*Γράφει η Αννέτα Καββαδία – Η σπουδή να επισκεφθεί ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης τον Έβρο και από εκεί να στείλει μήνυμα «για τη θωράκιση των συνόρων, υπό το πρίσμα της κατασκευής του φράχτη που θα αποτελέσει αποτρεπτικό παράγοντα για την είσοδο προσφύγων στα ελληνικά σύνορα» –όπως επί λέξει αναπαράγουν δημοσιογραφικές πένες και μικρόφωνα– μόνο τυχαία δεν ήταν.
Η απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης να καταργήσει –επί της ουσίας– μονομερώς τη ζώνη Σένγκεν και να συρθεί πίσω από την ατζέντα τού, ενισχυμένου εκλογικά, ακροδεξιού AfD σκληραίνοντας τη μεταναστευτική της πολιτική, ήταν η αφορμή για να (ξανα)αρχίσει να ξεδιπλώνεται το αφήγημα της εθνικής ασφάλειας, έτσι φυσικά όπως το αντιλαμβάνεται η Δεξιά και η κυβέρνηση της ΝΔ. «Κάνουμε το χρέος μας στην Ευρώπη, είμαστε όλοι εδώ και προστατεύουμε τα σύνορα της χώρας και την ασφάλεια της Ελλάδας. Η ελληνική αστυνομία και οι ένοπλες δυνάμεις εγγυώνται γι’ αυτό. Ο Έβρος είναι θωρακισμένος, το εννοώ, το εννοούμε και το υπηρετούμε. Θα συνεχίσουμε με έργα και υποδομές για να συμπληρώσουμε αυτό το τεράστιο και σπουδαίο έργο από πλευράς όγκου και σημασίας που γίνεται εδώ στις απαρχές της Ελλάδος. Ο φράχτης συνεχίζει να κατασκευάζεται. Προσλαμβάνουμε νέους 150 συνοριοφύλακες στη 2η γραμμή, στη Ροδόπη και στην Καβάλα, για να ελέγχονται οποιεσδήποτε ροές εξακολουθούν να υπάρχουν», διαμήνυσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος –εν μέσω επικοινωνιακών «λεονταρισμών»– εργαλειοποιεί ξανά ένα ευαίσθητο ζήτημα και, ποντάροντας σε υπαρκτές δυσκολίες, στοχεύει στην ενεργοποίηση κάθε είδους φοβικών ανακλαστικών.
Δεξιά uber alles
Δεν νιώθουν άβολα στην κυβέρνηση με την υιοθέτηση μιας τέτοιας ατζέντας, το έχουν αποδείξει άλλωστε. Από την πανταχού παρούσα λογική του νόμου και της τάξης μέχρι τις εγκληματικές επαναπροωθήσεις, και από την επιχειρηθείσα απαγόρευση των συγκεντρώσεων μέχρι το χάιδεμα αυτιών περί «πολιτισμικής καθαρότητας», γίνεται σαφές πως η αντιμετώπιση των …ειδικών συνθηκών που η απόφαση της Γερμανίας δημιουργεί, δεν θα προκαλέσει ιδιαίτερα συνειδησιακά προβλήματα στο εσωτερικό της ΝΔ. Πόσο μάλλον όταν τα δημοσκοπικά ευρήματα έρχονται να ενισχύσουν μια ούτως ή άλλως ισχυρή τάση εντός του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και να κρούσουν τον κώδωνα του (εκλογικού) κινδύνου για την εκ δεξιών της απειλή.
Είναι βέβαιο πως οι επιτελείς του Μαξίμου θορυβήθηκαν από την εικόνα που η τελευταία εκτίμηση ψήφου της Metron Analysis έδωσε. Όχι φυσικά για την άνετη επικράτησή τους έναντι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ –το 29,8% απέχει, άλλωστε, πολύ από το 9,5% και το 15,7% αντίστοιχα. Αλλά γιατί το άθροισμα των εκ δεξιών τους κομματικών σχηματισμών, υπερβαίνει το 20% (Ελληνική Λύση 10,9%, Νίκη 4,4%, Φωνή Λογικής 5,4%). Κι αυτή είναι μια συνθήκη που ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να αγνοήσουν –ήδη ο Κυριάκος Βελόπουλος, από το βήμα της Βουλής, χρησιμοποιώντας κατά κόρον όρους όπως «λαθρομετανάστες» και «εισβολείς», χαρακτήρισε εαυτόν δικαιωμένο και κάλεσε την κυβέρνηση να κλείσει τα σύνορα.
