Δύσκολη εξίσωση ο σχηματισμός κυβέρνησης στη Γαλλία, με την αριστερά να δηλώνει -μετά και την ξεκάθαρη νίκη της στις εκλογές- ότι θέλει να ηγηθεί, παραδεχόμενη, ωστόσο τη Δευτέρα ότι οι διαβουλεύσεις θα είναι δύσκολες και θα χρειαστούν χρόνο.
Πολλοί από τους συμμάχους της Γαλλίας ανακουφ΄.ιστηκαν μετά την αποτυχία του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού (RN) της Μαρίν Λεπέν να κερδίσει τις πρόωρες εκλογές που προκήρυξε ο Εμανουέλ Μακρόν, ωστόσο η συμμαχία του Νέου Λαϊκού Μετώπου (NFP), που ήρθε πρώτη, δεν εξασφάλισε την απόλυτη πλειοψηφία. «Δεν θα είναι απλό, όχι, δεν θα είναι εύκολο και όχι, δεν θα είναι βολικό», δήλωσε σύμφωνα με το Reuters, η επικεφαλής του κόμματος των Πρασίνων Μαρίν Τοντελιέ. «Θα πάρει λίγο χρόνο».
Οι πιθανότητες περιλαμβάνουν τον σχηματισμό κυβέρνησης μειοψηφίας από την αριστερά -η οποία μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με ψήφο δυσπιστίας από τους αντιπάλους εάν δεν καταλήξουν σε συμφωνίες- και τη συνένωση ενός συνασπισμού κομμάτων χωρίς σχεδόν κανένα κοινό έδαφος. «Θα χρειαστούμε λίγο χρόνο», δήλωσε στο Reuters η βουλευτής του NFP Πούρια Αμιρσάχι.
Το NFP δεν έχει κανέναν ηγέτη και, με περίπου 182 βουλευτές, απέχει πολύ από το όριο των 289 που απαιτείται για την απόλυτη πλειοψηφία. Ούτε καμία άλλη ομάδα έχει πλειοψηφία. Οι κεντρώοι του Μακρόν ήρθαν δεύτεροι και το RN τρίτο, αφήνοντας το κοινοβούλιο χωρισμένο σε τρεις ομάδες. «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να μας καλέσει να διευθύνουμε την κυβέρνηση, να σεβαστούμε το αποτέλεσμα των εκλογών», είπε ο Manuel Bompard, του αριστερού France Unbowed πριν από μια συνάντηση με τους Σοσιαλιστές, τους Πράσινους και το Κομμουνιστικό κόμμα για να αποφασίσουν ποια στρατηγική θα ακολουθήσει το NFP.
Για το RN της Λεπέν, το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό καθώς οι δημοσκοπήσεις προέβλεπαν εδώ και εβδομάδες ότι θα κέρδιζε, δήλωσε στο Reuters ο νομοθέτης του RN Λοράν Τζακόμπελι, παρόλο που αύξησαν τον αριθμό των βουλευτών τους.
Ο ηγέτης του RN, Τζόρνταν Μπαρντέλα, αναγνώρισε ότι το κόμμα είχε κάνει λάθη, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής ορισμένων υποψηφίων του, αλλά διαβεβαίωσε ότι η ψηφοφορία της Κυριακής έσπειρε τους σπόρους για μελλοντική νίκη της ακροδεξιάς.
Εν τω μεταξύ, ο πρωθυπουργός Γκάμπριελ Ατάλ, κεντρώος και σύμμαχος του Μακρόν, υπέβαλε την παραίτησή του, αλλά ο Μακρόν του ζήτησε να παραμείνει επί του παρόντος «για να διασφαλιστεί η σταθερότητα της χώρας», ανέφερε νωρίτερα τη Δευτέρα το γραφείο του προέδρου.Ένα κατακερματισμένο κοινοβούλιο θα δυσκολέψει οποιονδήποτε να προωθήσει μια εγχώρια ατζέντα και είναι πιθανό να αποδυναμώσει τον ρόλο της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μακρύτερα, σημειώνει το διεθνές πρακτορείο ειδήσεων.
«Ο πιο άμεσος κίνδυνος είναι μια χρηματοπιστωτική κρίση και η οικονομική παρακμή της Γαλλίας», δήλωσε ο σημερινός υπουργός Οικονομικών, Μπρούνο Λεμέρ. Παρά την αβεβαιότητα, ορισμένοι ψηφοφόροι θα ήταν ευχαριστημένοι με ένα τριμερές κοινοβούλιο.
