*Του Γιάννη Μακρυγιάννη –
Ο Αλέξης Τσίπρας διαμήνυσε το βράδυ της Κυριακής και μετά την εκλογική ήττα ότι θα ζητήσει νέα εντολή από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να ηγηθεί της προσπάθειας για την ανασυγκρότηση του κόμματος, με μεγάλες τομές σε πρόσωπα και νοοτροπίες.
Έκτοτε, επί δύο μέρες απέφυγε να εμφανιστεί στο γραφείο του στην Κουμουνδούρου και επέλεξε να παραμείνει στο σπίτι του, προκειμένου να διαμορφώσει τα επόμενα βήματα που θα προτείνει στις συνεδριάσεις των συλλογικών οργάνων τις προσεχείς ημέρες.
Αυτές τις 48 ώρες συνομίλησε με λίγους έμπιστους συνεργάτες του, παρακολούθησε τον μάλλον συγκρατημένο διάλογο που αναπτύσσεται στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά δεν θέλησε να κάνει κάποια παρέμβαση ή να στείλει κάποιο μήνυμα, που να φανερώνει περαιτέρω τις προθέσεις του.
Φαίνεται ότι παραμένει στην αρχική του «διακήρυξη», σύμφωνα με την οποία είναι αποφασισμένος να τα αλλάξει όλα – κι όποιος θέλει να αμφισβητήσει τον ίδιο ή το σχέδιό του για έναν νέο ΣΥΡΙΖΑ, ας κάνει τις κινήσεις του στα συλλογικά όργανα, προσφεύγοντας και στη βάση του κόμματος, όπως προβλέπεται.
Η ιδιότυπη αυτή «απόσταση» που τηρεί από την τρέχουσα καθημερινότητα της Κουμουνδούρου ο κ. Τσίπρας και επιλέγοντας να μην ανοίγει τα χαρτιά του ερμηνεύεται από πολλούς και ως ένδειξη πως προετοιμάζει πρωτοβουλίες έκπληξη, ενδεχομένως και να θέλει να αιφνιδιάσει.
Τρία είναι τα θέματα που φαίνεται να αναδεικνύονται σε μείζονος σημασίας: Πρώτον, ο χρόνος του συνεδρίου και των όποιων διαδικασιών για την εκλογή ηγεσίας.
Δεύτερον, αυτή καθαυτή η υπόθεση της ηγεσίας, ήτοι η παραμονή ή ένας άλλος ρόλος του κ. Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης ημέρας.
Και τρίτον, η πολιτική και ιδεολογική φυσιογνωμία του νέου ΣΥΡΙΖΑ.
Ως προς το πρώτο, υπάρχουν ήδη δύο τάσεις. Η μία, που εκφράζεται από συνεργάτες του προέδρου και «φωτογραφήθηκε» από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα, για διαδικασίες το συντομότερο δυνατό, δηλαδή μέσα στο καλοκαίρι και πάντως πριν τις αυτοδιοικητικές, ώστε να ετοιμαστεί το κόμμα για την αναμέτρηση αυτή του Οκτωβρίου. Η άλλη, λέει ότι ένα συνέδριο τόσο γρήγορα θα είναι πρόχειρο και θα εξυπηρετεί «την επιβολή των διαθέσεων της ηγεσίας και όχι συνολικής δράσης και σκέψης των μελών του κόμματος», σύμφωνα και με σχετικές δηλώσεις του Δημήτρη Βίτσα της «Ομπρέλας».
Ως προς το δεύτερο, αν και ουδείς αμφισβητεί ευθέως και δημοσίως τον κ. Τσίπρα, στον οποίο αναγνωρίζουν την πρωτοβουλία των κινήσεων στο θέμα της ηγεσίας, αρχίζουν να εκφράζονται κάποιες απόψεις, που θέτουν εμμέσως θέμα. Ο Δημήτρης Βίτσας εισήγαγε πρώτος αυτός την άποψη περί διαρχίας ουσιαστικά – με τον κ. Τσίπρα να παραμένει πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας και άλλο πρόσωπο να αναλαμβάνει την ηγεσία του κόμματος. Την άποψη αυτή πάντως δεν έδειξαν διάθεση να την ακολουθήσουν άλλοι χθες.
Αλλά παραμένει άγνωστο εάν πρόκειται για μία προσωπική θέση του πρώην υπουργού και άλλοτε γραμματέα του κόμματος, ή αποτελεί και άποψη της εσωκομματικής αριστερής πτέρυγας «Ομπρέλα», στην οποία ο ίδιος ανήκει.
Ως προς το θέμα της φυσιογνωμίας του κόμματος, η σύγκρουση αναμένεται να είναι έντονη τις επόμενες ημέρες, αφορά στο εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θα κινηθεί προς τα «αριστερά» ή προς το «κέντρο».
Οι αριστερόστροφοι, που είναι κυρίως η Ομπρέλα, αλλά και στελέχη του «παλαιού ΣΥΡΙΖΑ» εκτιμούν ότι απέτυχε η «Προοδευτική Συμμαχία» και αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να πάει (ή να επιστρέψει) το κόμμα σε αριστερές θέσεις, θεωρώντας ότι αυτή η «αριστερή ταυτότητα» έδωσε τις νίκες του 2015 και το μετέπειτα θολό στίγμα, εξαιτίας της «πασοκοποίησης» έφερε τις απανωτές ήττες.
Οι πασοκογενείς και οι άλλοι σύμμαχοι από την κεντροαριστερά διαμηνύουν ότι δεν πρόκειται να παραμείνουν σε ένα ΣΥΡΙΖΑ, που θα θυμίζει όλο και περισσότερο τον σχηματισμό του 3%, θα αναζητά μία δήθεν «ιδεολογική καθαρότητα» και θα ικανοποιείται απλά να καταγράφεται ως «το μεγαλύτερο αριστερό κόμμα στην Ευρώπη», αλλά ουσιαστικά χωρίς καμία κυβερνητική προοπτική.
Πηγή: ieidiseis.gr
Φωτογραφία: EUROKINISSI
