανασύνθεση, πράγματα δύσκολα και χρονοβόρα».
Ποια είναι η άποψη του για τη νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ;
«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μέλλον υπό τη νέα του ηγεσία. Οποιαδήποτε πρότασή του θα μείνει στα χαρτιά, γιατί μοιάζει σαν να βγαίνει από ντισκοτέκ και όχι από πολιτικό εργαστήριο».
Όσο για τη Νέα Αριστερά υποστηρίζει ότι «αν κρατηθεί στη σύγχρονη πλευρά της ιστορίας, έχει βάσιμες ελπίδες. Αλλά ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος, γεμάτος ανηφόρες. Το ζήτημα είναι να αποδειχθεί πράγματι νέα. Αυτό είναι το κλειδί της πόρτας που ανοίγεται στα υπολογίσιμα εκλογικά ακροατήρια. Μεγάλο το στοίχημα, διότι έχουμε διαστρεβλώσει την έννοια του νέου. Το νέο δεν κρίνεται από το ωραίο χαμόγελό σου, ούτε από την υπέροχη κόμμωσή σου, αλλά από την ικανότητά σου να αλλάζεις σκουριασμένες αντιλήψεις και να σκίζεις άχρηστες συνταγές. Αυτά χρειάζονται πρωτίστως αλλαγή. Αλλά, δυστυχώς, συχνά αλλάζουμε τα πρόσωπα… για μην αλλάξουν οι αντιλήψεις! Κοροϊδεύουμε και κοροϊδευόμαστε».
Ο κ. Αθανασίου υποστηρίζει ότι «η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ζυγίστηκε ήδη και βρέθηκε πολύ ελαφριά. Στις ευρωεκλογές θα σφραγιστεί απλώς ένα αποτέλεσμα ήδη γνωστό, μέσες άκρες».
Πιστεύει στην ανάγκη δημιουργίας κοινού μετώπου με το ΠΑΣΟΚ;
«Οφείλουμε να υπερβούμε τις διαιρέσεις και τις περιχαρακώσεις του παρελθόντος. Άλλαξαν τα πράγματα. Γυρίσαμε πολύ πίσω. Δεν θα ήταν χωρίς επιχειρήματα εκείνος που θα ισχυριζόταν ότι βρισκόμαστε στις… 22 Δεκεμβρίου του 1954! Αναζήτησα στον Σπύρο Λιναρδάτο («Από τον εμφύλιο στη χούντα») το ιστορικό προηγούμενο του κατακερματισμού της αντιπολίτευσης. Τέλος του ’54, τέσσερα κόμματα της αντιπολίτευσης άρχιζαν να συζητούν πώς θα συγκροτήσουν ενιαία παράταξη. Χρειάστηκαν οκτώ χρόνια για να συμφωνήσουν, αλλά, όταν συμφώνησαν, άρχισαν από το 1963 να κερδίζουν εκλογές. Εκείνοι χρειάστηκαν οκτώ χρόνια. Ελπίζω ότι τώρα, στον 21ο αιώνα, θα χρειαστούν πολύ λιγότερα.
Πηγή: militaire.gr
