Τα κόκκινα δάνεια και οι πλειστηριασμοί, η ακρίβεια και οι υποκλοπές αποτέλεσαν την ατζέντα της περασμένης εβδομάδας. Το πλήθος έξω από το σπίτι της Ι. Κολοβού συμπληρώνει την αλληλουχία μαζικών συγκεντρώσεων και το πώς οργανώνεται πια η αντίδραση στην κυβερνητική πολιτική. Ο Ν. Ηλιόπουλος εκτιμά ότι η στρατηγική που θα αντιπαρατεθεί στην οξεία προεκλογική καμπάνια που οργανώνει η ΝΔ είναι το πρόγραμμα και οι περιοδείες ανά την Ελλάδα.
Η βίαιη έξωση της Ιωάννας Κολοβού από το σπίτι της, το οποίο πλειστηριάστηκε, ανέδειξε για μία ακόμα φορά το ζήτημα των κόκκινων δανείων και της προστασίας της πρώτης κατοικίας. Πώς κρίνεις τη στάση της κυβέρνησης;
Η εικόνα της σπασμένης πόρτας στο σπίτι της Ιωάννας Κολοβού είναι το αποτέλεσμα του πτωχευτικού νόμου που έφερε ο Σταϊκούρας και ψήφισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Εκείνη τη μέρα, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε καταθέσει πρόταση μομφής. Η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων είχε τονίσει ότι καταργείται κάθε προστασία της πρώτης κατοικίας. Οι εκτιμήσεις που είχαμε για το πού μας οδηγεί ένας τέτοιος νόμος, δυστυχώς, δικαιώθηκαν. Τέτοιες εικόνες δεν είχαμε δει ούτε το 2010-14. Αυτή η βιαιότητα έχει μια συγκεκριμένη ρίζα. Είναι εξοργιστικό το γεγονός ότι το υπουργικό συμβούλιο χρωστά πάνω από 12 εκατ. σε τράπεζες και πως το κυβερνητικό κόμμα χρωστά πάνω από 350 εκατ. Και μια συνταξιούχος χάνει το σπίτι της για 15.000. Να θυμίσω πως τη μέρα της έξωσης της Κολοβού, ο κ. Σταϊκούρας ήρθε στη Βουλή να απαντήσει σε ερώτηση της Ε. Αχτσιόγλου για τα κόκκινα δάνεια, χωρίς να αναφερθεί στο γεγονός, ενώ απέφυγε να αναφερθεί και στην περίπτωση Πάτση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει μερίδιο ευθύνης για την σημερινή κατάσταση;
Απέναντι στην προσπάθεια συμψηφισμού που γίνεται, θέλω να θυμίσω ότι μέχρι το 2019 υπήρχε ένα πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας. Να συμφωνήσω ότι θα μπορούσε να είναι καλύτερο, αλλά υπήρχε. Η τραγωδία είναι ότι από τη στιγμή που τελείωσε το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, αντί να βελτιωθεί αυτό το πλαίσιο, έχουμε μία κυβέρνηση η οποία έφερε έναν πτωχευτικό νόμο χειρότερο από αυτό που είχε προτείνει το ΔΝΤ το 2014. Αυτό ήταν πολιτική επιλογή και για αυτό αντικειμενικά δεν ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει πρόταση για το τι πρέπει να γίνει;
