«Η σιωπή σας θα γίνει αντικείμενο μελέτης από τα εγγόνια σας». Αυτό το σύνθημα έγραφε το πλακάτ που κρατούσε μια διαδηλώτρια, με την παλαιστινιακή κεφίγια τυλιγμένη γύρω από το κεφάλι και τον λαιμό της, σε μια φωτογραφία που ανέβασε στο τουίτερ το βρετανικό συγκρότημα των Massive Attack, από τους καλλιτέχνες που έχουν πάρει εξ αρχής σαφή θέση υπέρ της Γάζας όλο αυτό το διάστημα του γενοκτονικού πολέμου που έχει εξαπολύσει το Ισραήλ.
Δεν γνωρίζουμε αν η διαδήλωση γινόταν στη Βρετανία, στις ΗΠΑ ή αλλού. Το σύνθημα όμως ταιριάζει άνετα στις κυβερνήσεις πολλών χωρών, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας.
Υστερα από επτάμισι μήνες ανελέητης σφαγής, ακόμα και ύστερα από τη βάρβαρη επίθεση σε καταυλισμό αμάχων στη Ράφα και τις φρικιαστικές εικόνες που ήρθαν από εκεί, στις οποίες κανένα ανθρώπινο μάτι δεν μπορούσε να σταθεί πάνω από μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου, ακόμα και τότε, πολλές δυτικές κυβερνήσεις επέλεξαν την εκκωφαντική σιωπή.
Κάτι πήγε να ψελλίσει η υποκριτική Ευρωπαϊκή Ενωση για «επανεξέταση» των σχέσεών της με το Ισραήλ. Ο ολίγιστος Μπάιντεν, κόντρα σε μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης στην ίδια του τη χώρα, μουρμούρισε κι εκείνος κάτι μισόλογα για προστασία των αμάχων, ενώ την ίδια στιγμή εξοπλίζει τον χασάπη Νετανιάχου με περισσότερα όπλα για να διαπράξει κι άλλες σφαγές.
Ευτυχώς, δεν είναι όλοι ίδιοι. Χθες, η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Νορβηγία αναγνώρισαν επίσημα το παλαιστινιακό κράτος, μια κίνηση ύψιστης πολιτικής σημασίας που σπάει την ομοιομορφία της εξοργιστικής ανοχής απέναντι στο Ισραήλ.
Ωρύεται το κράτος-τρομοκράτης και απειλεί «θα βλάψουμε όσους μας βλάψουν». Θα πρέπει όμως να μαζέψει πολλά πολεμοφόδια παντός είδους για να πολεμήσει όλους τους «εχθρούς». Τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων από τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ μέχρι τους δρόμους του Λονδίνου, του Παρισιού ή της Μαδρίτης, αλλά και τις πρωτεύουσες του αραβικού κόσμου που απαιτούν άμεση εκεχειρία και τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους.
Αυτό που κρίνεται πλέον στη Γάζα δεν είναι τόσο τα διάφορα γεωπολιτικά συμφέροντα, όσο η ανθρωπιά μας. Αβολο ίσως για κάποιους, αλλά δεν υπάρχει μέση οδός. Ή θα είμαστε με την Παλαιστίνη και την ανθρωπιά ή με την αποκτήνωση. Οπως έγραφε και το πλακάτ, τα εγγόνια μας θα μας κρίνουν.
Πηγή: efsyn.gr