*Του Άγγελου Τσέκερη –
Όλος ο κόσμος θυμάται εκείνο το βίντεο από την Κέρκυρα, το 2020, όπου ο Κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται να λέει: «το δάσος κάποια στιγμή θα καεί και θα αρχίσει μετά άλλη ιστορία». Και αυτό για να υποστηρίξει την άποψη ότι η αποτροπή των πυρκαγιών περνάει μέσα από την καταπάτηση των δασικών εκτάσεων από ιδιώτες. Αυτό δείχνει ότι ο Κ. Μητσοτάκης γνωρίζει πάρα πολύ καλά γιατί μπαίνουν φωτιές στα δάση. Αλλά όταν μιλάει δημοσίως τα ρίχνει στην κλιματική κρίση.
Η κλιματική κρίση ως άλλοθι
Φυσικά και υπάρχει κλιματική κρίση. Και λογικά θα υποστήριζε κάποιος ότι η πραγματικότητα αυτή επιβάλλει μεγαλύτερη προσπάθεια για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Καλύτερα οργανωμένη Πυροσβεστική, εκσυγχρονισμό των κατασβεστικών μέσων και, πρώτα και κύρια, ένα οργανωμένο σχέδιο πρόληψης, που σήμερα δεν υφίσταται ούτε κατά διάνοια. Αλλά ο Κ. Μητσοτάκης χρησιμοποιεί την κλιματική κρίση ως άλλοθι. Πρώτον, γιατί του επιτρέπει να επιδεικνύει τις οικολογικές του ευαισθησίες. Και, δεύτερον, γιατί κρύβεται πίσω από έναν αντίπαλο υπέρτερο των δυνατοτήτων του: τι να την κάνεις την πρόληψη, τις αντιπυρικές ζώνες και τους καθαρισμούς των δασών, τι να τις κάνεις τις πυροσβεστικές, τις δασικές υπηρεσίες και τα καναντέρ, τι σημασία έχει αν ανταποκρίθηκε ο κρατικός μηχανισμός ή τα άφησε να καούν όλα; Εδώ έχουμε κλιματική κρίση. Ας αντιμετωπίσει ο πλανήτης την κλιματική κρίση και όλα θα πάνε καλύτερα. Μέχρι τότε, να μάθουμε να ζούμε με τις φωτιές. Αυτά δηλώνει ο πρωθυπουργός του επιτελικού κράτους, φορώντας, για την περίσταση, επιχειρησιακό μούσι τριών ημερών.
Το ηρωικό αφήγημα των εκκενώσεων
Η τακτική της κυβέρνησης απέναντι στις πυρκαγιές στηρίζεται αποκλειστικά στις εκκενώσεις. Στέλνει μηνύματα 112 στον κόσμο να φύγει από εκεί που είναι. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει ο κόσμος στη βάση του εθελοντισμού και της αλληλεγγύης και οι τοπικές Αρχές στην βάση του αυτοσχεδιασμού. Η τακτική αυτή έχει δημιουργήσει σοβαρές αντιδράσεις. Γιατί η γενική αίσθηση είναι ότι, πέρα από τις εκκενώσεις, καμία επαρκής προσπάθεια για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών δεν καταβάλλεται. Αποτέλεσμα είναι να καίγεται το σύμπαν. Το 2021, που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά αυτή η τακτική, κάηκαν 1,3 εκατομμύρια στρέμματα, όσα είχαν καεί τα τελευταία οκτώ χρόνια αθροιστικά. Αυτό δεν είναι κλιματική αλλαγή, είναι επιχειρησιακή αδυναμία να αντιμετωπιστούν οι πυρκαγιές πριν εξαπλωθούν. Αλλά το μεγάλο κυβερνητικό αφήγημα παραμένουν οι εκκενώσεις. Τις παρουσιάζουν ως τεράστιο επιχειρησιακό επίτευγμα. «Η μεγαλύτερη επιχείρηση εκκένωσης που έγινε ποτέ στη χώρα» πανηγυρίζει η λίστα Πέτσα για τη Ρόδο. Και το θεωρητικοποιούν κιόλας. Δεν είναι ότι κάνουν το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν. Είναι ότι «έχουν προτεραιότητα οι ανθρώπινες ζωές». Και εδώ βάζουν πονηρά στη συζήτηση το Μάτι.
