*Του Γιάννη Αλμπάνη –
Αν είχε κανείς αμφιβολία ότι είναι μείζονες οι πολιτικές επιπτώσεις του εγκλήματος των Τεμπών, η παρατήρηση του κλίματος μέσα στο οποίο εκλέχτηκε ο Κώστας Τασούλας Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θα αρκούσε για να τις διαλύσει. Πρέπει να γυρίσουμε σαράντα χρόνια πίσω, στην εκλογή Σαρτζετάκη με τα χρωματιστά ψηφοδέλτια, για να βρούμε εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας εν μέσω τόσης αμφισβήτησης. Μόνο που αυτή τη φορά η αμφισβήτηση δεν απορρέει από τα κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά από την κοινωνία. Ένα σημαντικό μέρος των πολιτών ασπάζεται τη δριμεία κριτική της Μαρίας Καρυστιανού, η οποία κατηγορεί τον κ. Τασούλα ότι ως Πρόεδρος της Βουλής κρατούσε στο «συρτάρια» δικογραφίες για τα Τέμπη που αφορούσαν πολιτικά πρόσωπα.
Ανεξαρτήτως από το αν κανείς συμμερίζεται αυτήν την κριτική, η αμφισβήτηση του νέου ΠτΔ με την ανάληψη των καθηκόντων του, δείχνει ότι το έγκλημα των Τεμπών πυροδοτεί μια σοβαρή πολιτική και θεσμική κρίση.
Η Δικαιοσύνη
Χαρακτηριστικός της δεινής θέσης στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση, είναι ο τρόπος που προσλαμβάνεται η δημοσιοποίηση (δύο χρόνια μετά την τραγωδία) των βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας -των οποίων η γνησιότητα ακόμα ελέγχεται. Κανονικά τα βίντεο θα έπρεπε να ενισχύσουν το κυβερνητικό αφήγημα αφού δεν δείχνουν κάποια δεξαμενή καυσίμων φορτωμένη στο τρένο -βεβαίως δεν μπορούμε να ξέρουμε τι περιέχουν τα κλειστά βαγόνια.
Ωστόσο, η αντίληψη που κυριαρχεί, είναι ότι τα βίντεο αποδεικνύουν τη συγκάλυψη του εγκλήματος. Η δίχρονη καθυστέρηση στην εμφάνισή τους η οποία μάλιστα έγινε μόνο μετά τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις, ενισχύει την πεποίθηση ότι έχουν αποκρυβεί κρίσιμα στοιχεία για την υπόθεση τα οποία εμφανίζονται με σκοπιμότητα. Επιπρόσθετα, η μεγάλη καθυστέρηση εντείνει τη δυσπιστία για την αξιοπιστία τους.
Δεν είναι τυχαίος ο αμυντικός τόνος του Παύλου Μαρινάκη στις δηλώσεις του στον Σκάι. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανέφερε ότι «ο τελευταίος που θα είχε συμφέρον να έρθουν καθυστερημένα στη δικαιοσύνη, εάν είναι γνήσια αυτά τα βίντεο, είναι η κυβέρνηση. Είχαμε κάποιο συμφέρον εμείς να έρθουν καθυστερημένα αυτά τα βίντεο; Αυτό το επιχείρημα που αξιοποιούν κάποιοι από την αντιπολίτευση στρέφεται εναντίον τους. Αυτοί που είχαν συμφέρον, εάν τα βίντεο αυτά είναι γνήσια, να μην έρθουν ποτέ, είναι αυτοί που θέλουν να συνεχίσουν να διακινούν θεωρίες συνωμοσίας».
Όταν όμως πρέπει να βγεις «απολογούμενος» για κάτι το οποίο κανονικά θα ήταν προς όφελός σου, τότε αντιμετωπίζεις σοβαρή κρίση αξιοπιστίας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αυτή τη στιγμή δεν πείθει.
Ο πολιτικός χάρτης
Μια κυβέρνηση που δεν πείθει, αναπόφευκτα αναγκάζεται να υποχωρήσει. Όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στο ότι τις τελευταίες εβδομάδες το κυβερνών κόμμα έχει απωλέσει σημαντικό έδαφος. Αν δεν αναταχθούν οι απώλειες και πολύ περισσότερο αν συνεχιστούν, θα καταστεί πιο πιθανό το ενδεχόμενο πολιτικών εξελίξεων. Πέρα από τη γενικά άσχημη κατάσταση της ΝΔ, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι ο Αντώνης Σαμαράς και ο Κώστας Καραμανλής βρίσκονται απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί λειτουργούν ως επιταχυντές των ζυμώσεων στη συντηρητική παράταξη -εντός και εκτός ΝΔ.
