Εμβληματικές ερμηνείες, «μπρεχτικό» χιούμορ, ήθος. Ο σπουδαίος θεατράνθρωπος, ο εξαιρετικά επιδραστικός καλλιτέχνης, ο δάσκαλος Γιώργος Μιχαλακόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή και πλέον στέκει δίπλα στους άλλους τεράστιους ηθοποιούς που άφησαν όπως αυτός το στίγμα του στο θέατρο και τον πολιτισμό.
Όπως έγινε γνωστό το πρωί του Σαββάτου (16/12), ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου, κινηματογράφου και της τηλεόρασης, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος μπορεί να μην είναι πια μαζί μας, αλλά έμεινε το σπουδαίο του έργο, το οποίο ακόμα και σήμερα συνεχίζει να εμπνέει.
Γιώργος Μιχαλακόπουλος: Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα και σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1959 ως πρωτοετής σπουδαστής της Σχολής στην επεισοδιακή παράσταση του Καρόλου Κουν, «Όρνιθες» στο Ηρώδειο.
Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 στον θίασο του Δημήτρη Παπαμιχαήλ και αργότερα συνεργάστηκε με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους μεγάλων συγγραφέων όπως ο Τσέχωφ και ο Μολιέρος. Ειδικά στην παράσταση «Δον Ζουάν» το 1968, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος εντυπωσίασε με την ερμηνεία του στο ρόλο του Σγαναρέλο.
Το 1973 ίδρυσε το Θέατρο Σάτιρας και έπαιξε μεταξύ άλλων στα έργα: «Ω, τι κόσμος μπαμπά» του Κώστα Μουρσελά, «Συνεργός» του Φρ. Ντύρεμαντ, «Βλαβερές συνέπειες του καπνού» του Τσέχωφ. Το 1981, οργάνωσε στις φυλακές Κορυδαλλού το θεατρικό εργαστήρι με κρατούμενους. Στο θέατρο είχε εμφανιστεί σε παραστάσεις όπως: «Έγκλημα και Τιμωρία», «Ο θάνατος του εμποράκου», «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν» και «Το τίμημα». Ως θεατρικός σκηνοθέτης, σκηνοθέτησε αρκετά έργα, ανάμεσα στα οποία: «Τα παιδιά στο Δάσος του Ρομπέν» του Τζ. Κρόκερ, «Εκκλησιάζουσες» και «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, «Ο θάνατος του Εμποράκου» του ‘Αρθουρ Μίλερ, «Επιστάτης» του Χάρολντ Πίντερ.
Το τηλεοπτικό κοινό τον γνώρισε και τον λάτρεψε στην εμβληματική σειρά του Κώστα Κουτσομύτη «Εκείνος και Εκείνος» (1972), όπου ο Γ.Μιχαλακόπουλος ερμήνευσε με απαράμιλλο χιούμορ το ρόλο του «Σόλωνα» πλάι στον «Λουκά» του Βασίλη Διαμαντόπουλου.
Στον κινηματογράφο έπαιξε σε αρκετά έργα, κάνοντας το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το 1964, ερμηνεύοντας δεύτερους ρόλους στις ταινίες «Οι Φτωχοδιάβολοι», «Ο πολύτεκνος» και «Φεύγω με πίκρα στα ξένα».
Ένας από τους χαρακτηριστικούς ρόλους του ήταν ο ποιητής Φανφάρας στην ταινία «Ξύπνα Βασίλη» του Γιάννη Δαλιανίδη (1969).
Συμμετείχε επίσης, μεταξύ άλλων, στις ταινίες «Η ωραία του κουρέα» του Ντίνου Δημόπουλου (1969), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» του Γιάννη Δαλιανίδη (1968), «Ένα γελαστό απόγευμα» του Ανδρέα Θωμόπουλου (1979), «Το βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1995), το «Φράγμα» του Δημήτρη Μακρή (1982). Αξέχαστη ήταν επίσης η ερμηνεία του στην βραβευμένη ταινία «Ο Κύριος με τα Γκρι» του Περικλή Χούρσογλου το 1997.
«Ποτέ δεν πήγα σε οντισιόν, ποτέ δεν πήρα τηλέφωνο»
«Το κυρίως θέατρο το ανακάλυψα με τον δάσκαλό μου, τον Κουν» είχε πει σε συνέντευξή του.
