*Γράφει ο Νάσος Ηλιόπουλος – Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. βρίσκεται ακόμα μέσα στον εκλογικό κύκλο που όρισε το αρνητικό αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών. Για την ακρίβεια, το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών κατέγραψε ακόμα μεγαλύτερη υποχώρηση των δυνάμεών μας. Οι θετικές ρωγμές που υπήρξαν στον 2ο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών προφανώς αποτελούν μια θετική εξέλιξη, χωρίς όμως να ακυρώνουν τη μεγάλη εικόνα. Το αποτέλεσμα, λοιπόν, δεν δικαιολογεί πανηγυρισμούς ή συμπεράσματα ότι «έκλεισε ο κύκλος της ήττας».
Είναι ορατός πια ο κίνδυνος παγίωσης ενός πολιτικού συστήματος του 1,5 κόμματος, με ηγεμονία της Ν.Δ. και συνολική αδυναμία των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων να την αμφισβητήσουν. Μπροστά σε αυτή την εξέλιξη δυνάμεις της Ακρας Δεξιάς είναι πολύ πιθανόν να καταφέρουν να διευρύνουν τη δυναμική τους.
Προφανώς και υπάρχει η ανάγκη για τη δημιουργία μετωπικών δράσεων, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Αυτή η συζήτηση, όμως, δεν μπορεί να γίνεται με όρους ρευστοποίησης και διάλυσης του πολιτικού μας χώρου. Επίσης, δεν μπορεί να διεξάγεται χωρίς να βλέπουμε τη διάθεση των άλλων δυνάμεων. Δεν αναφέρομαι μόνο στην απουσία μετωπικής λογικής στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις. Ας αναλογιστούμε ότι όταν πριν από λίγες εβδομάδες στη Βουλή ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την 13ωρη εργασία, οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ στη ΓΣΕΕ αρνήθηκαν την προκήρυξη 24ωρης απεργίας.
Πώς απαντά όμως ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.; Η συγκυρία συνεχίζει να ορίζεται κυρίαρχα από την κρίση ακρίβειας και τη μείωση του πραγματικού εισοδήματος. Η στρατηγική της κυβέρνησης αποτυπώνεται ξεκάθαρα στη λογική της φθηνής εργασίας και της προστασίας των υπερκερδών που παράγει ο «πληθωρισμός απληστίας». Σε αυτό το πλαίσιο η τοποθέτηση του νέου μας προέδρου, Στέφανου Κασσελάκη, στον ΣΕΒ ήταν φυσιολογικό να γεννήσει απορίες και διαφωνίες. Η τοποθέτηση ότι το «κεφάλαιο αποτελεί παράγοντα ευημερίας και μείωσης των ανισοτήτων» στην πραγματικότητα απλά αναπαράγει το νεοφιλελεύθερο δόγμα των trickledown economics. Ταυτόχρονα, η αναφορά ότι δεν χρειάζεται καμία φορολογία αλλά μείωση της σπατάλης του κράτους, σε συνθήκες καταγραφής υπερκερδών ακυρώνει μια βασική μας προεκλογική θέση.
Το πρόβλημα εδώ είναι πολλαπλό. Εχουμε την υιοθέτηση θέσεων ξένων προς κάθε παράδοση της Αριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας 1, οι οποίες αδυνατούν να περιγράψουν μία εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Η ενίσχυση των μισθών, η μείωση του χρόνου εργασίας (που έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, με τραγικά αποτελέσματα και στα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα) και η αυστηρή φορολογία των υπερκερδών αποτελούν κρίσιμα στοιχεία ενός πολιτικού σχεδίου υπέρ της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Ταυτόχρονα, η κλιματική κρίση και η κατάρρευση των υποδομών θέτουν συγκεκριμένα επίδικα. Ποιος θα πληρώσει αυτή την κρίση; Οσο δεν αλλάζει το παραγωγικό μοντέλο και όσο δεν προχωράμε σε ένα πράσινο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τότε και αυτή την κρίση την πληρώνουν οι πιο αδύναμοι. Επένδυση σε υποδομές, δίκτυα και μεταφορές δεν μπορεί να γίνει χωρίς πόρους. Μια χώρα στην οποία οι έμμεσοι φόροι είναι πάνω από τους άμεσους, είναι μια χώρα που αδυνατεί να επενδύσει στο μέλλον και ταυτόχρονα οξύνει τις ανισότητες.
Θα επανέλθω στην αρχική παρατήρηση. Οι τελευταίες μετρήσεις επιβεβαιώνουν ότι βρισκόμαστε μέσα στον εκλογικό κύκλο της ήττας, με συνεχιζόμενη μάλιστα φθορά. Η δομική αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να εκφράσει τον προοδευτικό κόσμο που απομακρύνεται από εμάς, αποτελεί στοιχείο της νέας κατάστασης του «1,5 κόμματος». Η ταυτόχρονη ενίσχυση των δυνάμεων του ΚΚΕ και μικρότερων δυνάμεων της Αριστεράς είναι αποτέλεσμα της δικής μας κρίσης. Το κρίσιμο ερώτημα λοιπόν είναι η ίδια η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Οταν νιώθεις και βλέπεις ένα λάθος, έχεις την ευθύνη να μιλήσεις. Μία ηγεσία η οποία αρνείται να δει την πραγματικότητα είναι σίγουρο ότι θα οξύνει περισσότερο το κυνήγι του «εσωτερικού εχθρού». Είναι αλήθεια ότι η μυθολογία δύσκολα μπορεί να απαντηθεί, αλλά η σημερινή μας κατάσταση είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών και όχι εσωτερικών εχθρών. Ταυτόχρονα, όμως, όσοι και όσες αισθανόμαστε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. βρίσκεται σε λάθος πορεία, έχουμε την ευθύνη να προστατεύσουμε τα πολιτικά χαρακτηριστικά της συζήτησης. Η τοξικότητα και οι χυδαίες προσωπικές επιθέσεις, που πολλοί από εμάς αντιμετωπίζουμε, δεν μπορούν να δικαιολογήσουν άστοχες τοποθετήσεις ακόμα και σε εκπομπές που μέχρι χθες η θεματολογία τους ήταν αποκλειστικά τα life style θέματα. Ο κίνδυνος συνολικής απαξίωσης είναι εδώ. Ταυτόχρονα, όμως, είναι στο χέρι μας να συζητήσουμε και να μιλήσουμε πολιτικά, με σεβασμό στους αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες.
1. Υπό αυτή την έννοια το πρόσφατο ρεπορτάζ του Δημήτρη Ψαρρά σε σχέση με την αρθρογραφία του Στέφανου Κασσελάκη, δυστυχώς αναδεικνύει σημαντικές συνέχειες και όχι τομές στην πολιτική του σκέψη.
* Ο Νάσος Ηλιόπουλος είναι βουλευτής και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Πηγή: efsyn.gr