Η Νέα Δημοκρατία χάνει, αλλά ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να κερδίσουν. Τις προηγούμενες μέρες τα δύο κόμματα δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν σημαίνοντα πολιτικά γεγονότα, ενώ συγγενείς θυμάτων ήρθαν σε αντιπαράθεση μαζί τους. Γενικά, η Κεντροαριστερά δεν δείχνει ικανή να συντονιστεί με τον λαϊκό παλμό.
Κερδισμένα από τις αναταράξεις των Τεμπών φαίνεται να είναι τα μικρά κόμματα. Συνήθως αυτά τα κόμματα αποκαλούνται «αντισυστημικά». Ο χαρακτηρισμός όμως είναι απολύτως λανθασμένος -η Ακροδεξιά αποτελεί τον πλέον «συστημική» δύναμη.
Κωνσταντοπούλου… και Λατινοπούλου
Από τα μικρά κόμματα πρέπει να σταθούμε στην Πλεύση Ελευθερίας και τη Φωνή Λογικής, δύο κόμματα με γυναίκες προέδρους. Μέχρι τώρα, η Ζωή Κωνσταντοπούλου φαίνεται να αποκομίζει σημαντικά κέρδη από τις πολιτικές ανακατατάξεις που προκαλούν τα Τέμπη. Η Κωνσταντοπούλου ως νομικός συνδέεται εύκολα με το αίτημα για δικαιοσύνη ενώ το ακραία καταγγελτικό ύφος της εκφράζει μερίδα πολιτών που αγανακτούν με τη συγκάλυψη του εγκλήματος. Πρέπει επίσης να παρατηρήσουμε ότι η Κωνσταντοπούλου είναι η μόνη από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 η οποία έχει κάνει rebranding, πραγματοποιώντας νέα αρχή στην πολιτική. Αυτό το rebranding ανοίγει ακροατήρια για το προσωποπαγές κόμμα της.
…και Λατινοπούλου
Η περίπτωση της Λατινοπούλου παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Κι αυτό γιατί η ακροδεξιά πολιτικός δεν φαίνεται να επενδύει πολιτικά στην ακραία αγανάκτηση. Οι «ήπιες» δηλώσεις της για τα Τέμπη οι οποίες αφήνουν στο απυρόβλητο τον Μητσοτάκη, φαίνεται ότι έχουν δύο στοχεύσεις.
Πρώτον η Λατινοπούλου θέλει να γίνει ο φορέας μιας «εύκολης» διαμαρτυρίας προς τη ΝΔ, απευθυνόμενη σε ψηφοφόρους που είναι δυσαρεστημένοι από το κόμμα τους, αλλά δεν θέλουν να έρθουν σε ολοκληρωτική ρήξη μαζί του. Άλλωστε η Φωνή Λογικής εμφανίζεται ως η… original έκφραση της νεοδημοκρατικής βάσης.
Δεύτερον, είναι προφανής η φιλοδοξία της Λατινοπούλου να αποτελέσει κυβερνητικό εταίρο της ΝΔ -είναι η δήθεν «αντισυστημικότητα» που λέγαμε… Για να μπεις σε κυβέρνηση πρέπει να κρατάς γέφυρες με τον δυνάμει μεγάλο εταίρο σου.
Οι επιλογές της Λατινοπούλου (που δείχνουν υποστήριξη στο επίπεδο της ανίχνευσης των κοινωνικών τάσεων και της πολιτικής ανάλυσης) τη διαφοροποιούν από τον Βελόπουλο και ευνοούν τις διαρροές της ΝΔ -κάτι που προσθέτει ένα ακόμα πρόβλημα για το Μαξίμου.
Σεισμική ακολουθία
Ωστόσο, τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Τα Τέμπη δεν λειτουργούν ως ένας μοναδικός πολιτικός σεισμός, αλλά ως σεισμική ακολουθία που κλιμακώνεται -για να χρησιμοποιήσουμε μια έκφραση του συρμού τις τελευταίες μέρες. Μέχρι τώρα αυτή η σεισμική ακολουθία γκρεμίζει αναχώματα και ανοίγει ρωγμές. Το επόμενο διάστημα θα διαπιστώσουμε αν θα οδηγήσει στην κατάρρευση ολόκληρα κτίρια.
ΠΗΓΗ: dnews.gr
