Καλπάζουν οι εξελίξεις στους κόλπους της Αριστεράς με επίκεντρο τις διεργασίες που γίνονται μεταξύ των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που αποχώρησαν, αφήνοντας αισθητά συρρικνωμένο και πληγωμένο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο πολιτικός χρόνος είναι ιδιαίτερα συμπυκνωμένος και τα μέλη της «Ομπρέλας» και των «6+6» συνεδριάζουν αυτό το Σαββατοκύριακο με την ατζέντα να περιλαμβάνει κρίσιμους πολιτικούς και οργανωτικούς στόχους για την επόμενη μέρα εκτός ΣΥΡΙΖΑ.
Το διακύβευμα είναι η συγκρότηση των αποχωρήσαντων σε πολιτικό σώμα εντός των επόμενων ημερών, που θα μπορεί να παρεμβαίνει οργανωμένα στον πολιτικό διάλογο της Αριστεράς και της κοινωνίας εντός και εκτός Βουλής με τις απαραίτητες αποστάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη στον λόγο και τη φυσιογνωμία. Τα στελέχη των διασπαθέντων συνιστωσών έχουν δηλώσει ότι βασικός στόχος είναι η συγκρότηση Κοινοβουλευτικής Ομάδας στο άμεσο μέλλον, με τις αποφάσεις να αναμένονται ακόμη και στις αρχές της εβδομάδας.
Τα δεδομένα αυτή τη στιγμή είναι συγκεκριμένα: Από τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποχωρήσει 11 βουλευτές και ο αριθμός είναι επαρκής για τη συγκρότηση Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Όπως είπε χαρακτηριστικά, χθες, ο Αλέξης Χαρίτσης, «εμάς αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να έχουμε μια παρουσία μαχητική και τεκμηριωμένη και να συνενώσουμε τις δυνάμεις μας με πολλούς άλλους». Ο βουλευτής Μεσσηνίας των «6+6» είναι το πρόσωπο που φαίνεται να συγκεντρώνει τη συναίνεση για τη θέση του Προέδρου της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Τα διαδικαστικά της συγκρότησης Κ.Ο. προβλέπουν ότι όλα αυτά τα μέλη θα υποβάλλουν μια δήλωση προς τον Πρόεδρο της Βουλής, ώστε και τυπικά να συγκροτηθεί η Κοινοβουλευτική Ομάδα, η οποία θα έχει κάποια προνόμια, δεν θα έχει όμως χρηματοδότηση. Ο νέος φορέας δικαιούνται και μετακλητούς υπαλλήλους. Δικαιούνται τη συμμετοχή στη Διάσκεψη των Προέδρων που είναι το κορυφαίο κοινοβουλευτικό όργανο, όπως και στις υπόλοιπες κοινοβουλευτικές επιτροπές, οπότε αναμένεται η πρώτη εμφάνιση της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας συγκροτημένη σε σώμα στη συζήτηση του προϋπολογισμού. Εκεί θα δοκιμαστεί και η πολιτική του δράση ως δύναμη της αντιπολίτευσης.
Για την ύπαρξη πολιτικού κενού έκανε λόγο ο ανεξαρτητοποιημένος βουλευτής Νάσος Ηλιόπουλος, ο οποίος είπε στην τηλεόραση του Star «Μέσα στις επόμενες ημέρες θα συνταχθεί η κοινοβουλευτική ομάδα. Δεν έχουν παρθεί οι τελικές αποφάσεις», δήλωσε χαρακτηριστικά στον τηλεοπτικό σταθμό Star ο Νάσος Ηλιόπουλος.
Σημείωσε επίσης πως «ο ΣΥΡΙΖΑ οποιονδήποτε διαφώνησε με τη νέα πολιτική που ασκεί, τον ονόμασε εσωτερικό εχθρό» και υποστήριξε ότι οι εννέα βουλευτές «δεν έκαναν λευκή απεργία».
