Πέρασαν πέντε ολόκληρα χρόνια δίχως μνημόνια και δίχως δημοσιονομικούς περιορισμούς. Αφήσαμε πίσω τα χρόνια της πανδημίας και η κυβέρνηση έχει στα χέρια της το πολύτιμο εργαλείο που ονομάζεται ταμείο ανάκαμψης και μαζί με αυτό, έχει τεράστιες οικονομικές δυνατότητες για να αλλάξει συνολικά το μοντέλο και πρόληψης και καταστολής για τις πυρκαγιές στην Ελλάδα.
Να τα αποτελέσματα: Η φωτιά έκαψε ανεξέλεγκτη μέσα στον οικιστικό ιστό στα βόρεια και ανατολικά προάστια της Αθήνας. Οι πολίτες αβοήθητοι μετρούν ξανά πληγές. Οι προειδοποιήσεις υπήρχαν, τα επιστημονικά δεδομένα ήταν σαφή και οι προβλέψεις ξεκάθαρες. Η κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς και έχει τεράστιες ευθύνες. Δεν άκουσε τον κόσμο των δασικών υπηρεσιών, δεν ενίσχυσε αποφασιστικά την πυροσβεστική, δεν άκουσε τις προτάσεις της αυτοδιοίκησης όπου μάλιστα η πλειοψηφία είναι Δήμαρχοι εκλεγμένοι με τη στήριξή της ΝΔ.
Η πυρκαγιά που ξεκίνησε από τον Βαρνάβα και έφτασε μέχρι τον αστικό ιστό της βορειοανατολικής Αττικής αποτελεί ένα γεγονός πολιτικής κάμψης για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ιδίως μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών πριν από δυο μήνες. Ο κυνισμός της επικοινωνιακής διαχείρισης καταργεί κάθε αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης των πολιτών στους θεσμούς. Όλα αυτά δεν είναι αποσπασματικά γεγονότα. Προστίθενται στην διαχείριση των φυσικών καταστροφών στην Εύβοια, στην Θράκη, στην Θεσσαλία με τα φαινόμενα Daniel και Ιανός και σε πολλά άλλα. Η αίσθηση της ανημποριάς και της αποτυχίας του κράτους γίνεται κυρίαρχη και αυτό έχει σοβαρό πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση και προσωπικά για τον πρωθυπουργό που οφείλει την πολιτική ηγεμονία του τα τελευταία χρόνια στην εικόνα του εγγυητή της κανονικότητας και της σταθερότητας, την οποία καλλιέργησε συστηματικά αξιοποιώντας επικοινωνιακή του υπεροπλία.
Αυτό είναι το λεγόμενο «επιτελικό κράτος», ένα μπάχαλο ολκής, μια απέραντη ασυνεννοησία και μια απόλυτη διάχυση ευθυνών. Τι έχει γίνει πέντε χρόνια μετά το πόρισμα Γκολντάμερ για τη διαχείριση και την προστασία των δασών που υιοθετήθηκε τότε και από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, αλλά και από την ΝΔ ως αντιπολίτευση; Γιατί αγνοήθηκε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη; Πως προχωράει η υλοποίηση του πορίσματος Μπένου για την Εύβοια; Τι γίνεται με τη Θεσσαλία και τις καταστροφές του 2021 και του 2023;
Ας επιστρέψουμε στις πυρκαγιές που είναι και το θέμα των ημερών. Η επιτροπή Γκολντάμερ είχε προτείνει την αντιμετώπιση των πυρκαγιών από την πολιτεία ενιαία, μέσα από ένα ολοκληρωμένο και συνεκτικό πλαίσιο διαχείρισης των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου, και όχι με μεμονωμένες και ασύνδετες υπηρεσίες και δράσεις πρόληψης ή καταστολής. Ο συνολικός και ενιαίος σχεδιασμός θα πρέπει να αφορά την πρόληψη και την καταστολή των πυρκαγιών, καθώς και την αποκατάσταση των καμένων εκτάσεων σε μία ολοκληρωμένη διαδικασία με σκοπό την ενίσχυση της ανθεκτικότητας όλων των παραγόντων που πρέπει να προστατευτούν (κοινωνία, οικονομία, περιβάλλον). Τι από αυτά έγινε την τελευταία πενταετία, την πενταετία των χαμένων ευκαιριών;
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη λέει με ευκολία την έκφραση «κλιματική κρίση», αλλά δεν καταλαβαίνει το περιεχόμενό της -αρκετοί ίσως και να νομίζουν ότι είναι ένα πράσινο fund.
Η Αττική μετά και την τελευταία καταστροφική πυρκαγιά βρίσκεται στη ζώνη υψηλού κινδύνου για την καθημερινότητα των πολιτών της και οι αριθμοί δεν αμφισβητούνται. Την τελευταία πενταετία έχει χαθεί το 1/3 των περιαστικών δασών της. Οι υδάτινοι υπόγειοι πόροι της είναι σχεδόν εξαντλημένοι. Πάνω από 50% του εδάφους της καλύπτεται από οικιστικό ιστό. Ο κίνδυνος ερημοποίησης της Αττικής γης είναι ορατός.
Ο κίνδυνος δεν αφορά μόνο το μέλλον, αλλά κυρίως το παρόν. Περισσότεροι από 3.000 θάνατοι ετησίως, μόνο στην Αθήνα, συνδέονται με την κακή ποιότητα του αέρα και χρόνο με τον χρόνο τα καλοκαίρια γίνονται όλο και πιο αβίωτα. Η καταστροφή δεν αφορά μόνο αυτούς που κάηκε η οικία τους ή η επιχείρησή τους, αφορά και όσους κάηκε το δάσος τους, όλους μας δηλαδή.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη διαχειρίζεται όλες τις κρίσεις μόνο με επικοινωνία. Δεν θέλει και δεν μπορεί να ανακόψει αυτή την καταστροφική πορεία. Παρά τις τεκμηριωμένες προτάσεις των αρμόδιων φορέων, νομοθέτησε μόλις πριν έναν χρόνο ένα νέο σχέδιο δασοπροστασίας, κρατώντας τις δασικές υπηρεσίες σε ρόλο κομπάρσου. Δεν κατάφερε να απορροφήσει παρά μόνο το 1% των -έτσι κι αλλιώς- πολύ χαμηλών κονδυλίων από το Ταμείο Ανάκαμψης για την Πολιτική Προστασία. Νομοθέτησε ατελώς για την πρόληψη, με συνέπεια τις γνωστές εικόνες με τους όγκους των ξερών κλαδιών να παραμένουν στους δρόμους επικίνδυνων περιοχών και που οι πολίτες έσπευσαν να μαζέψουν από οικόπεδα και σπίτια. Η αντιπλημμυρική προστασία της Αττικής με τη δημιουργία ενός ενιαίου αντιπλημμυρικού δικτύου παραμένει στα χαρτιά. Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα των επόμενων 200 ημερών… Έχει η Αττική αντιπλημμυρική προστασία; Τίνος αρμοδιότητα είναι; Τι έργα έχουν προετοιμάσει οι Δήμοι τα προηγούμενα χρόνια; Τι έργα έχει χρηματοδοτήσει η Περιφέρεια;
Στην Αττική ζει ο μισός πληθυσμός της χώρας. Η μάχη της επιβίωσης της Αττικής είναι από τις δυσκολότερες και τις πλέον περίπλοκες. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών να ζουν σε ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον και η πρόκληση είναι μπροστά μας.
(Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι βιολόγος – περιβαλλοντολόγος, Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων, επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία)
ΠΗΓΗ: dnews.gr
