Ηταν κακή η ιδέα της κυβέρνησης να επιτεθεί στον διασώστη Ιάσωνα Αποστολόπουλο επιχειρώντας να πλήξει τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Πρώτον, γιατί δείχνει ότι, στην αγωνία της να συσπειρώσει με τόσο φτηνιάρικο τρόπο τη δεξιά και ακροδεξιά της βάση, περιφρονεί τη στοιχειώδη ευαισθησία του μεσαίου χώρου.
Δεύτερον, γιατί στην αντιπαράθεση αυτή το ηθικό πλεονέκτημα του Αποστολόπουλου είναι τεράστιο, ενώ η ελληνική κυβέρνηση τρέχει κάθε τόσο να τα μπαλώσει – πότε για την ελευθερία του Τύπου, πότε για τις διώξεις εισαγγελέων, πότε για τις παράνομες επαναπροωθήσεις.
Τρίτον, γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει παραδεχτεί ότι ο Αποστολόπουλος έχει δίκιο καρατομώντας τον επικεφαλής της Φροντεξ, τον οποίο ο Μηταράκης βράβευε. Τέταρτον, γιατί όλοι θυμήθηκαν ότι ο Αποστολόπουλος ήταν να βραβευτεί από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά η Σακελλαροπούλου έκανε πίσω γιατί αντέδρασε ο Μπογδάνος.
Άλλωστε, το θέμα των βίαιων επαναπροωθήσεων στη θάλασσα, των απαγωγών και των ξυλοδαρμών προσφύγων δεν το θέτει μόνο ο Αποστολόπουλος. Το έχουν θέσει διεθνή δημοσιεύματα, έχει συζητηθεί στο Ευρωκοινοβούλιο, το έχει θέσει στις ελληνικές Αρχές η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Και η ελληνική κυβέρνηση, αντί να δεχτεί παρατηρητές για να αποδείξει ότι σέβεται το Διεθνές Δίκαιο, απαντάει «είναι ψέματα γιατί η Ελλάδα δεν κάνει τέτοια» και «προσβάλλετε τους άντρες και τις γυναίκες του Λιμενικού μας».
Πουλάνε στον κόσμο λεβεντοορμπανισμό για να ξεχάσει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Να δούμε πώς θα πάει αυτό.
*Το κύριο άρθρο στην εφημερίδα “Η ΑΥΓΗ”