*Γράφει ο Σωτήρης Σιδέρης – Ο ΣΥΡΙΖΑ ,με έναν πρόεδρο πολιτικά και ιδεολογικά αναλφάβητο, αλλά με συχνές εκρήξεις ωμού λαικισμού επιπέδου λαικής αγοράς, βρίσκεται τώρα αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Ήθελε ένα καθαρό κόμμα , γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν άρρωστος , αλλά δεν θα το έχει ποτέ. Μένουν αρκετοί που θα έρθουν σε σύγκρουση μαζί του. Τα καθαρά κόμματα είναι τα πλέον αυταρχικά, όλα τα δημοκρατικά κόμματα έχουν τάσεις που κυβερνούν και έχουν ισχύ παρά τις διασπάσεις και τις κρίσεις. Οι ομάδες Αχτσιόγλου -Τεμπονέρα , έμειναν για λόγους τακτικής και μόνο. Ο Νίκος Παππάς είναι πλέον ο ρυθμιστής των εξελίξεων, αποστασιοποιημένος πλέον από τον Κασσελάκη στον οποίο έχει θέσει όρους και περιμένει. Η επόμενη κρίση που είναι θέμα ημερών, θα αφορά τον ίδιο τον Κασσελάκη.
Ως προς την “Ομπρέλα”, αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ ή την έδιωξαν; γιατί από την πρώτη στιγμή, στόχος του Κασσελάκη και του μέντορά του Πολάκη, αλλά κυρίως εξωθεσμικών παραγόντων, ήταν να φύγουν από το κόμμα και η πρόταση για δημοψήφισμα απλά επιτάχυνε την αποχώρησή τους, κάνοντας τεράστιο λάθος. Έπρεπε να μείνουν και να δώσουν την μάχη της ήττας του Κασσελάκη και να γίνει το δημοψήφισμα -ταφόπλακα για το νέο πρόεδρο. Όσοι έμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ2 πλέον, ένα κόμμα πολιτικά ατροφικό, θα γράψουν τον επίλογο.
Η μέθη της εξουσίας και η επίδειξη πυγμής
Ένα κόμμα σε κρίση δεν είναι άρρωστο κόμμα. Όλα τα κόμματα στην Ελλάδα και σε όλο τον πλανήτη έχουν τις περιόδους ακμής και παρακμής, νίκες και ήττες. Αλλά κανείς δεν ζήτησε από μια Κεντρική Επιτροπή να πάρει αποφάσεις για την “ίαση” του κόμματος. Η διαγραφή είναι ενίοτε δικαίωμα μιας ηγεσίας, αλλά η ίαση είναι ιατρικός όρος δεν είναι πολιτική καν. Οι αναφορές περί άρρωστου ΣΥΡΙΖΑ και ανάγκης ίασής του, είναι η αυταρχική ωμότητα, που θα μείνει στην ιστορία. Ο Κασσελάκης φαντασιώνεται τον εαυτό του ως τον υπέρτατο πολιτικό ηγέτη με πυγμή που δεν έδειξε ποτέ ο Τσίπρας. Ζει με τη μέθη της εξουσίας , αλλά δεν έχει αντιληφθεί την διαφορά μεταξύ μιας θέσης διευθύνοντος συμβούλου και πολιτικού κόμματος. Προφανώς είναι θέμα χρόνου.
Στο άλλο στρατόπεδο, αν η “Ομπρέλα” κάνει και το δεύτερο λάθος να αναθέσει στον Ευκλείδη Τσακαλώτο να ηγηθεί μιας νέας κίνησης που θα εξελιχθεί σε κόμμα, τότε θα εξαφανιστεί όπως η ΛΑΕ του Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Ο Τσακαλώτος δεν μπόρεσε ποτέ να ηγηθεί μιας τάσης και όταν ηγήθηκε απέτυχε, θα ηγηθεί κόμματος;
Ήδη στον ευρύτερο πολιτικό χώρο, Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει το ΚΚΕ, το ΜεΡΑ 25, ενδεχομένως να υπάρξει και ένα Πράσινο Κόμμα, ίσως και άλλα κόμματα. Τι χώρο θα διεκδικήσει, ακόμη και στις ευρωεκλογές; κατά συνέπεια για να σταθεί οποιοσδήποτε νέος κομματικός σχηματισμός, απαιτείται κάτι πολύ περισσότερο από τα πρόσωπα που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Απαιτείται καύσιμη ύλη, δηλαδή ιδέες, ηγέτες και πρωτοποριακές ιδέες που θα προσελκύσουν ψηφοφόρους και θα κινητοποιήσουν κόσμο. Μπορούν να το πετύχουν; προφανώς όχι. Οπότε θα έχουμε έντονη κινητικότητα και στον χώρο αυτό και σε σχέση με την Αχτσιόγλου και τον Τεμπονέρα.
