*Του Στράτου Βαλτινού – Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιμετώπισε με την γνωστή αναισθησία του και τις νέες καταστροφικές πυρκαγιές στην Αττική, παρά το 28% των ευρωεκλογών και υπό αυτή την οπτική προκαλεί ερωτηματικά η στάση του. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης, συνεχίζει να είναι , όχι απλά κατώτερος των περιστάσεων, αλλά , γίνεται όλο και πιο κενός και η επιρροή του στην κοινωνία μηδενίζεται. Το ΠΑΣΟΚ παλεύει με τους παρακμιακούς δαίμονές του, αδυνατεί να επανακάμψει και δεν θα επανακάμψει, γιατί δεν εμπνέει.
Πέραν αυτών, στα δεξιά της ΝΔ φαίνεται να επιμένει ο ακροδεξιός λαικισμός σε μια συμμαχία διαρκείας με την Εκκλησία και διάφορες παραθρησκευτικές οργανώσεις που εκμεταλλεύονται την κοινωνική οργή. Στα Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ αρνείται να συμπορευθεί με τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και να ανοίξει τις ιδεολογικές του πύλες στον σύγχρονο κόσμο, φοβούμενο ότι μια αλλαγή θα το εξαερώσει. Μοιραία, όμως όλα αυτά λειτουργούν εις βάρος της κοινωνίας και των πραγματικών αναγκών της. Η Ελλάδα παραπαίει διπλωματικά, θεσμικά και πολιτικά και λύση δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Ή μήπως αυτή η εικόνα ύπνωσης, απλά περιμένει μια σπίθα;
Τα ποσοστά δυσφορίας έναντι της κυβερνητικής πολιτικής είναι τεράστια. Θεσμοί όπως η Δικαιοσύνη, η ΕΛ.ΑΣ, οι Ανεξάρτητες Αρχές πλην εξαιρέσεων έχουν διαβρωθεί από την πελατειακή πολιτική της ΝΔ. Το Επιτελικό Κράτος ήταν μια μεγάλη επινόηση που μοναδικό στόχο είχε να διαβρώσει τους θεσμούς της Δημοκρατίας , ώστε να πάψουν να λειτουργούν ανεξάρτητα από την κυβέρνηση και τελικά υποτάχθηκαν πλήρως υπονομευμένοι με σειρά νόμων και πολιτικών αποφάσεων. Η Εκκλησία βρίσκεται επίσης σε απόσταση από την κοινωνία και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η εμπιστοσύνη των πολιτών ή και των πιστών βρίσκεται στο ναδίρ. Η βουλή είναι υποχείριο της πλειοψηφίας, τα αντίβαρα έχουν καταρρεύσει.
ΝΔ στα γνωστά μονοπάτια
Στη ζωή και στην πολιτική όμως, τίποτα δεν μένει ακίνητο στο χρόνο. Υπό αυτή την οπτική , είναι θέμα χρόνου να έχουμε ένα πολιτικό ή κοινωνικό ξέσπασμα που θα δρομολογήσει εξελίξεις. Προς ποια κατεύθυνση θα είναι όμως; αυτό είναι το μείζον ερώτημα, γιατί η κατεύθυνση που θα πάρει η χώρα είναι το μεγάλο ερώτημα.
Η πορεία της κυβέρνησης είναι συνάρτηση των αποφάσεων του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έτσι διοικείται η ΝΔ και η εκάστοτε κυβέρνησή της. Ο πρωθυπουργός αδυνατεί εδώ και πολλούς μήνες να δημιουργήσει κυβερνητική δυναμική και κυβερνά με την δυναμική της πρώτης τετραετίας που ήδη έχει ατονήσει και ουσιαστικά έχει ηττηθεί . Οι ευρωεκλογές και το 28% δεν ήταν απλά ένα μήνυμα , ήταν μια απάντηση προς τον Μητσοτάκη ότι δεν αρέσει πλέον, αλλά ο πρωθυπουργός μάλλον αδιαφορεί, ίσως γιατί ξέρει ότι οι διεργασίες που έρχονται και αποκλείουν τρίτη τετραετία , αλλά και επειδή μπορεί να κάνει άλλες σκέψεις.