Το θέμα των κόκκινων δανείων συνδυάζεται με δύο ζητήματα: με το εισόδημα και με το ιδιωτικό χρέος. Τα μέτρα που έχει προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για το εισόδημα αφορούν τις αυξήσεις στους μισθούς, τη στήριξη των συνταξιούχων, το αφορολόγητο στους ελεύθερους επαγγελματίες. Σχετικά με το ιδιωτικό χρέος, προτείνουμε ένα πλαίσιο 120 δόσεων με τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του χρέους, ειδικά αυτού που γεννήθηκε μέσα στην πανδημία. Ένα αντίστοιχο πλαίσιο εφαρμόσαμε το 2019 για τον ΕΦΚΑ και δούλεψε, γιατί κόσμος κατάφερε να ρυθμίσει το χρέος του ή να πάρει τη σύνταξή του, ενώ βελτιώθηκε η εισπραξιμότητα προς τα Ταμεία. Προτείνουμε ακόμα έναν αυστηρό εξωδικαστικό μηχανισμό, που εξαναγκάζει τον πιστωτή να δώσει μία πρόταση στον πολίτη που έχει το χρέος. Ο εξωδικαστικός μηχανισμός του Σταϊκούρα δεν δουλεύει, εγκρίνει τρεις στις εκατό αιτήσεις. Τέλος, προτείνουμε την προστασία της πρώτης κατοικίας για τα μεσαία και λαϊκά στρώματα. Σχετική τροπολογία, άλλωστε, έχουμε καταθέσει ήδη τρεις φορές στη βουλή. Έχει γίνει σαφές ότι η κυβέρνηση δεν προτίθεται να κάνει πίσω στο νομοθετικό πλαίσιο. Η αλλαγή του πτωχευτικού νόμου θα είναι από τις πρώτες πράξεις μιας αριστερής προοδευτικής κυβέρνησης.
Ήταν μεγάλο το πλήθος που μαζεύτηκε για αλληλεγγύη στο σπίτι της Κολοβού, δείχνοντας μάλιστα άμεσα αντανακλαστικά. Πώς το ερμηνεύεις;
Υπάρχει μια αλληλουχία γεγονότων. Η μεγάλη συμμετοχή στην απεργία, η μεγάλη συμμετοχή στο Πολυτεχνείο, σε διάστημα δέκα ημερών και ύστερα η μαζική κινητοποίηση αλληλεγγύης στο σπίτι της Κολοβού. Νομίζω ότι η οργάνωση, η αλληλεγγύη και ο αγώνας γίνεται η συνειδητή απάντηση μπροστά στην κυβέρνηση που έχουμε. Η υπομονή έχει στερέψει. Η κινητοποίηση που είδαμε θα μας χρειαστεί στις διακοπές ρεύματος που έρχονται και στις επόμενες εξώσεις που θα επιχειρηθούν.
Η επιλογή την επόμενη ακριβώς μέρα να γίνει επιχείρηση στα Προσφυγικά της λεωφόρου Αλεξάνδρας ήταν μια προσπάθεια από την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τη φθορά που φάνηκε από αυτό το πλήθος που συγκεντρώθηκε;
Έχουμε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Όποτε υπάρχει κάποια επικοινωνιακή ζημιά στην κυβέρνηση, πρέπει την επόμενη μέρα να γυρίσει η ατζέντα με κάποια αστυνομική επιχείρηση. Μάλιστα, στα Προσφυγικά συνέλαβαν τον βραβευμένο φωτορεπόρτερ Νίκο Πηλό, στον οποίο έχουν ανοίξει και μια δικογραφία με βαριές κατηγορίες. Το είδαμε ξανά να συμβαίνει με την άδικη και χωρίς στοιχεία προφυλάκιση επί επτά μήνες ενός ανθρώπου, μετά τα γεγονότα στην Νέα Σμύρνη. Το είδαμε και με την οικογένεια Ινδαρέ, που βρέθηκε σε ομηρία επί τρία χρόνια.