«Ο Κουν ήταν ένα φαινόμενο. Ευτύχησα να πέσω σε μια τέτοια συγκυρία, εκεί λίγο πριν το ΄60, όπου έζησα τους «Όρνιθες», τις παραστάσεις στο Παρίσι, το Θέατρο των Εθνών. Έπαιξα στα «Νέα Παιδιά» του Αντρέ Ζοζέ Λακούρ, στον «Αρτούρο Ούι», στους «Όρνιθες»… Έμεινα δύο χρόνια στο Τέχνης αφού τελείωσα τη σχολή κι ύστερα έφυγα. Αισθάνθηκα ότι ό,τι είχα να πάρω το πήρα και θεώρησα καλό να βγω στον ελεύθερο στίβο. Και πήγα στον Μουσούρη αμέσως μετά, που τότε ήταν το τελωνείο του ελληνικού θεάτρου. Όποιος πέρναγε από τον Μουσούρη, ήταν πια επαγγελματίας ηθοποιός.
Δεν μπορώ να πω ότι αισθάνθηκα δυσκολίες στην αρχή. Ποτέ δεν πήγα σε οντισιόν, ποτέ δεν πήρα τηλέφωνο. Πότε η Λαμπέτη, πότε η Καρέζη, πότε ο Χορν, τα τηλεφωνήματα έπεφταν συνέχεια. Δεν ήμουν και τύπος των περίεργων ομάδων και του παρασκηνίου. Κάτι με έσπρωχνε γενικά, συν την όποια αξιοσύνη είχα. Και προχώρησα. Τι είναι ταλέντο ούτε τώρα το ξέρω. Αισθανόμουν όμως καλά και ήξερα ότι αυτή είναι η δουλειά μου. Αφιερώθηκα και προχώρησα. Εχω παίξει όλο τον Αριστοφάνη, όλο το παγκόσμιο ρεπερτόριο, δεν μου έχει μείνει τίποτα, εξήντα χρόνια τώρα, δεν έχω αφήσει τίποτα», είχε αναφέρει.
Για τη δυσκολία του χώρου του θεάτρου:
«Στο θέατρο αν δεν έχεις κόψει ότι είσαι σε ένα ναρκοπέδιο συνέχεια δεν μπορείς να περπατήσεις σωστά.Και τα αρνητικά είναι ένας πλούτος και σε κάνουν καλύτερο. Το θέατρο είναι μια σκληρή οικογένεια ανταγωνιστική. Απαιτεί, θέλει αντοχές, ενέργεια ενημέρωση, προσωπική ανατροφή. Στα καμαρίνια κρύβεται μεγάλη μικροψυχία αλλά και μεγαλοψυχία. Σε κάθε περίπτωση είναι μεγάλο σχολείο».
Δάσκαλος και οικογενειάρχης
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος διετέλεσε καθηγητής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Θεάτρου. Υπήρξε Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων κατά την περίοδο 1974-1986, και Αντιπρόεδρος ΚΕ.Θ.Ε.Α.
Ήταν παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό Αθηνά Μιχαλακοπούλου και έχει δύο κόρες, την Ιωάννα, που είναι σκηνοθέτιδα, με την οποία συνεργάστηκε σε αρκετές παραστάσεις και την Ελένη, που είναι ζωγράφος.
Θεατρικές παραστάσεις
- 1962/1963 Ποντικοπαγίδα
- 1963/1964 Άνθρωπος για όλες τις εποχές
- 1964/1965 Ντον Ζουάν
- 1974/1975 Η Μάχη της Αθήνας: (Δεκέμβρης 1944)
- 1976/1977 Ο γλάρος
- 1979/1980 Η κυρία του Μαξίμ
- 1980/1981 Καινούργια σελίδα
- 1982/1983 Ο επιστάτης
- 1984/1985 Έντα Γκάμπλερ
- 1985/1986 Ο κατά φαντασίαν ασθενής
- 1994/1995 Ο έμπορος της Βενετίας
- 2001/2002 Ο επιστάτης
- 2006/2007 Ντα
- 2009/2010 Φθινοπωρινή ιστορία
- 2017/2018 Το τίμημα
Φιλμογραφία
1964
- Φεύγω με πίκρα στα ξένα
- Ο πολύτεκνος
- Οι φτωχοδιάβολοι
1967
- Ο κόσμος τρελάθηκε…
- 5 γυναίκες για έναν άνδρα
1968 Ένας ιππότης για τη Βασούλα
1969
- Η ωραία του κουρέα
- Ξύπνα, Βασίλη!
