Ο πρωθυπουργός του “επιτελικού” κράτους, εμφανίστηκε σήμερα στο θηριώδες, από πλευράς ημερήσιας διάταξης, Υπουργικό Συμβούλιο ως “σερίφης”, κραδαίνοντας τη σπάθα της τιμωρίας για νέους, έφηβους και τις οικογένειές τους, αναφερόμενος στο θέμα της νεανικής και εφηβικής βίας και παραβατικότητας, θέτοντας σύσσωμη την ελληνική κοινωνία και τις οικογένειες στη θέση του κατηγορούμενου και αποσύροντας τις ευθύνες του κράτους και ενός ολόκληρου συστήματος που βυθίζει τη νεολαία στα αδιέξοδα και τη βαρβαρότητα.
Με “άριστο” κυνισμό εισήγαγε μία… διευρυμένη έννοια της “ατομικής ευθύνης”, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτή και την “οικογενειακή ευθύνη”!
Το άλλοθι της κυβέρνησης θα είναι πάλι ένα κουμπί, το οποίο ονόμασε «Safe Youth», το οποίο θα πατάνε τα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο. Κατ’ άλλα, τον πρώτο λόγο φαίνεται πως θα έχει η κρατική καταστολή, οι ποινές, ο φόβος.
Εκείνο που δεν συμπεριελήφθη στη “σερίφικου” τύπου αναφορά του σε αυτό το πολύ σοβαρό θέμα, είναι οι προσλήψεις σε όλα τα σχολεία κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων, η στήριξη και ενίσχυση των γονέων, η συνεισφορά του σχολείου με προγράμματα που ενισχύουν τη φαντασία, τη δημιουργικότητα, την αλληλεγγύη και τελικά πουθενά δεν ακούστηκε η ενίσχυση του εισοδήματος των οικογενειών ώστε να μη βυθίζονται στη φτώχεια, το αδιέξοδο και την απελπισία.
Διότι, τελικά αυτό που ενδιαφέρει το αστικό κράτος είναι ο έλεγχος των νέων, η τιμωρία, ο περιορισμός, η καταστολή, η δημιουργία μιας φοβισμένης και ακρωτηριασμένης νεολαίας.
Κάτω από τον όρο «παραβατικότητα» η κυβέρνηση τσουβαλιάζει κάθε είδους συμπεριφορές και αντιδράσεις των νέων, που τα όνειρα, οι προσδοκίες και οι ανάγκες τους ασφυκτιούν και συνθλίβονται από την οικονομική και κοινωνική βαρβαρότητα που ζουν καθημερινά.
Ενα τέτοιο παράδειγμα είναι οι εξαγγελίες για «το κινητό στην τσάντα», οι οποίες διαφημίστηκαν ως μέτρο για την πάταξη φαινομένων bullying και έκθεσης ανθρώπων στο διαδίκτυο, εκπαιδευτικών και μαθητών. Η κοροϊδία γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών δεν έχει όριο! Το κινητό δεν είναι η αιτία, αλλά το μέσο με το οποίο εκφράζονται μέχρι τώρα τέτοια κοινωνικά αδιέξοδα.
Είπε συγκεκριμένα: «Μας έχει απασχολήσει πάρα πολύ το ζήτημα της ανήλικης παραβατικότητας που παρατηρείται πιο έντονα με το άνοιγμα των σχολείων. Με τις παρεμβάσεις που έχουμε κάνει στον ποινικό κώδικα έχουμε δείξει καλά αντανακλαστικά. Αυστηρότερη ποινική μεταχείριση για οπλοκατοχή στους νέους. Απαλλαγή κατηγορουμένων όταν επιστρέφουν κλοπιμαία. Η συμπεριφορά θα λειτουργεί ως απλό ελαφρυντικό. Το ζήτημα της παραβατικότητας είναι ζήτημα πολυσύνθετο. Αφορά τις ίδιες τις οικογένειες. Το κράτος δεν μπορεί να υποκαταστήσει την οικογένεια, τον βασικό πυρήνα ανατροφής των παιδιών, έχουμε δυνατότητα να αυστηροποιήσουμε τις ποινές, θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον»
Και κάπως έτσι για άλλη μια φορά απεκδύθηκε κάθε πολιτικής ευθύνης, αποσιώπησε κάθε συστημική ευθύνη και έβαλε τις οικογένειες και τους γονείς στο στόχαστρο, προειδοποιώντας για αυστηρές ποινές… και ποιος ξέρει… ίσως και για μια πιο σύγχρονη εκδοχή του νόμου “4000 περί τεντιμποϊσμού” (;). Οι κυβερνώντες με τα απειλές των ποινών προσπαθούν να κρύψουν τη σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος που υπηρετούν. Ενός συστήματος που γεννά και αναπαράγει τη βία με τον πιο ωμό τρόπο σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής.
ΠΗΓΗ: imerodromos.gr
ΦΩΤΟ: ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ / EUROKINISSI