Το Καλάθι του νοικοκυριού αποθεώνεται από την κυβέρνηση, η οποία επικαλείται ότι εμφανίζεται ως υπόδειγμα για άλλες χώρες. Στις δημοσκοπήσεις, αλλά και στα οικονομικά στοιχεία καταγράφεται πως δεν βοηθά τους πολίτες. Στην Αχαΐα ο πρωθυπουργός είπε ότι το Καλάθι δεν αφορά τους «αριστερούς του χαβιαριού και τους σοσιαλιστές της σαμπάνιας». Γιατί αυτή η όξυνση;
Το μέτρο ήταν ένα επικοινωνιακό φιάσκο. Με βάση τα επίσημα στοιχεία, οι αυξήσεις στα τρόφιμα είναι οι υψηλότερες των τελευταίων 23 χρόνων, ενώ οι τιμές αυξάνονται με μεγαλύτερο ρυθμό στην Ελλάδα από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Τα δεδομένα, λοιπόν, διαψεύδουν τον κ. Μητσοτάκη. Από εκεί και πέρα, δεν μου προκαλεί καμία έκπληξη πως όταν ο κ. Μητσοτάκης ζορίζεται μιλά σαν έναν «κακός Γεωργιάδης». Μόνο από τη φράση του στη βουλή πως εμείς «ανταλλάξαμε την Μακεδονία για τις συντάξεις» έχει δείξει πως πρόκειται για έναν αδίστακτο πολιτικό. Απλά τώρα κάνει το εξής λάθος. Με την συγκεκριμένη αναφορά, δεν προσβάλλει την Αριστερά, αλλά την τεράστια πλειοψηφία των πολιτών, ακόμα και όσους ψηφίζουν ΝΔ και ζουν την επίθεση στο εισόδημα τους.
Πώς θα απαντήσετε σε αυτή τη στρατηγική;
Η απάντησή μας πρέπει να είναι αυστηρά προγραμματική. Σαφώς πρέπει να αναδεικνύουμε την κυβερνητική προπαγάνδα, αλλά δεν αρκεί το «τα πράγματα δεν μπορούν να συνεχίσουν έτσι». Πρέπει να δείξουμε ότι «τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς». Να επιμείνουμε στην εναλλακτική πρόταση, η οποία στην περίπτωση της ακρίβειας έχει δύο σκέλη. Από τη μία είναι οι κινήσεις που θα συγκρατήσουν τις τιμές και, από την άλλη, η ενίσχυση του εισοδήματος. Αυτές περιγράφουν ένα διαφορετικό μοντέλο. Το δεύτερο είναι η επαφή με την κοινωνία. Έχουμε οργανώσει όλο το προηγούμενο διάστημα ανοιχτές ημερίδες και περιοδείες ανά την Ελλάδα. Αυτός ο ανοιχτός διάλογος πρέπει να συνεχιστεί.
Επειδή είμαστε σε προεκλογική χρονιά, φαίνεται ότι η στρατηγική της ΝΔ είναι να αντιμετωπίσει το υπό διαμόρφωση αντικυβερνητικό ρεύμα με την αναζωπύρωση του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου, η διατήρηση της μονοφωνίας στα ΜΜΕ και η απαξίωση της απλής αναλογικής, ως ότι πιο επικίνδυνο μπορεί να συμβεί στη χώρα. Η δική σας στρατηγική μπορεί να αντιπαρατεθεί σε αυτή;
Όλο το προηγούμενο διάστημα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθούσε να χτίσει ένα προφίλ της επόμενης μέρας, λέγοντας ακόμα και ακρότητες ότι ο πχ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έφερε τα μνημόνια. Τώρα φαίνεται πως δεν μπορεί να υπερασπιστεί το έργο της. Σε όλες τις κρίσεις κατέγραψε αρνητικά ρεκόρ. Επομένως επιστρέφει στον αντίπαλό του, τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Το γεγονός ότι η ΝΔ για πρώτη φορά μιλά τόσο πολύ για το παρελθόν είναι στοιχείο αδυναμίας, για εκείνη, και δείχνει και πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι το κόμμα που μπορεί να φέρει την αλλαγή. Εδώ έχει ανοίξει ένα ρήγμα και είναι στο χέρι μας να υπηρετήσουμε αυτόν τον στόχο.
