*Γράφει ο Τάσος Παππάς – Η πρωτοβουλία της Νέας Αριστεράς να ζητήσει από τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης να συμφωνήσουν και να καταθέσουν πρόταση δυσπιστίας δεν είχε τύχη. Θα μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό;
Περίμενε η Νέα Αριστερά ότι τα συγκεκριμένα κόμματα θα ανταποκρίνονταν; Δεν είναι αφελείς οι ηγετικοί παράγοντές της. Ηξεραν ότι δεν θα είχε αποτέλεσμα η κίνησή τους. Τότε γιατί επέλεξαν αυτή τη στάση; Μα για να φέρουν σε δύσκολή θέση τους άλλους. Τους έφεραν; Τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ναι, το ΚΚΕ όχι. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να δεχτεί γιατί την πρωτοβουλία πήρε η Νέα Αριστερά, δηλαδή οι αποστάτες και οι κλέφτες των εδρών, όπως αποκαλούν στην Κουμουνδούρου τους πρώην συντρόφους τους. Στο σκεπτικό της απόρριψης δεν υπήρχε αυτή η προσέγγιση, αλλά η γνωστή άποψη που κατατίθεται κάθε φορά ως δικαιολογία ότι η πρόταση για δυσπιστία θα διευκόλυνε την κυβέρνηση, θα συσπείρωνε τη Νέα Δημοκρατία σε μια περίοδο που αντιμετωπίζει προβλήματα συνοχής και είναι στριμωγμένη. Γιατί;
Βλέπει οπαδούς της να κλίνουν προς τα πιο δεξιά σχήματα λόγω του νόμου για τα ομόφυλα ζευγάρια. Εχει απέναντί της τη διοίκηση της Εκκλησίας, έναν παραδοσιακό σύμμαχό της, με μεγάλο ακροατήριο. Εγκαλείται ακόμη και από την επιστημονική επιτροπή της Βουλής για το νομοσχέδιο σχετικά με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν μπορεί να χειραγωγήσει τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος κάνει κριτική εφ’ όλης της… διδακτέας ύλης. Πολλοί βουλευτές της δεν κρύβουν τη δυσφορία τους γιατί αξιοποιούνται πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ενώ αυτοί είναι στα αζήτητα. Απολογείται για την τραγωδία των Τεμπών και εξαιτίας των χειρισμών της κατηγορείται για συγκάλυψη. Απολογείται και για το σκάνδαλο των υποκλοπών που έχει γίνει κεντρικό θέμα εκτός Ελλάδος.
Τελευταίο χτύπημα, η απόφαση της αμερικανικής διοίκησης για την εταιρεία που διακινούσε το Predator. Απολογείται και για το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, αφού τα περί συνωμοσίας ακροαριστερών λαϊκιστών και εχθρών της Ελλάδας που επικαλέστηκε, έχουν καταρρεύσει με πάταγο. Οπότε μια πρόταση δυσπιστίας θα ήταν βούτυρο στο ψωμί της γιατί θα της έδινε την ευκαιρία να αλλάξει την ατζέντα και να βγει ενισχυμένη λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές. Ετσι ο ΣΥΡΙΖΑ την απέρριψε. Εισέπραξε την κατηγορία από τη Νέα Αριστερά ότι η αντιπολίτευση που κάνει στη Δεξιά είναι ακίνδυνη, δεν είναι αυτό που θέλει η κοινωνία.
Ούτε το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να δεχτεί την πρόταση της Νέας Αριστεράς και γιατί συμφωνεί με ορισμένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γιατί η ηγεσία του δεν είναι διατεθειμένη να γίνει παρακολούθημα άλλων. Εχει βάλει στόχο τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές και για να τον πετύχει πρέπει να δείχνει στον δημοκρατικό κόσμο ότι αυτή δικαιούται να έχει το προβάδισμα στη μάχη κατά της Δεξιάς, αυτή πρέπει να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή της λεγόμενης προοδευτικής παράταξης. Εκτιμά η Χαριλάου Τρικούπη ότι δεν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για να ξεκινήσει ένας διάλογος μεταξύ των λεγόμενων προοδευτικών δυνάμεων και δίνει ραντεβού για μετά τις ευρωεκλογές, ελπίζοντας να πάρει εκείνο το ποσοστό που θα της επιτρέψει να έχει το πάνω χέρι και να καθορίσει το περιεχόμενο και τον ρυθμό της συζήτησης.
Και προφανώς στη Νέα Αριστερά ήξεραν ότι το ΚΚΕ δεν επρόκειτο να συμπράξει. Η πολιτική του «μόνοι μας εναντίον όλων» δεν έχει αλλάξει ούτε πρόκειται να αλλάξει, εκτός αν συμβούν σημεία και τέρατα στην πολιτική ζωή της χώρας. Για την ώρα εκτιμά ότι δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος, οπότε επιμένει στη συμπαγή μοναξιά του και στην αντίληψη ότι τα άλλα κόμματα έχουν βαριές ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα γιατί κυβέρνησαν. Δεν θα γίνει, λέει, το πλυντήριο που θα ξεπλύνει τις αντιλαϊκές πολιτικές τους. Αντιθέτως θα κάνει τα πάντα για να μην εξαπατηθούν τα λαϊκά στρώματα. Συνεπώς με την έπαρση του μοναδικού αντισυστημικού κόμματος, επιλέγει τη γραμμή «καλύτερα μόνοι μας στον σωστό δρόμο, παρά με άλλους μαζί στον λάθος δρόμο».
Πάντως η Νέα Αριστερά κατάφερε με την πρωτοβουλία της να βάλει το θέμα που απασχολεί τις ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, στελέχη τους και κυρίως πολλούς ψηφοφόρους τους, δηλαδή της συνεννόησης και της σύγκλισης για να βρεθεί τρόπος ώστε να ανατραπεί η ηγεμονία της Δεξιάς. Εδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα. Ο μικρότερος εταίρος έκανε το πρώτο βήμα, έδειξε τον στόχο, μένει να κατασκευαστεί και ο δρόμος που θα οδηγήσει στον στόχο. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με ανάθεση, αλλά με συνεργασία. Κάποτε ήταν το ΠΑΣΟΚ ο κεντρικός πόλος. Αργότερα τη θέση του πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε θέση να επιβάλουν τους όρους τους. Είναι πρώην μεγάλα κόμματα. Με δόλωμα τη νοσταλγία δεν θα τσιμπήσουν οι πολίτες.
Πηγή: efsyn.gr