1970 Οι αριστόγατες
1979 Ένα γελαστό απόγευμα
1982 Το φράγμα
1983 Ο γύρος του θανάτου
1987 Ο κλοιός
1995 Το βλέμμα του Οδυσσέα
1997 Ο κύριος με τα γκρι
2002 Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα
2006 Απόστολος και μόνος
2011 Πατρική αγάπη
Λίνα Μενδώνη: Βαθιά καλλιεργημένος άνθρωπος και ένας ακάματος εργάτης του θεάτρου
Πληροφορούμενη τον θάνατο του Γιώργου Μιχαλακόπουλου, η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η απώλεια του Γιώργου Μιχαλακόπουλου, που μας άφησε μετά από μια μετεωρική πορεία έξι δεκαετιών στη σκηνή και την οθόνη, αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο της Τέχνης. Απόφοιτος της Σχολής του Θεάτρου Τέχνης και μαθητής του Κάρολου Κουν, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος διέγραψε μια μετεωρική διαδρομή, αξιοποιώντας στο έπακρο το πηγαίο χάρισμά του και τα, άμεσα αναγνωρίσιμα, μοναδικά εκφραστικά του μέσα. Η τροχιά του στην Τέχνη ήταν παραδειγματική. Δεν μας χάρισε μόνο ερμηνείες αναφοράς, μας κληροδότησε επίσης ένα υπόδειγμα ολοκληρωμένου καλλιτέχνη, φάρο για τις επόμενες γενιές.
Η φυσικότητα με την οποία ενσάρκωσε δεκάδες ρόλους του κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου συχνά μας παραπλανούσε, καθώς ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ήταν ένας βαθιά καλλιεργημένος άνθρωπος και ένας ακάματος εργάτης του θεάτρου, με προσήλωση και διαρκή πάλη με το κείμενο, αλλά και αφοσίωση στην εξαντλητική επεξεργασία και την τελειοποίηση των σκηνικών του τεχνικών.
Θεράπευσε κυρίως το θέατρο, αλλά αξέχαστα παραμένουν τα επιλεκτικά περάσματά του από τη μεγάλη και τη μικρή οθόνη. Ιδίως, η συμμετοχή του τη δεκαετία του 1970, μαζί με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο και σε κείμενα του Κώστα Μουσρελά και σκηνοθεσία του Κώστα Κουτσομύτη, στη σειρά «Εκείνος κι Εκείνος» έδωσε στο κοινό μια ανάσα ελπίδας, με τη διαβρωτική έμμεση κριτική της στη Χούντα. Ο ίδιος υπήρξε, άλλωστε, ενεργός πολίτης, που ασχολήθηκε με τα κοινά στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης και του συνδικαλισμού και δεν απέφυγε ποτέ την αιχμηρή δημόσια παρέμβαση.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ευτύχησε, παρά τις αγωνίες, τον πόνο και τις ανασφάλειες που συνοδεύουν την πορεία του ηθοποιού, όπως έλεγε ο ίδιος, να κατακτήσει από νωρίς τον έπαινο των ομοτέχνων του και τον θαυμασμό του κοινού. Παρέμεινε, όμως, μέχρι το τέλος ένας βαθιά φιλοσοφημένος και ευαίσθητος άνθρωπος, με την προσήλωση στην Τέχνη να συμβαδίζει με τη συνείδηση του ανήσυχου πολίτη.
Στη σύζυγό του Αθηνά, συνοδοιπόρο του στο σανίδι και τη ζωή, τις κόρες τους και τους αμέτρητους φίλους του απευθύνω τα θερμά μου συλλυπητήρια».
ΣΥΡΙΖΑ: Αποχαιρετούμε σήμερα έναν γνήσιο θεατράνθρωπο
«Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος υπηρέτησε την τέχνη, το θεατρικό σανίδι, τον ελληνικό κινηματογράφο για πάνω από έξι δεκαετίες.
Σε όλη του την πορεία ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος υπήρξε εργάτης του πολιτισμού, αλλά κι άνθρωπος με βαθιά κοινωνική ενσυναίσθηση.