Ο πρωθυπουργός και το επιτελείο ξέρουν πολύ καλά ότι η αποδοχή τους από την κοινωνία συρρικνώνεται. Αλλά δεν ξέρουν και πολλές συνταγές για να διορθώσουν τα πράγματα. Ο Μητσοτάκης συνεχίζει την ίδια τακτική χρόνια τώρα. Κριτική για τις φωτιές; είστε τοξικοί. Κριτική για το κράτος δικαίου; είστε λαικιστές. Μόνο που όλα αυτά επειδή τα επαναλαμβάνει χρόνια τώρα, δεν έχουν ίχνος αξιοπιστίας.
Κατά κοινή ομολογία η ΝΔ στέκεται ακόμη σε θέση υπεροχής , χάρις στην διαλυτική κατάσταση που επικρατεί στην αντιπολίτευση. Από αυτή την άποψη ο Μητσοτάκης είναι ίσως ο πιο τυχερός πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης. Στην πρώτη τετραετία του “ έτυχε” η πανδημία και το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ . Ο φόβος συσπείρωσε και η διανομή χρήματος , έστω και ελάχιστη , έπιασε τόπο. Στην δεύτερη τετραετία και ενώ τα σημάδια αποσύνθεσης της κυβερνητικής πολιτικής είναι ορατά, της έτυχε μια διαλυμένη αντιπολίτευση. Πόσο όμως θα κρατήσει αυτό;.
Φθινόπωρο ανατροπών
Όπως είπαμε τίποτα δεν μένει ακίνητο στο χρόνο. Εκ των πραγμάτων θα υπάρξει κινητικότητα που θα αρχίσει τις επόμενες ημέρες και θα ολοκληρωθεί σε λίγους μήνες. Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και οι εκλογές στο ΠΑΣΟΚ θα κρίνουν πολλά για το τι θα συμβεί στον πολιτικό χάρτη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι στην κυβέρνηση θα είναι όλα ρόδινα. Ο Μητσοτάκης θέλοντας να εκμεταλλευθεί την συγκυρία, θα γίνει όλο και πιο επιθετικός, όλο και πιο εριστικός και θα συμπορευθεί με ακόμη μεγαλύτερη ωμότητα με τα στενά και ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα.
Η αλληλεξάρτηση με τα ιδιωτικά συμφέροντα και τα ΜΜΕ είναι τόσο ισχυρή που ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις ερήμην τους. Αυτή η πολιτική λοιπόν θα επιφέρει και άλλα κοινωνικά προβλήματα. Δημόσια αγαθά όπως τα δάση, το νερό, η υγεία, η παιδεία, η πρόνοια και πέραν αυτών , οι μισθοί, τα εργασιακά δικαιώματα και το κράτος δικαίου έρχονται στο προσκήνιο ως απειλή για την κυβέρνηση. Που δεν μπορεί, αλλά ούτε και θέλει να τα διαχειριστεί προς όφελος των πολλών. Ψευδοπαροχές θα κάνει, όχι όμως με αλλαγή πολιτικής, αυτό είναι δεδομένο.
Η αντιπολίτευση έχει υποχρέωση να πάρει και αυτή τις αποφάσεις της και να συμπορευθεί με την κοινωνία. Αυτό όμως προυποθέτει αλλαγές. Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν εμπνέει την κοινωνία, όπως και το ΠΑΣΟΚ. Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ξένο σώμα στην Αριστερά, οι καθημερινές σχεδόν αστοχίες, η έπαρση, η αλαζονεία και η ανικανότητά του οδηγούν τον ΣΥΡΙΖΑ σε νέο βατερλό. Το οποίο είτε θα περιμένουν παθητικά στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είτε θα οργανωθούν για να το αποτρέψουν.
Εκ των πραγμάτων, θα αναδειχθεί και ο θετικός ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει η Νέα Αριστερά. Η οποία διαθέτει ικανά και έμπειρα στελέχη για να συνδιαμορφώσουν ένα Δημοκρατικό Μέτωπο που θα γίνει η κινητήριος δύναμη για να ανατραπεί μέσω των εκλογών η κυβέρνηση της ΝΔ.
Επομένως επείγει η κινητοποίηση κάθε οργανωμένου κόμματος, στελεχών, βουλευτών και διανοουμένων για να ανασυγκροτηθεί ο χώρος και να ξεκινήσει η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σε νέα βάση .
ΠΗΓΗ: http://omegapress.gr