Ο Ολιβιέ Φορ, ο ηγέτης των Σοσιαλιστών, δήλωσε στο ραδιόφωνο France Info ότι περίμενε τα κόμματα να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο αυτή την εβδομάδα, αλλά παρέκαμψε ένα ερώτημα σχετικά με το εάν το NFP θα ήταν έτοιμο να διαπραγματευτεί μια συμφωνία με το στρατόπεδο του Μακρόν. Ο ηγέτης του Ζαν-Λυκ Μελανσόν France Unbowed, απέκλεισε από πλευράς του οποιαδήποτε συμφωνία με τους κεντρώους.
Αλλά το αριστερό μπλοκ, του οποίου οι κύριες προτάσεις περιλαμβάνουν την αντιστροφή της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης του Μακρόν και τον περιορισμό των τιμών των βασικών αγαθών, θα χρειαστεί κάποιου είδους συμφωνία με βουλευτές εκτός του μπλοκ, προκειμένου να κυβερνήσει.
Ορισμένοι εξέχοντες κεντρώοι είπαν ότι ήταν έτοιμοι να εργαστούν για μια συμφωνία, αλλά δεν θα συνεργαστούν με το France Unbowed, το οποίο πολλοί Γάλλοι κεντρώοι θεωρούν εξίσου ακραίο με το RN.
Με 32,05% των ψήφων, το RN κέρδισε περισσότερες ψήφους από οποιοδήποτε άλλο μεμονωμένο κόμμα την Κυριακή, αλλά οι συμμαχίες, οι στρατηγικές ψηφοφορίες και τα δικά του λάθη το εμπόδισαν να κερδίσει. Η Adélaïde Zulfikarpasic, από τους δημοσκόπους της BVA Xsight, αμφισβήτησε την ετοιμότητα του RN και είπε ότι ορισμένοι ψηφοφόροι εξακολουθούν να το βρίσκουν «λίγο τρομακτικό».
Όπως αναφέρει το Politico σε ανάλυσή του για το ποιος θα μπορούσε να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας, το μεγάλο ερώτημα είναι ποιον θα προτείνει η αριστερά. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο επέλεξε να μην κατέβει με μια φυσιογνωμία, σε αντίθεση με το Εθνικό Συλλαλητήριο με τον πρόεδρό του Τζόρνταν Μπαρντέλα και τον συνασπισμό υπέρ του Μακρόν, με επικεφαλής τον απερχόμενο πρωθυπουργό Γκάμπριελ Ατάλ.
Ο ανομολόγητος λόγος ήταν απολύτως σαφής: τα μέρη δεν θα μπορούσαν να καταλήξουν σε συναίνεση, σημειώνει το Politico.
Έχοντας κερδίσει τώρα, δεκάδες νεοεκλεγείς αριστεροί βουλευτές του γαλλικού κοινοβουλίου είναι πιθανό να ρίξουν τα ονόματά τους στο ρινγκ. Οι δύο κύριες δυνάμεις του συνασπισμού, to France Unbowed και οι Σοσιαλιστές, θα έχουν το μεγαλύτερο βάρος στις επερχόμενες συνομιλίες, οι οποίες θα μπορούσαν να αποκλείσουν εξαρχής την αρχηγό του κόμματος των Πρασίνων, Μαρίν Τοντελιέ,, παρά την έντονη παρουσία της κατά τη διάρκεια της γενικής εκλογικής εκστρατείας.
Το France Unbowed, του Μελανσον, το πιο ριζοσπαστικό από τα τέσσερα κύρια κόμματα του συνασπισμού Ανυπότακτη Γαλλία, Σοσιαλιστές, Πράσινοι και Κομμουνιστικό Κόμμα) προβλέπεται να λάβει τις περισσότερες έδρες μεταξύ των αριστερών ομάδων.
Η δύναμή τους στο κοινοβούλιο, σε συνδυασμό με την ισχυρή εμφάνιση του Μελανσόν στις δύο τελευταίες προεδρικές εκλογές, θα επιτρέψει στο LFI να υποστηρίξει ότι ο μελλοντικός αρχηγός της κυβέρνησης πρέπει να προέρχεται από τις τάξεις τους.
Εάν δινόταν η επιλογή στο LFI, η προφανής επιλογή θα ήταν πιθανότατα ο ίδιος ο Μελανσόν – αλλά δεδομένης της σκληροπυρηνικής στάσης σε θέματα που αφορούν από την οικονομία έως τον πόλεμο στη Γάζα, προκαλεί ανησυχία στους μετριοπαθείς ψηφοφόρους.
Οι επικεφαλής από άλλα μέλη του Νέου Λαϊκού Μετώπου ήταν ανένδοτοι κατά τη διάρκεια της εκστρατείας ότι δεν θα υποστήριζαν τον 72χρονο ηγέτη για πρωθυπουργό. Αλλά και ο Μελανσόν είπε ότι δεν θα «επιβληθεί» σε ηγετικό ρόλο, αναφέρει το Politico σκιαγραφώντας τους πολιτικούς συσχετισμούς για το ποιος θα μπορούσε να γίνει πρωθυπουργός.
