Η ακροδεξιά-ρατσιστική αντίδραση Σαμαρά στην τροπολογία της κυβέρνησης για τους μετανάστες εργάτες γης έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση το μέγαρο Μαξίμου.
Το θέμα μονοπώλησε, χθες, τη συζήτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου με τους πολιτικούς συντάκτες, όπου κύριο στοιχείο της ήταν ο απολογητικός τόνος του κ. Μαρινάκη απέναντι στην ξενοφοβική κριτική του πρώην πρωθυπουργού. Στη Βουλή, κατά τη συζήτηση του μίνι ασφαλιστικού νομοσχεδίου, είχαμε το ίδιο σκηνικό.
Η κυβέρνηση είναι στριμωγμένη, καθώς μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ο κ. Σαμαράς διαφοροποιήθηκε δύο φορές, δημόσια, σε καίρια ζητήματα, από την κυβερνητική πολιτική και τον πρωθυπουργό. Την πρώτη φορά με τη συνέντευξή του στις 26/11 στην «Καθημερινή» και τη δεύτερη, την περασμένη Παρασκευή, με την απαίτησή του να αποσυρθεί η προαναφερόμενη τροπολογία.
Αν οι κινήσεις Σαμαρά διαβαστούν ως μια πολιτική ενότητα, ως ένα ενιαίο, δηλαδή, πολιτικό μανιφέστο, γίνεται φανερό πως ο πρώην πρωθυπουργός έχει ήδη επαναφέρει στην πολιτική επικαιρότητα μια ακροδεξιά πολιτική πλατφόρμα, η οποία επί της ουσίας περιλαμβάνει τα πάντα.
Περιλαμβάνει την εξωτερική πολιτική και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, την εσωτερική πολιτική και τα δημοκρατικά, κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες (βλέπε γάμος ομοφύλων), τη μεταναστευτική πολιτική, αλλά και την πολιτική ταυτότητα που πρέπει να έχει η Ν.Δ. Ειδικά για τη Ν.Δ. θυμίζουμε πως ο κ. Σαμαράς είχε πει πως κινδυνεύει από τον εαυτό της, καθώς «όταν στοχεύει αποκλειστικά στο Κέντρο, τη στιγμή που η κοινωνία κινείται δεξιότερα, κινδυνεύει να χάσει την ισορροπία της».
Είναι φανερό πως ο πρώην πρωθυπουργός τα θέλει όλα δεξιότερα απ’ ό,τι ήδη είναι. Ακόμα κι εκείνα που είναι αρκετά δεξιά. Κι εκ των πραγμάτων αναδεικνύεται στην ηγετική φυσιογνωμία αυτής της στροφής. Τουλάχιστον αυτό δείχνει η μέχρι τώρα δραστηριότητά του.
Αλλά γιατί κάτι τέτοιο να φοβίζει τον κ. Μητσοτάκη, τον παντοδύναμο πρωθυπουργό του 41%; Τον φοβίζει γιατί στην Ακροδεξιά του κ. Σαμαρά στηρίχτηκε για να γίνει αρχηγός της Ν.Δ. Σε αυτήν την Ακροδεξιά πάτησε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να γίνει πρωθυπουργός. Την ακροδεξιά ρητορική αξιοποίησε χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, όπου και όποτε θεώρησε ότι τον εξυπηρετεί. Μόνος του τάισε το θεριό και τώρα νιώθει πως ήρθε η ώρα να θερίσει ό,τι έσπειρε. Του ευχόμαστε καλά ξεμπερδέματα.
Πηγή: efsyn.gr