Το σκάνδαλο των υποκλοπών φθείρει την κυβέρνηση, αλλά χτυπά την καρδιά της Δημοκρατίας. Πώς θα πάμε σε εκλογές με έναν πρωθυπουργό να μην το αντιμετωπίζει;
Δεν γίνεται να γνωρίζουμε ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε έναν δημοσιογράφο και έναν εκλεγμένο ευρωβουλευτή –ο οποίος κατόπιν εκλέχθηκε αρχηγός του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος- για εθνικούς λόγους και να μην υπάρχει το δικαίωμα ενημέρωσης για το λόγο παρακολούθησης. Γυρνάμε σε μια λογική εθνικοφροσύνης του μετεμφυλιακού κράτους. Όποιος δεν είναι αρεστός στην συντηρητική παράταξη, είναι επικίνδυνος για τα εθνικά φρονήματα. Αυτές τις εποχές τις άφησε πίσω η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Δεν γίνεται να επιτραπεί στο σύστημα Μητσοτάκη να γυρίσουμε πίσω. Η δεύτερη παρατήρηση που θέλω να κάνω είναι ότι δεν είναι δυνατόν να έχουν δημοσιευθεί τα ονόματα των αστυνομικών που αποσπάστηκαν στην ΕΥΠ για να κάνουν χρήση του Predator και η κυβέρνηση να κάνει σαν να μην τρέχει τίποτα.
Από εκεί και πέρα, ζητήσαμε δημοκρατικές δικλείδες για τη διεξαγωγή των εκλογών, όπως η αντικατάσταση του διοικητή της ΕΥΠ, της εισαγγελέα της ΕΥΠ. Στο ερώτημα που μπορεί κάποιος καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα να μου κάνει, για το αν με αυτά δημιουργούμε συνθήκες αμφισβήτησης του εκλογικού αποτελέσματος, απαντώ ότι πρώτον καμία προβοκάτσια, καμία προσπάθεια παρέμβασης δεν μπορεί να αλλοιώσει την λαϊκή βούληση. Για την τεράστια πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι αθώος ούτε για τις υποκλοπές, ούτε για την ακρίβεια, ούτε για το υγειονομικό έγκλημα. Από εκεί και πέρα, είναι υποχρέωσή μας να διεκδικούμε δημοκρατικούς και καθαρούς όρους. Η στάση της κυβέρνησης είναι ο ορισμός του τραμπισμού, ως πρώτη άμυνα, ότι «δεν είναι αυτό που βλέπουμε». Η δεύτερη άμυνα είναι άμυνα της σιωπής, με το να κρύβεται πίσω από το απόρρητο ή να μην κάνει έρευνα. Είναι μια λογική μαφίας.
Είναι δύσκολοι καιροί για τον Τύπο. Η συζήτηση δεν πρέπει να αφορά μόνο πια τη στάση των μίντια, αλλά και τι πρέπει να γίνει για να υπάρξει πολυφωνία.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη καταγράφει αρνητικό ρεκόρ και σε αυτό το πεδίο. Δεν το κάνει μόνη της. Η μονοφωνία δεν ήταν αποτέλεσμα της λίστας Πέτσα. Σε πολύ μεγάλο βαθμό υπήρχε και πριν. Έχουμε έναν Τύπο, στην Ελλάδα, με μια πολύ συντηρητική οπτική. Είμαι της άποψης ότι την επόμενη μέρα πρέπει να υπάρξει ένα καθαρό πλαίσιο κανόνων: αδειοδότηση για τα κανάλια όχι μόνο πανελλαδικής αλλά και περιφερειακής εμβέλειας. Ενίσχυση του έντυπου Τύπου με διαφάνεια στην κρατική διαφήμιση, αυστηρή παρέμβαση στο εργασιακό πλαίσιο των δημοσιογράφων, για να μην ευάλωτοι σε κακόβουλες παρεμβάσεις. Η λειτουργία των δημοσιογράφων σε συνθήκες εργασιακής ασφάλειας μπορεί να βελτιώσει συνολικά την ποιότητα του δημοσίου διαλόγου και επομένως την ποιότητα της δημοκρατίας.
*Συνέντευξη στους Ιωάννα Δρόσου και Παύλο Κλαυδιανό
Πηγή: epohi.gr