Θα τον θυμόμαστε για την προσφορά του στον πολιτισμό αλλά και στην κοινωνία τις ανάγκες της οποίας υπηρέτησε με συνέπεια», σημείωσε σε ανακοίνωσή της η Τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, Κ. Μάλαμα.
ΠΑΣΟΚ: «Θα τον θυμόμαστε για το ήθος, το ταλέντο του και την προσφορά του στην τέχνη»
«Θα τον θυμόμαστε για το ήθος, το ταλέντο του και την προσφορά του στην τέχνη» αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Τομέας Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και η Υπεύθυνη ΚΤΕ Πολιτισμού – Βουλευτής Λακωνίας, Νάγια Γρηγοράκου αποχαιρετώντας τον σπουδαίο Έλληνα ηθοποιό Γιώργο Μιχαλακόπουλο.
Στη σχετική ανακοίνωσή σημειώνεται ότι:
«Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης και όπως ο ίδιος είχε δηλώσει «το κυρίως θέατρο το ανακάλυψα με τον δάσκαλό μου, τον Κουν. Ο Κουν με έμαθε να κυνηγάω την αλήθεια και όχι την πόζα».
Από το 1962 μέχρι το 2018 υπηρέτησε σταθερά το θέατρο ενσαρκώνοντας σπουδαίους ρόλους από όλη τη γκάμα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, ενώ παράλληλα πρωταγωνίστησε σε αρκετές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές με πιο χαρακτηριστική την σατιρική τηλεοπτική σειρά «Εκείνος και εκείνος» μαζί με τον σπουδαίο Βασίλη Διαμαντόπουλο.
Είχε κερδίσει το Α’ Βραβείο Ανδρικού ρόλου Καρόλου Κουν και το Βραβείο «Αιμίλιος Βεάκης». Επίσης, είχε διατελέσει Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων (1974-1986) και αντιπρόεδρος του ΚΕΘΕΑ.
«Τι είναι ταλέντο ούτε τώρα το ξέρω. Αισθανόμουν όμως καλά και ήξερα ότι αυτή είναι η δουλειά μου. Αφιερώθηκα και προχώρησα».
Ακούραστος θεατράνθρωπος, ευτυχισμένος οικογενειάρχης, ανοιχτόκαρδος άνθρωπος.
Αυτός ήταν ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος.
Θα τον θυμόμαστε για το ήθος, το ταλέντο του και την προσφορά του στην τέχνη.
Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στη γυναίκα του Αθηνά , στα παιδιά και στους οικείους του».
ΚΚΕ: Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος αφήνει μεγάλη παρακαταθήκη στη νεότερη γενιά ηθοποιών
«Με μεγάλη θλίψη, σεβασμό και μια βαθιά υπόκλιση αποχαιρετούμε τον μεγάλο ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιώργο Μιχαλακόπουλο» αναφέρει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του.
«Επί 60 χρόνια, μετά την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, προήγαγε με τις εμβληματικές ερμηνείες του, πρώτα απ’ όλα στο θέατρο, όπου πραγματικά δημιουργούσε πάνω στη σκηνή, αλλά και στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, και κυρίως με την κοινωνική του στάση και το ήθος του, τον σύγχρονο Πολιτισμό μας. Το εκλεπτυσμένο “μπρεχτικό” χιούμορ του Γιώργου Μιχαλακόπουλου που άφηνε μια ελαφριά πικράδα στα χείλη του θεατή, ήταν καρπός βαθιάς φιλοσοφημένης διείσδυσης στην κοινωνική πλευρά των έργων που πρωταγωνιστούσε. Το σύνολο της καλλιτεχνικής πορείας του “Σόλωνα” (Γιώργου Μιχαλακόπουλου) της τηλεοπτικής σειράς «Εκείνος κι εκείνος», όπου συμπρωταγωνιστούσε με τον “Λουκά” (Βασίλη Διαμαντόπουλο), αφήνει μεγάλη παρακαταθήκη στη νεότερη γενιά ηθοποιών» προσθέτει η ανακοίνωση του κόμματος.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
Πηγή: ieidiseis.gr, (και πληροφορίες από το tvxs.gr)
Φωτογραφίες: NDP, EUROKINISSI