Άλλα ονόματα πιστών του LFI έχουν προβληθεί, όπως ο συντονιστής του κινήματος Μανουέλ Μπομπάρ, η πρόεδρος της ομάδας του στο κοινοβούλιο Ματθίλδη Πανό, η ανερχόμενη στην πολιτική σκηνή Κλεμένς Γκουτέ, ή ο Ερίκ Κονκερέλ, πρόεδρος της επιτροπής οικονομικών στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση.
Η πρώτη πρόκληση για τον Μελανσόν και την ηγεσία των συμμάχων του θα μπορούσε να προέλθει από βουλευτές που κάποτε πολέμησαν στο πλευρό του τρεις φορές υποψήφιου για την προεδρία, αλλά έκτοτε έκοψαν τους δεσμούς τους μαζί του. Τέτοιοι υποψήφιοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι είναι ιδεολογικά εναρμονισμένοι με τον κυρίαρχο κλάδο του Νέου Λαϊκού Μετώπου, ενώ θεωρούνται λιγότερο διχαστικοί από τον Μελανσόν.
Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται ο Φρανσουά Ρούφιν, πρώην δημοσιογράφος και κινηματογραφιστής, ο οποίος σκοπεύει να θέσει υποψηφιότητα στις επόμενες προεδρικές εκλογές και ο οποίος έχει επικρίνει το LFI για αυτό που περιέγραψε ως έλλειψη προσέγγισης στις αγροτικές περιοχές της Γαλλίας και αποκάλεσε τον Μελανσόν ως «βαρίδι».
Η Clémentine Autain, η οποία ήταν μέλος της ομάδας LFI στα δύο προηγούμενα νομοθετικά σώματα, αλλά ασκούσε ολοένα και πιο επικριτική στάση απέναντι στον Μελανσόν θα μπορούσε παρομοίως να υποστηρίξει τον εαυτό της. Η Autain είπε τον περασμένο μήνα ότι «γνωρίζει» ότι είναι «μια από αυτές που μπορούν να διεκδικήσουν την πρωθυπουργία σε περίπτωση νίκης».
Το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα από την άλλη έφτασε στο χαμηλό του σημείο το 2022, όταν σημείωσε 1,7% στις προεδρικές εκλογές.
Οι Σοσιαλιστές έχουν ενισχύσει την παρουσία τους στο κοινοβούλιο και έχουν κλείσει το χάσμα με το ριζοσπαστικό LFI του Μελανσόν. Θα μπορούσαν να ελπίζουν ότι θα λάβουν υποστήριξη από τους Πράσινους σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν τη Ανυπότακτη Γαλλία, να πάρει τον έλεγχο.
Πιθανοί υποψήφιοι θα μπορούσαν να προέλθουν από τη νέα γενιά σοσιαλδημοκρατών, συμπεριλαμβανομένου του σημερινού αρχηγού του Σοσιαλιστικού Κόμματος Olivier Faure, του απερχόμενου προέδρου της ομάδας του Boris Vallaud ή του επικεφαλής υποψηφίου στις ευρωεκλογές Raphaël Glucksmann. Ο 48χρονος Vallaud, εξελέγη για πρώτη φορά στο κοινοβούλιο το 2017. Σπούδασε δίπλα στον Μακρόν στην κορυφαία σχολή δημοσίων υπαλλήλων της Γαλλίας και, όπως ο σημερινός πρόεδρος, υπηρέτησε στο παρελθόν ως αναπληρωτής γενικός γραμματέας των Ηλυσίων.
Όπως επισημαίνει το Politico ο Φρανσουά Ολάντ, ο πρώην σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας, θα επιχειρήσει να έχει λόγο, αφού κέρδισε την κούρσα στην πρώην εκλογική του περιφέρεια.
Την ίδια ώρα ένας τρόπος για να αποφευχθούν οι διαφωνίες μεταξύ των κομμάτων θα μπορούσε να είναι να επιλέξει η αριστερά κάποιον εκτός της πολιτικής σκηνής.
Ο σοσιαλδημοκράτης ευρωβουλευτής Glucksmann έθεσε αυτή την επιλογή στο τραπέζι τον περασμένο μήνα προωθώντας τον Laurent Berger, πρώην ηγέτη του μεταρρυθμιστικού συνδικάτου CFDT. Ο Μπέργκερ είναι επίσης αναγνωρισμένος, τόσο στην αριστερά όσο και στη δεξιά, για την ικανότητά του να δημιουργεί συναίνεση και να γεφυρώνει χάσματα. Η μετριοπαθής προσέγγισή του θα μπορούσε, ωστόσο, να είναι μη εκκινητική για τον Μελανσόν.
Πηγή: avgi.gr
