*Της Ιωάννας Δρόσου –
Για ένα αποτύπωμα, σε μία σακούλα, από ένα διαμέρισμα, που ισοπεδώθηκε όταν ενεργοποιήθηκε εκρηκτικός μηχανισμός. Ο Νίκος Ρωμανός ξανά υπό τη δαμόκλειο σπάθη της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης. Να αποδείξει εκείνος την αθωότητά του, αντί να αποδείξει η Δικαιοσύνη την ενοχή του. Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε για υποθέσεις, που δημιουργούν μια καχυποψία για τη σκοπιμότητά τους.
Για ένα αποτύπωμα σε ένα καπέλο ή για ένα αποτύπωμα σε ένα βιβλίο βρέθηκαν στη φυλακή άνθρωποι που αργότερα –ή πολύ αργότερα– αθωώθηκαν και έπρεπε να πιάσουν ξανά το νήμα της ζωής τους. Η μη εμπιστοσύνη στους θεσμούς και τη δικαιοσύνη έχει παγιωθεί στην κοινωνία. Από το 2007 που η εμπιστοσύνη σε δικαιοσύνη και δικαστές ήταν στο 38% θετική και στο 44% αρνητική, το 2024 είναι στο 70% αρνητική και στο 27% θετική (Public Issue). Ομοίως, την αστυνομία μάλλον δεν εμπιστεύεται το 54% το 2024, όταν το 2007 ήταν το 45%.
Το 2008 είναι ένα έτος τομή για την εμπιστοσύνη σε δικαιοσύνη και αστυνομία. Ήταν 6 Δεκέμβρη όταν ο Ε. Κορκονέας σκότωσε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια, μπροστά στα μάτια του καλύτερού του φίλου, Νίκου Ρωμανού. Έκτοτε, στήθηκαν πολλές δικογραφίες για «τρομοκρατία», για «διατάραξη της κοινής ειρήνης», για «αντίσταση κατά της αρχής», για, για, για. Όλες πατούσαν πάνω στο τεκμήριο της αθωότητας και στην κοινή λογική και «στοιχειοθετούσαν» κατηγορητήρια που έπεφταν σαν χάρτινοι πύργοι στα δικαστήρια.
Ο Νίκος Ρωμανός έχει ήδη περάσει ένα τέτοιο δικαστήριο, που του κόστισε 6 χρόνια από τη ζωή του. Τώρα, που προετοιμάζεται η εξάρθρωση ξανά της τρομοκρατίας, πάλι με τον ίδιο υπουργό Προστασίας του Πολίτη, όπως έγινε το 2002, τώρα που πάλι έσκασε η βόμβα στα χέρια κάποιου μέλους τρομοκρατικής οργάνωσης και ανακρίνεται στο νοσοκομείο και κρατείται στη φυλακή, παρά τα τραύματά του…, τώρα που πάλι οι αστυνομικές αρχές άνοιξαν τα κιτάπια τους, για να δέσουν το κίνημα, την αριστερά, την αναρχία, με τρομοκρατικές οργανώσεις… τώρα πάλι ο Νίκος Ρωμανός βρέθηκε βολικά ανάμεσα στους συλληφθέντες.
Η εμπιστοσύνη στους θεσμούς της Δικαιοσύνης και της Αστυνομίας έχουν ισοπεδωθεί, γιατί δεν αποδίδεται δικαιοσύνη και δεν νιώθει κανείς ασφαλής από την αστυνομία. Και είναι κάτι τέτοιες υποθέσεις που τρέχουν με ρυθμούς αστραπής χωρίς αποδεικτικά στοιχεία και κάτι άλλες υποθέσεις που βαλτώνουν παρά την πληθώρα τέτοιων στοιχείων, που δεν θα ξαναχτίσουν σχέσεις εμπιστοσύνης. Η στοχοποίηση του Νίκου Ρωμανού επί δεκαέξι χρόνια, όσο ήταν και όταν σταμάτησε ο χρόνος για εκείνον, δείχνει ένα κράτος εκδικητικό, αμείλικτο, αδυσώπητο. Για μία ακόμα φορά, με τον Νίκο Ρωμανό.
ΠΗΓΗ: epohi.gr
ΣΚΙΤΣΟ: @Βαγγέλης Χερουβείμ – facebook