Κάθε άλλο παρά «βελούδινο» το διαζύγιο
Πάντως, η διάσπαση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει πάρει τα χαρακτηριστικά ενός πολύ δύσκολου διαζυγίου, με τις επιθέσεις και αντεγκλήσεις για το ποιος φέρει την ευθύνη να λαμβάνουν πλέον προσωπικό χαρακτήρα. Τελευταία πράξη του έργου η αντιπαράθεση του προέδρου του κόμματος, Στέφανου Κασσελάκη, με την Έφη Αχτσιόγλου μετά την ανάρτηση του πρώτου, στην οποία επιμένει ότι πίσω από την αποχώρηση των βουλευτών της ομάδας 6+6 δεν βρίσκονται ιδεολογικοί λόγοι, αλλά λόγοι πικρίας, «γιατί δεν κέρδισαν τις εσωκομματικές εκλογές», μεταξύ άλλων. Εισέπραξε στη συνέχεια τη σκληρή απάντηση της ομάδας Αχτσιόγλου περί «χυδαιότητας», ενώ σημείωσαν ότι «για άλλη μια φορά απαντά στην πολιτική κριτική με προσωπικές επιθέσεις».
Σε κάθε περίπτωση, η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία είναι γεγονός και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν η αποχώρηση των εννέα βουλευτών της ομάδας 6+6 (Σία Αναγνωστόπουλου, Έφη Αχτσιόγλου, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, Νάσος Ηλιόπουλος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, Μερόπη Τζούφη, Οζγκιούρ Φερχάτ, Θεανώ Φωτίου, Αλέξης Χαρίτσης), μετά και την αποχώρηση των Πέτης Πέρκα και Ευκλείδη Τσακαλώτου θα είναι το τέλος του δράματος. Άλλωστε, εκτός από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος, που έχει μείνει πλέον με 36 βουλευτές, απώλειες έχει και η ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην Ευρωβουλή, καθώς μετά την αποχώρηση του Στέλιου Κούλογλου, του Πέτρου Κόκκαλη και του Δημήτρη Παπαδημούλη έχει πλέον μόλις δύο μέλη.
Φυλλοροεί η Νεολαία του κόμματος
Εντός του Σαββατοκύριακου αναμένεται να συνεδριάσει και η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ με σκοπό να αποφασίσει αν τη χωράει πλέον το κόμμα ή όχι, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι θεωρούν δύσκολη τη συμβίωση μέσα στο κόμμα. Τις τελευταίες βδομάδες έχουν διαρραγεί η σχέση της με την ηγεσία του κόμματος και η αντιπαράθεση έχει λάβει δημόσιο χαρακτήρα με όρους πολεμικές σε ορισμένες περιπτώσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, την αποχώρησή τους από το κόμμα γνωστοποίησε η Οργάνωση της Νεολαίας του Εξωτερικού με εκτενές κείμενο κριτικής, στο οποίο τα μέλη της παραθέτουν τους λόγους πίσω από την απόφασή τους.
Το κείμενο αποχώρησης της Οργάνωσης Μελών Εξωτερικού της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται αυτή τη στιγμή μπροστά σε μια βαθιά κρίση. Μια κρίση που ήρθε στην επιφάνεια με την διπλή εκλογική ήττα του κόμματος στις εθνικές εκλογές, αλλά ενυπήρχε εντός του κόμματος όλο το προηγούμενο διάστημα. Μια κρίση που αφορά την εξάντληση και ήττα της στρατηγικής του κόμματος, των συμμαχιών του, του οργανωτικού του μοντέλου και εν τέλει της ίδιας της ταυτότητας του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε σε ηγεμονική πολιτική δύναμη την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Τη στιγμή που το κυρίαρχο μπλοκ δυνάμεων συσπειρώνονταν γύρω από το πολιτικό πρόγραμμα των μνημονίων, ο ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνίστησε εντός των κοινωνικών κινημάτων, έγινε ο πολιτικός τους εκφραστής και έδωσε μια εναλλακτική διέξοδο. Ο κόσμος στήριξε την «πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς», που «δεν κυβέρνησε ποτέ», για την εκπόνηση ενός εναλλακτικού σχεδίου εξόδου από την κρίση. Η ελπίδα γρήγορα όμως κατέληξε σε έναν συμβιβασμό και στην εφαρμογή του 3ου μνημονίου. Παρόλα αυτά η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς, κατάφερε μέσα σε αντίξοες συνθήκες εποπτείας να εφαρμόσει και μια παράλληλη πολιτική που οδήγησε στη μείωση της φτώχιας, των ανισοτήτων, της μαύρης εργασίας. Σημείωσε νίκες στη δικαιωματική πολιτική και οδήγησε στη συμφωνία των Πρεσπών, σύμβολο ειρηνικής επίλυσης διαφορών στη διεθνή σφαίρα.