Ο συμψηφισμός με το Μάτι
Το Μάτι υπήρξε μια τεράστια καταστροφή, μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην πρόσφατη ελληνική Ιστορία. Έγινε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να το πετάξει από πάνω του. Αυτό όμως είναι η μία πλευρά. Η άλλη είναι ότι η Νέα Δημοκρατία και το τεράστιο σύστημα ΜΜΕ που την υποστηρίζει εργαλειοποιούν συστηματικά το Μάτι, συμψηφίζοντάς το με τις δικές τους ευθύνες. Το έκαναν κατά τον χυδαιότερο τρόπο με τα Τέμπη – που είναι επίσης μία από τις μεγαλύτερες σύγχρονες τραγωδίες. Πότε άλλοτε τα κανάλια δεν έδειξαν τόσο ενδιαφέρον για τη δίκη που διεξάγεται για το Μάτι όσο την περίοδο που η κοινή γνώμη συζητούσε, συγκλονισμένη, για τα Τέμπη. Το κάνουν και τώρα: νά, εμείς δεν έχουμε νεκρούς γιατί μας ενδιαφέρει πρώτα από όλα η ανθρώπινη ζωή. Ενώ εσάς όχι, υπονοούν. Και με αυτή τη ρητορική αφήνουν όλη την Ελλάδα να καίγεται, το πιστώνουν στον εαυτό τους ως επιτυχημένη στρατηγική και ρίχνουν και λίγο καύσιμο στο αντιΣΥΡΙΖΑ αίσθημα. Και αυτό παρά τις άβολες αλήθειες για το Μάτι, που, πάντως, ισχύουν: Ότι οι αξιωματικοί που απομακρύνθηκαν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για ανεπάρκεια προήχθησαν από την κυβέρνηση της Ν.Δ.. Ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. αρνείται να αποζημιώσει τους πληγέντες, επικαλούμενη στα δικαστήρια τις απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της τραγωδίας. Ότι πολλοί άνθρωποι εκεί κάηκαν επειδή αυθαίρετα κτίσματα εμπόδιζαν την πρόσβασή τους στη θάλασσα. Και ότι η έμφαση που επιχείρησε να δώσει η Ν.Δ. στις δυνατότητες εκκένωσης του πληθυσμού την γελοιοποίησε πλήρως.
Αλλά αν το Μάτι είναι συστηματικά η απάντηση σε κάθε ερώτηση, στο τέλος καταλήγουμε στον εμπαιγμό. Φέτος, μέχρι τώρα έχουν καεί πάνω από 200.000 στρέμματα και οι φωτιές συνεχίζονται. Η Πυροσβεστική έχει 4.500 οργανικά κενά. Τα δασαρχεία είναι διαλυμένα. Τα αεροπλάνα είναι 40ετίας και δεν πετάνε τν νύχτα – πήραμε όμως Ραφάλ με απευθείας ανάθεση δισεκατομμυρίων. Η κυβέρνηση σκυλοβρίζεται με τους-γαλάζιους στην μεγάλη πλειοψηφία τους- δημάρχους, για το πού πήγαν τα κονδύλια της πρόληψης. Όσο για τη «μεγαλύτερη επιχείρηση εκκένωσης που έγινε ποτέ στη χώρα», το μέγεθός της δεν το καθόρισε κάποιος κυβερνητικός σχεδιασμός. Το καθόρισε η έκταση της φωτιάς. Και η έκταση της φωτιάς συναρτάται άμεσα με τις τραγικές ελλείψεις σε σχεδιασμό και μέσα. Μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν με την κλιματική κρίση.
Πηγή: avgi.gr
Φωτογραφία: EUROKINISSI