Ο ρυθμιστής Παππάς και η πρόταση για κηδεμονία Κασσελάκη
Ο μόνος ίσως που είχε κάτι να πει στην Κεντρική Επιτροπή ήταν ο τακτικιστής Νίκος Παππάς. Ο άνθρωπος που έκανε πρόεδρο τον Κασσελάκη. Διαφώνησε με το δημοψήφισμα και τις διαγραφές, ήθελε μια αυστηρή επίπληξη και τέρμα. Στην συνέχεια θα οργανώνονταν οι του Κασσελάκη για να έχουν πλειοψηφία στο συνέδριο και να νομιμοποιήσουν διπλά και την εκλογή προέδρου και την λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κασσελάκης, λένε όσοι έχουν εικόνα των συνομιλιών του, αιφνιδίασε πολλούς με την πρόταση για δημοψήφισμα. Ακόμη και ο Πολάκης λέει ότι δεν ήταν δική του ιδέα, αλλά την γλέντησε, δεν είναι πειστικός Υπάρχουν όμως στελέχη που εκτιμούν ότι ότι ο Κασσελάκης απλά ικανοποίησε εξωθεσμικούς παράγοντες που ήθελαν τις διαγραφές της “Ομπρέλας”, αλλά οι εξωθεσμικοί δεν έχουν ιδέα για το Καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε σοβαροί κορυφαίοι παράγοντες εκτιμούν ότι υπήρξε συνεργασία κάποιου συνεργάτη του Κασσελάκη με εξωθεσμικούς παράγοντες. Ίσως το επόμενο διάστημα αποκαλυφθούν περισσότερα.
Ο Νίκος Παππάς όμως έχει κάνει ένα βήμα μπροστά. Είναι ο μόνος που δεν αποχαιρέτησε όσους αποχώρησαν και όχι μόνο. Ως καλύτερος τακτικιστής καταλαβαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα. Η ομιλία του στην ΚΕ δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα, όμως ήταν η πιο σημαντική.
«Είμαι βέβαιος πως γνωρίζει και ο ίδιος ο πρόεδρος ότι δεν πήρε λευκή επιταγή. Πήρε εντολή να ηγηθεί», συνέχισε, προσθέτοντας: «Πρέπει να του ασκήσει κανείς κριτική; Πρέπει. Μέσα στα όργανα. Και πρέπει να συγκροτηθεί πολιτικό κέντρο με τουλάχιστον εβδομαδιαία λειτουργία, το οποίο και θα υλοποιήσει τον απαιτητικό οδικό χάρτη της εξωστρέφειας μέχρι τις ευρωεκλογές».
Τι προτείνει ο Παππάς, που χάρη στην στήριξή του έγινε πρόεδρος ο Κασσελάκης; προτείνει πολιτική κηδεμονία του Κασσελάκη και μεταφορά του κέντρου λήψης των αποφάσεων από τον Πολάκη σε ένα πολιτικό κέντρο. Όσο αυτό δεν θα γίνεται , τόσο θα οξύνεται η κατάσταση και η δυσφορία θα εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους. Ο Παππάς ξέρει ότι είναι θέμα χρόνου να καταρρεύσει η εικόνα του εκδικητή Κασσελάκη και μάλλον προετοιμάζει το έδαφος για κάθε ενδεχόμενο. ..
Είπε ακόμη ο Νίκος Παππάς:
«να κρατηθούν χαμηλοί οι τόνοι, διότι ο πολιτικός χρόνος είναι πυκνός και η συγκυρία θα μας φέρει μπροστά στην ευθύνη να συζητήσουμε με ανθρώπους που αυτή τη στιγμή δεν είναι μαζί μας ή και με συντρόφους και συντρόφισσες που διάλεξαν άλλο δρόμο». Με , ή χωρίς Κασσελάκη δεν είναι προς το παρόν προβλέψιμο. Πάντως συνάντηση όσων έφυγαν με όσους έμειναν και με τον Κασσελάκη παρόντα αποκλείεται. Εκτός και αν ο Παππάς κάνει ήδη σκέψεις….
Αν ο Νίκος Παππάς συνεχίσει ο Κασσελάκης ή ο Πολάκης θα θέσουν θέμα δημοψηφίσματος για την διαγραφή του; και μετά θα ακολουθήσει η Αχτσιόγλου, η Γεροβασίλη, ο Τεμπονέρας, ο Φάμελλος κλπ..
Συμπέρασμα: Η πολιτική δεν χρειάζεται καθαρά κόμματα, αλλά καθαρά μυαλά….
Πηγή: omegapress.gr
Φωτογραφία: EUROKINISSI
*Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Γνώμες» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ’ ανάγκην με την άποψη του Leftdoor.eu