Η λάθος ερμηνεία της ήττας του 2019 οδήγησε και σε λανθασμένη στρατηγική την περίοδο 2019-2023. Στο όνομα μιας θολής μεσαίας τάξης που απομακρύνθηκε από το κόμμα και τις κάλπες, το κόμμα επέλεξε μια πολιτική και οργανωτική στροφή προς το κέντρο. Η προγραμματική αντιπολίτευση δεν ήταν τίποτα άλλο από απλή εκφώνηση εναλλακτικών διαχειριστικών πολιτικών προτάσεων, πολλές φορές μάλιστα και αντιφατικών μεταξύ τους, στοχεύοντας στην ενσωμάτωση συγκεκριμένων κοινωνικών και συντεχνιακών ακροατηρίων. Αυτή η στρατηγική δεν δημιουργεί κανένα όραμα για την επόμενη μέρα. Δεν απαντάει ούτε στο πώς θα λύσει άμεσα προβλήματα της καθημερινότητας, ούτε στο που θέλει να είναι η ελληνική κοινωνία μακροπρόθεσμα.
Η πολιτική μετατόπιση οργανωτικά αποτυπώθηκε στο πρόγραμμα της «διεύρυνσης». Το άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία όπως διακηρύχθηκε δεν ήταν τίποτα άλλο από την απλή και από τα πάνω συγκόλληση και ενσωμάτωση μηχανισμών και στελεχών της αποτυχημένης κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς. Τη στιγμή που οι οργανώσεις και τα εκλεγμένα όργανα του κόμματος αποδυναμώνονταν, η εξουσία μεταφέρονταν στην ηγεσία και στον πρόεδρο. Το κόμμα μετασχηματίστηκε σε ένα αρχηγοκεντρικό μηχανισμό που δεν συζητάει, δεν συνθέτει δημοκρατικά αλλά αντίθετα κινείται με όρους λαϊκίστικης κινητοποίησης μελών.
Μετά την ήττα στις διπλές εκλογές του 2023 είχαμε την ευκαιρία να ανοίξουμε έναν ειλικρινή διάλογο για την κατάσταση στο κόμμα. Δυνάμεις που θα μπορούσαν να εγγυηθούν αυτό το διάλογο και μια αλλαγή πορείας όμως ηττήθηκαν. Αντίθετα το αποτέλεσμα της εκλογής του κ. Κασσελάκη δείχνει με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι η αποτυχημένη στρατηγική που μας έφερε στο σημερινό σημείο δεν αμφισβητείται. Πολιτικά ο νέος πρόεδρος συνεχίζει και ενισχύει την πολιτική μέσω παράθεσης προτάσεων, χωρίς καμία συνοχή, χωρίς κανένα όραμα, αυτή τη φορά χωρίς όμως και καμιά επεξεργασία, εμμένοντας στην επικοινωνιακή τους απόδοση. Σε αυτή τη διαδικασία δεν διστάζει, ίσως και από άγνοια, να έρθει σε σύγκρουση με τον πυρήνα των ιδεών και αναλύσεων της Αριστεράς και του κόμματος, όπως για παράδειγμα η αναγνώριση του ρόλου του κεφαλαίου στην μείωση των ανισοτήτων.