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι και αρθρογράφοι που δεν έχουν κρύψει την κομματική τους στράτευση με τη ΝΔ, μιλούν για απειλή στα δεξιά της Δεξιάς της, καθώς και για τον κίνδυνο δημιουργίας νέου κόμματος «που θα καταφέρει κάτι περισσότερο απ΄ ό,τι στο παρελθόν οι αντίστοιχοι κομματικοί μηχανισμοί του Γιώργου Καρατζαφέρη ή ακόμη και του Αντώνη Σαμαρά με την Πολιτική Άνοιξη», στην περίπτωση που η ΝΔ χάσει τα δεξιά της χαρακτηριστικά. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να λέει ότι δεν θα κάνει στροφή προς τα δεξιά, αναπαράγοντας το σύνθημα «πιο γρήγορα, πιο αποτελεσματικά, πιο δίκαια», όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Κι αυτή η πραγματικότητα αποτυπώνεται εύγλωττα στις εμφανίσεις κυβερνητικών στελεχών, όπως του Βασίλη Κικίλια ή της Σοφίας Βούλτεψη, που δείχνουν την κοινωνική πολιτική της Γερμανίας ως υπεύθυνη για την άνοδο της Ακροδεξιάς. «Με όλα όσα συμφωνείτε, με τα φιλομεταναστευτικά, για να κάνετε κυβερνήσεις λόγω απλής αναλογικής, ο βασικός πόλος έλξης είστε εσείς με τα τεράστια επιδόματα. Δίνουν ιθαγένειες. Αυτοί όλοι που έχουν κάνει τα φονικά στη Γερμανία είναι ριζοσπαστικοποιημένοι νέοι που ριζοσπαστικοποιήθηκαν μέσα στη Γερμανία. Ένας από αυτούς είχε πάρει ιθαγένεια, ένας άλλος είχε γεννηθεί στην Αυστρία και είχε πάρει ιθαγένεια στη Γερμανία. Άρα τους λέμε να κάνουν δύο πράγματα: να μειώσουν όλες αυτές τις παροχές και να κάνουν πραγματική ένταξη», είπε η υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας της λογικής της κυβέρνησης για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Αντισταθείτε
Μόνο που αυτή είναι ακριβώς η ακροδεξιά ατζέντα. Η οποία όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται, όχι μόνο δεν ηττάται, αλλά αντίθετα γιγαντώνεται –ως η αυθεντική εκδοχή– από την ενσωμάτωση των ιδεών της στα προγράμματα και στις πρακτικές άλλων κομματικών σχηματισμών. Να γιατί σε στιγμές που κερδίζουν έδαφος εκείνες οι δυνάμεις που εχθρεύονται τη δημοκρατία και την «ανοιχτή κοινωνία», σε στιγμές που οι πολλαπλές κρίσεις ευνοούν συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού, σε στιγμές που οι αντιδραστικές δυνάμεις, οι οπαδοί της ανελεύθερης δημοκρατίας και του σκοταδισμού ενισχύονται σε όλη την Ευρώπη, έχει σημασία να μη θολώνει –στο όνομα του όποιου κομματικού οφέλους– το στίγμα που εκπέμπεται, να μην εγκαταλείπονται βασικές αρχές ανθρωπισμού, να μην επιλέγεται η σιωπή, η ανοχή, η παθητικότητα, οι ίσες αποστάσεις –όταν, συν τοις άλλοις, πολλές από τις προκλήσεις της εποχής όπως η κλιματική κρίση, το δημογραφικό, οι ανάγκες της αγοράς εργασίας συνδέονται άρρηκτα με το μεταναστευτικό/προσφυγικό.
Χρησιμοποιείται συχνά η φράση του Μάνου Χατζηδάκι για το αποκρουστικό πρόσωπο του τέρατος (νεοναζισμός), που όταν όμως πάψει να μας τρομάζει τότε πρέπει να φοβόμαστε, γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε. Κι αυτές τις μέρες, που είναι οι μέρες του Παύλου (Φύσσα) και του Ζακ (Κωστόπουλου), ας αναστοχαστούμε. Διατηρώντας πάντα ζωντανές μνήμη και κρίση.
ΠΗΓΗ: http://epohi.gr