Εντός του κόμματος το μόνο που έχει να επιδείξει είναι η ενίσχυση του αρχηγοκεντρικού του χαρακτήρα, επιδιώκοντας την απευθείας και διαμεσολαβητή σχέση με τα μέλη και «το λαό», παραμερίζοντας όλες τις άλλες συλλογικές διεργασίες του κόμματος. Κομμάτι αυτού του αρχηγοκεντρισμού είναι και ο αυταρχισμός που επέδειξε μέσω διαγραφών, διορισμών ημετέρων σε θέσεις ευθύνης την επομένη της εκλογής, αντικαταστατικών ρυθμίσεων κ.α. Το πάζλ έρχεται να συμπληρώσει μια νέου είδους πολιτική κινητοποίηση μελών/οπαδών με όρους τοξικότητας, fake news, εσωτερικών εχθρών και δολοφονίας χαρακτήρων, που δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο κάθε προσπάθεια εσωτερικής συζήτησης.
Όλο αυτό το σκηνικό όχι μόνο θίγει την αξιοπιστία του κόμματος αλλά το μετασχηματίζει κιόλας σε κάτι ξένο. Σε έναν μηχανισμό που δεν μπορεί να απαντήσει στις ανάγκες της λαϊκής πλειοψηφίας και της νεολαίας · σε ένα κόμμα που δεν παρέχει το πεδίο συζήτησης και εκπόνησης ενός εναλλακτικού αριστερού πολιτικού προγράμματος.
Σε αυτή την ολοκληρωτική μετάλλαξη του κόμματος δεν είμαστε διατεθειμένοι να βάλουμε πλάτη. Ήδη στελέχη, μέλη και οργανώσεις ολόκληρες αποχωρούν συντεταγμένα από το κόμμα. Σε αυτό το κύμα αποχωρήσεων εντασσόμαστε και εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο. Είμαστε νέοι και νέες, η πλειοψηφία των μελών της ΟΜ εξωτερικού, που βρεθήκαμε εκτός της χώρας εξαιτίας των πολιτικών της οικονομικής κρίσης αλλά και αυτών που ακολούθησαν. Για μας η αριστερά δεν είναι απλά μια πολιτική επιλογή μεταξύ άλλων, αλλά η ελπίδα για την ανασυγκρότηση του τόπου στον οποίο θέλουμε κάποια στιγμή να επιστρέψουμε.
Η ανασυγκρότηση ενός ισχυρού πόλου της οικολογικής και ριζοσπαστικής αριστεράς δεν περνάει πια μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ. Έξω από αυτόν λοιπόν, θα συμβάλουμε ενεργά με όλες μας τις δυνάμεις στη δημιουργία του. Μέσα από συλλογικότητα, μέσα από κοινωνικά κινήματα. Σε αυτές τις κοινωνικές διεργασίες γεννήθηκε η αριστερά, σε αυτές θα ανασυγκροτηθεί.
Βερυκόκκου Νεφέλη Νικολέτα (Γερμανία)
Δούσμανης Γιάννης (Ολλανδία)
Ελαγκούζ Γιασμίν (Γερμανία)
Ελαγκούζ Σαντία (Γερμανία)
Κλάδου Ξανθίππη (Λουξεμβούργο)
Λάμπης Κώστας (Ολλανδία)
Μανιάδης Γιάννης (Αγγλία)
Μεκέσης Νίκος (Πολωνία)
Μελίδης Κυριάκος (Γερμανία)
Μεργούπης Νίκος (Ολλανδία)
Ξανθοπολύλου Μαρία Μαρκέλα (Γερμανία)
Παναγιωτόπουλος Ραφαήλ (ΗΠΑ)
Παντώτης Αθανάσιος (Γερμανία)
Παπαγεωργίου Κατερίνα (Βουλγαρία)
Ρεμπάτσιος Θάνος (Πορτογαλία)
Σούφτας Στέργιος (Ολλανδία)
Τούσης Αλκίνοος (Ολλανδία)
Φλώρου Ιώ (Γαλλία)
Χαραλάμπους Αντώνης (Δανία)
Πηγή: efsyn.gr
